บ่วงแค้นแสนรัก นิยาย บท 10

หรือว่า พวกที่ด่าและตีเธอทั้งวัน พวกนั้นก็คือคนที่ตระกูลเวินเตรียมไว้

เพราะคนของตระกูลเวินก็ไม่หวังจะมีความสัมพันธ์หรือส่วนเกี่ยวข้องกับเธอ ถ้าให้ดีก็ตายแบบเงียบๆในคุกไปเลย

"ที่ฉันมาวันนี้ ไม่ใช่จะมาทะเลาะเรื่องสมัยก่อน ฉันมาหาแม่"

"ฉันจัดให้แม่เธอไปรักษาในสถานที่เงียบๆ ไม่โดนใครรบกวน" เวินฉีโม่แววตาแปลกๆไม่เป็นธรรมชาติ

"เธออยู่ที่ไหน ฉันจะไปเจอเธอตอนนี้"

"เธอเป็นป่วยอยู่ ไม่ใช่ว่าเธออยากเจอแล้วจะได้เจอเลย!"

"คุณซ่อนเธอไว้!" เวินหนิงเดินไปข้างหน้าแล้วใช้ฝ่ามือตบลงบนโต๊ะ "เวินฉีโม่ ฉันอุตส่าห์รับโทษติดคุกแทนลูกสาวสุดที่รักของคุณนะ คุณจะขังแม่ฉันไว้ทำไม เอาเธอมาคืนฉันเดี๋ยวนี้ แล้วเราสองคนจบกัน!"

"เธอพูดอะไรน่ะ!"

จ้าวหย่าหลินที่แอบฟังอยู่ข้างนอกตลอดผลักประตูเข้ามา ใช้นิ้วที่เล็บเหมือนแม่มดชี้มาที่เวินหนิงอย่างเกลียดชัง "อย่ามาพูดพล่อยๆนะ! ก็รู้อยู่ว่าตอนนั้นเธอเป็นคนชน เธอถึงได้รับโทษฆ่าคนตาย ตอนนี้ยังกล้ากลับมาพลิกลิ้นอีก รู้งี้ตอนนั้นฉันน่าจะหาทนายให้โทษประหารชีวิตแกเธอ!"

เวินหนิงหัวเราะเยาะเย้ย แสดงว่าการตัดสินคดีตอนนั้นมีตระกูลเวินอยู่เบื้องหลัง ได้รับโทษสิบปี มีปีไหนบ้างที่ตระกูลเวินจะมาประกันตัวเธอ?

"ไม่ให้ฉันเจอแม่ ถ้างั้นก็คงต้องพิจารณาเรื่องพลิกคดีแล้ว ได้ข่าวว่าตอนนี้เวินหลานเป็นดาราดัง ไม่รู้ว่าถ้าเรื่องนี้รู้ไปถึงนักข่าว จะมีผลกระทบต่อการงานของเธอมั้ย?"

สายตาเวินฉีโม่เปลี่ยนเป็นดุร้ายขึ้นมาทันที " เธอกล้าขู่ฉัน!"

จ้าวหย่าหลินก็โกรธมากจนอยากจะเข้ามาตบเวินหนิง

"นี่ฉันกำลังเจรจากับคุณ" เวินหนิงเดินไปริมหน้าต่าง เห็นรถของตระกูลลู่ที่จอดรอเธออยู่ด้านนอก และพูดกับเวินฉีโม่ว่า " คนที่พาฉันออกมาจากคุกไม่ใช่คนที่พวกคุณจะสู้ได้ วันนี้พวกเขาส่งฉันกลับมา พวกคุณลองคิดดูถ้าฉันไม่ได้กลับไป พวกเขาจะมาวุ่นวายกับพวกคุณมั้ย?"

เวินฉีโม่โผล่หน้าไปมองข้างนอกด้วยความสงสัย ก็เห็นรถRolls-Royceรุ่นลิมิเต็ด อิดิชั่น ที่มีอยู่ไม่กี่คันในโลกจอดอยู่ข้างๆบ้าน ในโลกมีอยู่ไม่ถึงสามคัน คนที่ครอบครองรถคันนี้ดีเป็นคนที่ตระกูลเวินสู้ไม่ได้แน่นอน

ตกลงใครเป็นคนช่วยเวินหนิงไว้ ทำไมถึงได้มีความมั่นใจขนาดนี้?

ภายใต้ความเกลียดชังที่ถูกกดในแววตา เวินฉีโม่หยิบเช็คเงินสดในลิ้นชักออกมา และเขียนตัวเลขลงไปยื่นให้เวินหนิง " เวินหนิง ฉันรู้ว่าเธออยู่ข้างนอกลำบาก แม่เธอสบายดี เธอต้องการรักษาอย่างเงียบๆ หมอบอกว่าเธอไม่ควรได้รับการรบกวนใดใด รอเธอดีขึ้นก่อนแล้วฉันจะแจ้งเธอให้มาเยี่ยม เงินนี้เธอรับไว้ ถือว่าพ่อให้เป็นค่าชดเชยช่วงสองสามปีที่ผ่านมา"

เวินฉีโม่ยื่นเช็คเงินสดให้เวินหนิง และใช้สายตาห้ามจ้าวหย่าหลินที่จะตบเวินหนิง ใบหน้ายิ้มอย่างมีเลศนัย

เวินหนิงเดินไปรับเช็คเงินสด เห็นจำนวนเงิน ก็ยิ้มขึ้นมา