บ่วงแค้นแสนรัก นิยาย บท 109

ยิ่งคิดอารมณ์ของเวินหนิงก็ยิ่งว้าวุ่น สุดท้าย ก็เลยเอาผ้าห่มปิดหน้าไว้แล้วนอน

เรื่องของเด็ก ปล่อยไว้ก่อนแล้วกัน

เป็นเพราะข้อความของเวินหนิง ทั้งวันนี้ ลู่จิ้นยวนอารมณ์ก็ดีไม่น้อย อย่างน้อย ลูกน้องทำผิด เขาก็ไม่ได้โมโห

แม้แต่อันเฉินก็มองออกเรื่องนี้

ดูเหมือนว่า ผลกระทบที่คุณหนูเวินสร้างให้บอสตัวเอง จะรุนแรงกว่าที่คิดไว้

"บอสครับ คุณหมอบอกว่าวันนี้คุณหนูเวินออกจากโรงพยาบาลได้แล้ว บอสว่าจะไปทำเรื่องเมื่อไหร่ดีครับ? ให้ผมส่งคนไปรับส่งไหมครับ?"

เป็นเพราะเกิดเรื่องลักพาตัว ตอนนี้ อันเฉินก็รับผิดชอบความปลอดภัยของเวินหนิงด้วย เพื่อลดอันตรายที่จะเกิดขึ้น

ลู่จิ้นยวนส่ายหน้า "ไม่ต้อง เดี๋ยวผมไปเอง"

……

หลังเลิกงานตอนเช้า ลู่จิ้นยวนก็ออกจากบริษัทตระกูลลู่ แล้วขับรถตรงไปที่โรงพยาบาล

เวินหนิงนอนหลับในห้องพักฟื้น อาจจะเป็นเพราะท้อง ตอนนี้เธอหลับบ่อยมาก เหมือนว่าจะหลับได้ทุกที่เลย

ลู่จิ้นยวนเดินเข้าไปในห้องก็เห็นว่าเวินหนิงหลับสนิทอยู่ แสงอาทิตย์สาดลงมาบนใบหน้าของเธอ จนทำให้รู้สึกว่าเธอเหมือนคนในเทพนิยาย

อย่างไม่รู้ตัว ผู้ชายคนนั้นก็ก้าวเท้าเบาลง แล้วเดินไปยืนอยู่ข้างเตียง มองเวินหนิงที่อยู่บนเตียง สายตาที่ลึกซึ้งนั้นแม้แต่เจ้าตัวเองก็ไม่รู้

สายตาของลู่จิ้นยวนขยับลงไป แล้วมองไปที่ริมฝีปากเวินหนิง ริมฝีปากสีอมชมพู มีความชุ่มชื่นน่าดึงดูดมาก ผู้ชายก็ทนไม่ไหวแล้วเอนตัวลงไป เข้าใกล้ใบหน้าของเวินหนิง กำลังจะจูบ……

จากนั้น ก็มีเสียงพยาบาลเดินออกมาจากข้างนอก "คุณหนูเวิน ตื่นมาทานข้าว……"

เธอยังพูดไม่จบ ก็ตกใจกับภาพเหตุการณ์ตรงหน้า เธอกำลังรบกวนคนอื่นหรือเปล่า?

ลู่จิ้นยวนรีบยืดตัวตรง ในใจก็รู้สึกหงุดหงิดอย่างบอกไม่ถูก

เมื่อกี้เขาเป็นบ้าอะไร อยากจูบเธองั้นหรอ?

เมื่อเวินหนิงได้ยินเสียง ก็กระพริบตาแล้วค่อยได้สติมาได้ "อ่อ ฉันจะรีบลุก"

เพื่อความแข็งแรงของเด็กในท้อง ตอนนี้เธอต้องระวังเรื่องอาหารมาก เพราะฉะนั้น พอพยาบาลพูดอะไร เธอก็ฟังหมด

เมื่อพูดจบ เวินหนิงค่อยรู้ตัวว่าข้างเตียงมีใครบางคน สีหน้าลู่จิ้นยวนแปลกๆ แล้วยืนอยู่ข้างเตียงเธอ

เวินหนิงมองไปที่เขา "นายมาได้ยังไง?"

ตอนนี้ลู่จิ้นยวนควรจะยุ่งอยู่ในบริษัทไม่ใช่หรอ ทำไมถึงมีเวลามา?

"หมอบอกว่าวันนี้เธอออกจากโรงพยาบาลได้แล้ว ผมเลยจะไปส่ง"

ลู่จิ้นยวนเอ่ยอย่างเรียบนิ่ง

เวินหนิงพยักหน้า ก็ดี เธอพักอยู่ในโรงพยาบาลเกือบครึ่งเดือนแล้ว ร่างกายก็ดีขึ้นไม่น้อย โดยเฉพาะ พยาบาลที่จ้างมาก็เป็นเงินของลู่จิ้นยวน ถ้าเป็นแบบนี้ต่อไป เธอจะรู้สึกเกรงใจ

แต่ว่า……

พอนึกถึงความสัมพันธ์ของลูกกับลู่จิ้นยวน เวินหนิงก็รู้สึกว่าเขาเสียเงินเพื่อมาดูแลลูกตัวเองก็ไม่มีอะไรแปลก ยังไง นี่ก็เป็นลูกของเขา

แต่ว่า แค่คนเป็นพ่อไม่รู้ก็เท่านั้น

พยาบาลยกอาหารที่เตรียมไว้เข้ามา หน้าที่หลักของเธอก็คือดูแลเวินหนิง แล้วจัดการเรื่องสารอาหารของเธอ เพราะฉะนั้นอาหารทุกมื้อก็อลังการมาก

เวินหนิงกำลังจะกินข้าว ก็นึกอะไรบางอย่างได้ "นายกินหรือยัง?"

ลู่จิ้นยวนส่ายหน้า เขาเลิกงานแล้วรีบมาเลย จะมีเวลากินข้าวได้ยังไง

"ถ้างั้น……นายก็กินรองท้องไปก่อนแล้วกัน"