บ่วงแค้นแสนรัก นิยาย บท 120

สรุปบท บทที่ 120 ฟ้อง: บ่วงแค้นแสนรัก

บทที่ 120 ฟ้อง – ตอนที่ต้องอ่านของ บ่วงแค้นแสนรัก

ตอนนี้ของ บ่วงแค้นแสนรัก โดย ชิวเซิง ถือเป็นช่วงเวลาสำคัญของนิยายInternetทั้งเรื่อง ด้วยบทสนทนาทรงพลัง ความสัมพันธ์ของตัวละครที่พัฒนา และเหตุการณ์ที่เปลี่ยนโทนเรื่องอย่างสิ้นเชิง บทที่ 120 ฟ้อง จะทำให้คุณอยากอ่านต่อทันที

โดนเวินหนิงปฏิเสธสองครั้ง สีหน้าลู่จิ้นยวนก็แย่ขึ้น

ความเมตตาของเขา มันเหมือนหายนะในสายตาเธอ จึงหลีกเลี่ยงมันเหรอ?

“เวินหนิง รู้หน่อยว่าอะไรควรไม่ควรทำ”

ลู่จิ้นยวนพูดอย่างเย็นชา น้ำเสียงมีความโกรธ

จมูกเธอแสบนิดหน่อย ไม่รู้ว่าอะไรควรไม่ควร ถ้าได้รับความใส่ใจของเขาแบบนี้ต่อไป มันก็ไม่ดีกับเธอมากที่สุด

เธอไม่อยากตกอยู่ในความอบอุ่นของเขา ถ้าเป็นอย่างที่มู่เยียนหรานพูดจริงๆ พวกเขาแค่กำลังทะเลาะกันจนไม่สบอารมณ์ เธอเป็นแค่เครื่องมือที่ลู่จิ้นยวนใช้ในการกระตุ้นคนอื่นเท่านั้น……

ตอนนี้ปฏิเสธ เป็นทางเลือกที่ดีที่สุด

“ฉันไม่รู้ว่าอะไรควรไม่ควรแบบนี้แหละค่ะ ลู่จิ้นยวน เก็บความหวังดีของคุณไว้เถอะ เอามัน……เก็บไว้ให้คนที่จำเป็นจริงๆ ”

เวินหนิงพูดทีละคำ อย่างยากที่จะเข้าใจ

เธอไม่เก่งในการพูดจารุนแรงมาตลอด โดยเฉพาะเผชิญหน้ากับการหวังดีของลู่จิ้นยวน

ลู่จิ้นยวนโกรธถึงขีดสุด โยนของในมือลงดังโครม “ช่วงนี้ฉันตามใจเธอมากเกินไปใช่ไหม? เธอคิดว่าเธอเป็นใคร? ”

ในใจเวินหนิงรู้สึกแย่ ปากก็ยังไม่ยอมรับความพ่ายแพ้ “ฉันรู้อยู่แล้วว่าฉันไม่ได้เป็นอะไรในใจคุณ คุณก็ให้ฉันออกไปจากที่นี่สิ มันจะดีกับเรา”

ออกไปเหรอ?

ไม่คิดว่าเธอยังอยากออกไปอีก?

ลู่จิ้นยวนโกรธจัด เดินเข้าไปสองก้าว มองต่ำลงมาหาเวินหนิงด้วยความอวดดีของตัวเอง “เธอคิดว่าตอนนี้เธอไปไหนได้งั้นเหรอ? มีเด็กไม่มีพ่ออยู่ในท้องเธอ จะมีใครต้องการเธอ? เธอคิดว่าเธอท้องโตแล้วยังหางานเลี้ยงตัวเองได้ไหม? ”

“คุณหุบปากนะ!” เวินหนิงได้ยินลู่จิ้นยวนโพล่งออกมาว่าลูกในท้องเธอคือเด็กไม่มีพ่อ ก็โกรธแล้ว

นี่มันลูกของเขา!

“ในเมื่อเป็นแบบนี้ งั้นฉันก็ลาออก ฉันอยากดูสิว่าออกไปจากบริษัทตระกูลลู่แล้วฉันจะอดตายไหม”

พูดจบ เวินหนิงก็เดินผ่านร่างลู่จิ้นยวนทันที ชายหนุ่มกลั้นหายใจและไม่ได้หยุดเธอ

เมื่อเธอเดินไปแล้ว ลู่จิ้นยวนก็เตะเก้าอี้ตรงหน้า

“บัดซบ”

เขาไม่เคยเจอผู้หญิงที่ความคิดไม่ตรงกันและไม่รู้ว่าอะไรควรไม่ควรแบบนี้มาก่อน ความหวังดีของเขา มันไม่มีค่าในสายตาเธอขนาดนั้นเลยเหรอ?

เด็กที่ไม่รู้มาจากไหน มันสำคัญกับเธอขนาดนั้น?

อันเฉินเดินออกมาพร้อมคนทำความสะอาด เห็นความเละเทะนี้ก็ตกใจสะดุ้ง

“boss นี่มัน……”

ไม่ต้องคิด ก็รู้ว่านี่ต้องเกี่ยวข้องกับเวินหนิงอีกแน่ๆ

“เรียกคนมาทำความสะอาดที่นี่ ฉันไม่อยากเห็นของของเธออีกต่อไป”

อันเฉินไม่กล้าถอนขนบนหัวเสือ ทำได้แค่ตอบรับเงียบๆ

ในใจก็อดคาดเดาไม่ได้ ว่ามันเกิดอะไรขึ้น

ทันใดนั้น เขาก็เหมือนจำอะไรบางอย่างได้……

ดูเหมือนตอนเขากลับมาจะมีคนพูดขึ้นว่าไป๋ซินอวี๋พาสาวสวยคนหนึ่งมา

อันเฉินเดาว่าบางทีพฤติกรรมแปลกๆ ของเวินหนิงในครั้งนี้ต้องเกี่ยวข้องกับสองคนนี้ เลยไปที่ห้องควบคุมเพื่อดูกล้องวงจรปิด

เมื่อเห็นสองคนนั้น เขาก็รู้แล้วว่าเกิดอะไรขึ้น

แน่นอนว่าต้องเกี่ยวข้องกับคุณหนูมู่ที่เพิ่งกลับประเทศมาเร็วๆ นี้

อันเฉินคิด เมื่อไปส่งเอกสารให้กับลู่จิ้นยวน ก็เอ่ยขึ้นมา “boss วันนี้คุณชายไป๋ ไป๋ซินอวี๋กับคุณหนูมู่มาที่บริษัท แต่ไม่รอคุณกลับมาก็ออกไปแล้ว และไม่ได้ฝากข้อความอะไรไว้”

ในใจก็รู้สึกไม่พอใจผู้หญิงที่ไม่ค่อยพูดจาและอ่อนแอคนนั้นเพิ่มขึ้น

“เปล่า” ลู่จิ้นยวนเหลือบมองเขาอย่างเย็นชา เวินหนิงไม่เพียงแต่ไม่พูด แต่ยังทำตามความคิดคนอื่นด้วย

“เธอพูดอะไร? ” ลู่จิ้นยวนคิด มู่เยียนหรานต้องมาหาเวินหนิงแล้วพูดอะไรบางอย่างแน่ๆ ถึงทำให้เธอผิดปกติแบบนี้

“เรื่องนี้ฉันก็ไม่รู้ พวกผู้หญิงคุยกัน ผู้ชายอย่างฉันเข้าร่วมไม่ได้”

ไป๋ซินอวี๋ทำหน้ายิ้ม ลู่จิ้นยวนก็ไม่ยอมรับ “ในเมื่อรู้ว่าผู้ชายมายุ่งเรื่องแบบนี้ไม่ดี ทำไมต้องพาเธอมา หรือนายอยากชินที่เธอเอาแต่ใจตัวเอง? ”

ลู่จิ้นยวนเดาได้ว่ามู่เยียนหรานน่าจะไม่ยอมที่เขาปฏิเสธเธอคราวก่อน แต่ไม่คิดว่าไป๋ซินอวี๋มาตามหาโดยไม่คำนึงถึงความสำคัญ

อย่างไรแล้วปกติไป๋ซินอวี๋ก็เป็นสุภาพบุรุษ อย่างน้อยก็ไม่ทำเรื่องต่างๆ ให้ผู้หญิงลำบากแบบนี้

“ฉัน……คือฉัน……”

ไป๋ซินอวี๋ไม่ได้พูดอะไร หลักๆ เรื่องนี้เขาเองก็รู้สึกว่าตัวเองทำอะไรเกินเลย รังแกคนอื่นกินไปหน่อย

“ฉันผิดไปแล้ว ต่อไปถ้าฉันเจอคำขอที่ไม่เหมาะสมพวกนั้นของเยียนหรานอีก ฉันจะปฏิเสธอย่างเด็ดขาด”

พูดจบ สีหน้าลู่จิ้นยวนก็ดีขึ้นมาหน่อย “จำคำพูดนายไว้ด้วยนะ”

เขาไม่อยากให้เกิดเรื่องแบบนี้อีกในอนาคต

ไป๋ซินอวี๋เห็นเขาจริงจัง ก็อดไม่ได้ที่จะเอ่ยขึ้นอย่างระมัดระวัง “นาย สนใจผู้หญิงคนนั้นจริงๆ เหรอ? ”

เมื่อก่อน ไป๋ซินอวี๋มักรู้สึกว่าคนอย่างลู่จิ้นยวน เป็นไปไม่ได้ที่จะชอบผู้หญิงอย่างเวินหนิง อย่างไรแล้วก็เป็นประธานบริษัทตระกูลลู่ ต้องการคบกับผู้ช่วยตัวน้อยที่ทำความสะอาดให้บริษัทจริงๆ เหรอ ผู้ที่ไม่เข้าใจสถานการณ์อาจคิดว่านี่เป็นเรื่องจริงของซินเดอเรลล่า

แต่คนในแวดวง จะต้องหัวเราะเยาะว่าสติไม่ดี ไปชอบผู้หญิงที่ไม่สามารถช่วยตนได้เลยสักนิด

ในฐานะทายาทของตระกูล ทุกการกระทำสำคัญมาก และความเอาแต่ใจแบบนี้ มันจะยั่วยุให้คนดูถูกเหยียดหยาม

ยิ่งไปกว่านั้น ลู่จิ้นยวนและมู่เยียนหรานรู้จักกันนานแล้ว ความสัมพันธ์เจ็ดปีนั้น เวินหนิงคนนี้ เพิ่งอยู่กับลู่จิ้นยวนได้แค่เจ็ดเดือนเท่านั้น จะเป็นความรู้สึกที่ลึกซึ้งได้อย่างไร

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: บ่วงแค้นแสนรัก