บ่วงแค้นแสนรัก นิยาย บท 105

เวินหนิงสะดุ้งตื่นเพราะหนาว เธอถูกลักพาตัวมา ก็โดนโยนลงพื้นเลย

ตอนนี้อากาศหนาวขนาดนี้ ก็มีลมหนาวพัดมาหาเธอ ความหนาวเย็นนี้ทำให้เธอลืมตาลำบาก

สิ่งที่เห็น เป็นโรงงานร้าง ผนักรอบข้างก็ผุพัง ลมก็พัดเข้ามาทุกทิศทาง ในอากาศก็มีกลิ่นเหม็นเน่าลอยมาด้วย

เวินหนิงทนรับไม่ได้จนต้องขดตัว แล้วเริ่มอาเจียน

พอได้ยินเสียง คนที่เฝ้าก็เดินมา เมื่อเห็นว่าเธอตื่นแล้ว ก็ยิ้มอย่างเยือกเย็น "ผู้หญิงของลู่จิ้นยวนนี่สำออยจริงๆ แค่นี้ก็ทนไม่ได้ล่ะ?"

เวินหนิงอาเจียนไปสักพัก วันนี้เธอไม่ได้กินอะไรเลย ตอนนี้ก็มีแค่น้ำลายเท่านั้น

เมื่อได้ยินเสียง เธอก็เงยหน้าขึ้นมองไปที่คนคนนั้น แล้วมองไปที่หลิวเมิ่งเซวี่ยที่อยู่ข้างๆ

พวกเขา จะจับคนไปขู่ลู่จิ้นยวน?

พอเวินหนิงรู้ถึงสถานการณ์ตัวเอง ก็พยายามสงบสติอารมณ์

"มองอะไร?" หลิวเมิ่งเซวี่ยไม่ชอบเวินหนิงอยู่แล้ว ตะคอกใส่เธอ แล้วก็หันไปทางเฮียหลง "เฮียหลง จับตัวผู้หญิงของลู่จินยวนได้แล้ว ฉันไปได้แล้วใช่ไหม?"

"ไป? แกคิดว่าที่นี่เป็นโรงแรมหรอ อยากมาก็มา อยากไปก็ไป"

เฮียหลงยิ้มอย่างเยือกเย็น "ในเมื่อมีพวกแกสองคน ถ้างั้น เดี๋ยวเราก็ให้ลู่จิ้นยวนเลือก ว่าจะเลือกใคร?"

พูดจบ ก็มัดตัวหลิวเมิ่งเซวี่ย แล้วโยนไปด้านข้างเวินหนิง

เวินหนิงค่อยเข้าใจ ทีแรกหลิวเมิ่งเซวี่ยถูกจับตัวก่อน แล้วเพื่อเอาตัวรอด ก็เลยเอ่ยพูดถึงเธอ

"เฮียหลง ทำไมเฮียไม่รักษาคำพูด! เฮียปล่อยฉันเดี๋ยวนี้!"

"ใช่ เธอเป็นผู้หญิงของลู่จิ้นยวน อย่าปล่อยเธอไปเด็ดขาด" เมื่อเวินหนิงสงบสติอารมณ์ได้ ก็ได้ยินหลิวเมิ่งเซวี่ยตะโกนโวยวาย แล้วดึงเธอลงมาด้วยอย่างไม่เกรงใจ

หลิวเมิ่งเซวี่ยก็จ้องไปที่เธอ แต่ถูกอุดปากไว้ ก็เลยพูดอะไรไม่ได้

เมื่อผู้ชายที่ถูกเรียกว่าเฮียหลงเห็นเวินหนิงไม่ตะโกนร้องอะไรแถมยังควบคุมสติไว้ได้ ก็เลยมองไปที่เธอ "ทำไม แกไม่กลัว?"

กลัว? ต้องกลัวแน่นอน แต่ว่าสถานการณ์ตอนนี้ แค่กลัวทำอะไรไม่ได้ ยิ่งจะทำให้วุ่นวาย ไม่มีประโยชน์อะไรเลย

"กลัวสิ แต่ว่า ที่ฉันจะพูด เฮียถูกเธอหลอกแล้ว"

เวินหนิงเอ่ยอย่างนิ่งเฉย "ในท้องของฉันไม่ใช่ลูกของลู่จิ้นยวน พวกเฮียจับตัวฉันมา ไม่มีประโยชน์"

"แกคิดว่าแกพูดไม่กี่คำฉันก็จะเชื่อ?"

"ถ้าไม่เชื่อ เฮียก็ไปเช็คดูได้ว่าฉันเป็นใคร ฉันชื่อเวินหนิง ตอนนั้นที่ลู่จิ้นยวนเกิดอุบัติเหตุ คนที่ขับรถชนเขาก็เป็นฉัน เขาก็ต้องเกลียดฉันสิ จะมาช่วยได้ยังไง?"

"แต่ว่าทำไมเธอถึงต้องกล่าวหาฉัน สิ่งที่เป็นไปได้ ก็เพราะแต่ก่อนเรามีความแค้นกัน ก็เลย เธออยากจะยืมมือพวกเฮียมาจัดการฉัน"

เฮียหลงลังเลไป แล้วเรียกคนไปเช็คสิ่งที่เวินหนิงพูด

เรื่องนั้นไม่ใช่เรื่องเล็ก เพราะเกี่ยวข้องกับคนอย่างลู่จิ้นยวน ก็เลยเจอได้ไม่ยาก

"เชี้ย เป็นความจริง"

เฮียหลงก็เจอข่าวเรื่องนั้นอย่างรวดเร็ว ยังเห็นรูปถ่ายของเวินหนิงด้วย

"เพราะฉะนั้น พวกเฮียจับตัวฉันมามีประโยชน์อะไร? ลู่จิ้นยวนอาจจะมาช่วยก็คงเพราะคุณหนูหลิวคนนี้ แต่พอเห็นศัตรูอย่างฉัน เขายังจะมาหรอ? เฮียคิดว่าเขาจะใจดีขนาดนั้น?"

เวินหนิงเอ่ยอย่างเรียบนิ่ง แต่ความจริง เหงื่อเธอไหลเต็มมือ