บ่วงแค้นแสนรัก นิยาย บท 187

ทำไมเวินหนิงจะไม่รู้ความคิดของลู่จิ้นยวน แววตาของเขามีประกายเร่าร้อน ราวกับว่าจะจุดไฟเธออย่างนั้น

และในตอนที่บรรยากาศกำลังเริ่มร้อนระอุขึ้นเรื่อยๆ อยู่ๆโทรศัพท์ของลู่จิ้นยวนก็ดังขึ้น

เป็นเย่หว่านจิ้งโทรมา

"จิ้นยวน วันนี้ที่บ้านมีแขกสำคัญมากๆ ลูกจะกลับมาเมื่อไหร่?"

อารมณ์ร้อนแรงที่ค่อยๆปะทุขึ้นภายในใจเมื่อกี้โดนสายนี้รดน้ำดับจดมอด แขกคนสำคัญ ทำไมเขาถึงจำไม่ได้ว่าที่บ้านมีใครพูดอะไรแบบนี้ด้วย?

เวินหนิงเห็นว่ามีคนกำลังตามตัวเขา ก็สบายใจขึ้น รีบเข้าไปแอบในห้อง อันตรายเกินไปแล้ว......

ลู่จิ้นยวนเห็นว่าเวินหนิงรีบร้อนไปซ่อนราวกับนกกระจอกเทศเวลากลัว คิดแล้วก็คิด "ผมยังมีธุระ ครั้งนี้จะปล่อยคุณไปก่อน ให้ดีคือคุณจะต้องกินยาตามเวลา ไม่อย่างนั้น พรุ่งนี้ผมจะมา......."

"ถึงตอนนั้น ผมคงจะไม่ปล่อยให้คุณได้หนีไปง่ายๆแบบนี้"

พูดจบ ลู่จิ้นยวนก็ออกไป

เวินหนิงได้ยินเสียงคนไปแล้ว ถึงได้ค่อยๆเดินออกมาจากห้องน้ำ

เวินหนิงลูบอก ถอนหายใจออกมาด้วยความยังไม่หายตกใจ

หลังจากที่ลู่จิ้นยวนออกไปได้ไม่นาน หญิงรับใช้ก็เข้ามา ดูอาการของเวินหนิง เหมือนว่าไม่ได้ตัวร้อนมากเหมือนตอนแรกเริ่มแล้ว

ส่วนเวินหนิงก็กลัวว่าลู่จิ้นยวนจะทำแบบนั้นที่พูด ดังนั้น ก็เลยเป็นคนพูดขอว่าอยากกินอาหาร

หญิงรับใช้รีบออกไปสั่งให้คนทำ ในตอนนี้ ด้านนอกกลับมารถเข้ามา เห็นว่าไม่ใช่ลู่จิ้นยวน พวกบอดี้การ์ดก็ระวังตัว แต่ว่า บนรถกลับมีคนลงมาแค่คนเดียว มาส่งของจากด้านนอก "นี่เป็นของที่คุณชายลู่ตั้งใจส่งมาให้คุณหนูเวิน ช่วยรับเอาไว้ด้วย"

คนกลุ่มนี้ไม่เข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้น แต่ว่าคิดๆไปแล้ว รู้ว่าคนที่นี่ไม่มาก แล้วก็ตอนนี้เวินหนิงไม่สบาย ลู่จิ้นยวนส่งของมาปลอบเธอก็นับว่าสมควร ดังนั้นจึงรับมาโดยไม่ได้ตรวจสอบ แล้วเอาไปให้ทางเวินหนิง

หลังจากที่เวินหนิงเห็น กลับไม่ได้ใส่ใจมากนัก เพียงแต่ว่ากลิ่นอาหารที่อยู่ด้านในเรียกน้ำย่อยในกระเพาะที่ว่างเปล่าของเธอมานาน ทำให้เธอต้องเปิดออก

เพิ่งจะเปิดกล่องที่อยู่ด้านใน กระดาษหนึ่งแผ่นก็ตกลงมา

"ฉันได้เห็นข้อความของเธอแล้ว ต่อไปนี้คือแผนการของฉัน......."

เวินหนิงอ่านตัวอักษรสองบรรทัดที่อยู่บนกระดาษ ในพริบตาก็เบิกตาโต

ที่แท้ เหอจื่ออันไม่ได้ไม่รู้เรื่องนี้ แต่กลับกำลังวางแผนอยู่ตลอด ภายในใจก็รู้สึกทราบซึ้ง เวินหนิงรีบจำเนื้อความบนกระดาษ จากนั้นก็ใช้ไฟแช็กเผาแล้วเอาไปไว้ที่กระถางต้นไม้

แผนการของเหอจื่ออัน......

เวินหนิงถือของขึ้นมาแล้วก็กินเข้าไปไม่กี่คำ ถึงแม้ว่าล้วนเป็นของที่เธอชอบ แต่ในตอนนี้ เธอชิมรสชาติไม่ออกเลยสักนิด เพียงแค่กินๆไปอย่างนั้น ในหัวก็คิดไปเรื่อยๆ

ตามแผนการนี้ บางทีเธออาจจะได้ออกไปจริงๆก็ได้ เธอจะต้องทดลอง!

......

ลู่จิ้นยวนกลับมาถึงบ้านตระกูลลู่ ถึงได้รู้ว่าแขกคนสำคัญที่ออกมาจากปากของเย่หว่านจิ้ง คือมู่เยียนหราน

หญิงทั้งสองคนนั่งอยู่บนโซฟา มือจับกันไว้ กำลังพูดคุย มองแล้วบอกไม่ได้เลยว่าสนิทกันขนาดไหน