บ่วงแค้นแสนรัก นิยาย บท 121

ลู่จิ้นยวนเองก็ไม่เข้าใจเหมือนกัน

กับเวินหนิงนั้น เขารู้สึกสับสนในตัวเองมาก เขารู้สึกดีกับเวินหนิงก็จริง แต่ระหว่างพวกเขาทั้งสองแล้ว เหมือนยังมีอะไรบางอย่างคั่นกลางทั้งสองไว้อยู่

เขาไม่รู้ว่าจะยอมรับเด็กคนนั้นได้ยังไง ณ เวลานี้ เขาสามารถทำเป็นว่าเด็กนั่นไม่มีตัวตนได้ แต่ในอนาคต......

ลู่จิ้นยวนเป็นคนหวงของที่เป็นของตัวเองมาก ถ้าสิ่งนั้นเคยผ่านมือคนอื่นมาแล้วเขาก็ไม่อยากได้อีก

แต่เวินหนิง......

ไป๋ซินอวี่ที่เห็นลู่จิ้นยวนเงียบไปนั้นก็รู้สึกกล้าขึ้นมา“นายอาจจะแค่ชอบเพราะมันเป็นแรกๆก็ได้ ความรู้สึกเนี่ย คนที่ตกอยู่ในนั้นมักจะไม่ค่อยรู้ใจตัวเอง”

ลู่จิ้นยวนส่งสายตาเย็นๆไปให้เขา

ไป๋ซินอวี๋จับจมูกตัวเองเพราะทำอะไรไม่ถูก“แล้วนายชอบเวินหนิงหรือเปล่าล่ะ ถ้าชอบฉันจะได้ไปพูดกับเยียนหรานดีๆว่าอย่าตกม้าตายที่นายคนเดียว”

ไป๋ซินอวี๋คิดว่าถ้าเยียนหรานยังระรานแบบนี้ต่อไปแล้วสุดท้ายไม่ได้อยู่กับลู่จิ้นยวนจะเกิดเรื่องเอา

“ไม่ว่าฉันกับเวินหนิงจะเป็นอะไรกัน แต่สำหรับเยียนหรานแล้ว หลังจากที่เราเลิกกันแล้ว เธอนั้นก็เป็นแค่เพื่อน เรื่องนี้ถือว่าพวกนายทำเป็นครั้งแรก ฉันจะไม่อะไร แต่อย่าให้ฉันรู้ว่ามีครั้งต่อไปอีก”

พูดจบลู่จิ้นยวนก็หันหลังเดินจากไป ไม่ได้สนใจว่าไป๋ซินอวี๋จะพูดดีอะไรด้วยอีก

คำถามที่ไป๋ซินอวี๋ถามเขาเมื่อสักครู่ ทำให้เขานั้นสับสนขึ้นมาในทันที

กับเวินหนิง ตกลงเขานั้นเห่อเพราะยังแรกๆอยู่ แล้วเวินหนิงก็เป็นผู้หญิงคนเดียวที่วนเวียนอยู่รอบตัวเขา เขาเลยคิดแบบนั้น หรือเป็นเพราะชอบเธอจริงๆ?

ในขณะเดียวกัน เฉินหยางได้โทรมาหาลู่จิ้นยวน บอกว่าอยากนัดมาคุยกันสักหน่อย

ลู่จิ้นยวนนิ่งคิด เฉินหยางเป็นคนที่มีประสบการณ์ด้านความรักเยอะ รู้ดีเกี่ยวกับความรู้สึกระหว่างชายหญิง หรือจะลองไปถามเขาดูก็ได้ แลัลู่จิ้นยวนก็ตอบรับไปทั้งๆที่ไม่เคยมาก่อน

.......

เวินหนิงกลับบ้านด้วยความโมโห ยิ่งเห็นที่พักที่ลู่จิ้นยวนเป็นคนหาเธออยู่นั้นก็ยิ่งหัวร้อนขึ้นไปอีก

ไอบ้าลู่จิ้นยวนนี่ พูดเองเออเองและบังคับให้เธอย้ายมาอยู่ที่นี่ แล้วทำเป็นเหมือนเป็นจิตใจกุศลใจดีให้เธออยู่ ใครมันอยากได้กัน

คิดแล้วเวินหนิงก็เริ่มเก็บของต่างๆ ยังดีที่ห้องเก่าของเธอยังไม่ได้ปล่อยเช่า ถึงลู่จิ้นยวนไล่เธอออกจากที่นี่เธอก็ไม่ต้องไปนอนข้างถนน

คิดแล้วเวินหนิงก็เก็บของสัมภาระแสนน้อยนิดจนน่าสารของเธอนั้นทั้งหมด แล้วขึ้นรถกลับห้องเช่าเล็กๆของเธอทันที

เธอก็มีศักดิ์ศรีเหมือนกัน ไม่จำเป็นที่จะต้องประหยัดค่าเช่าห้องแล้วไปติดหนี้บุญคุณของลู่จิ้นยวนสักหน่อย แบบนี้มันทำให้เธอดูเหมือนต่ำกว่าเขาไปเลย

เวินหนิงที่นั่งหัวร้อนอยู่บนรถนั้นเสียงโทรศัพท์ก็ดังขึ้น

เป็นเหอจื่ออันที่โทรทมา

ช่วงนี้เขากำลังขยายกิจการที่ต่างประเทศไปพร้อมกับช่วยเธอตามหาแม่ของเธอไปด้วย

แต่ที่น่าเสียดายคือสถานที่พักฟื้นของต่างประเทศเก็บข้อมูลผู้ป่วยได้ดีเกินไป ถึงแม้จะใช้เส้นสายที่อยู่ในมือเป็นจำนวนมาก สิ่งที่ได้มากก็เป็นแค่เล็กน้อยอยู่ดี