บ่วงแค้นแสนรัก นิยาย บท 2

"ฉันตกลง"

เธอทนทุกร์ทรมานอยู่ในคุกมาตั้งสามปี ถ้าต้องกลับไปอยู่ในที่ฝันร้ายแบบนั้น เธอเชื่อว่า ไม่เกินหนึ่งปีเธอจะต้องตายที่นั่นแน่ๆ

ดังนั้นไม่ว่าอะไรก็ตามเธอต้องออกมาจากที่นั่น ถึงแม้โลกภายนอกจะเต็มไปด้วยขวากหนาม แต่ก็ต้องดีกว่าตายอยู่ที่นั่นที่ที่มีแต่ความมืดมนไม่รู้วันรู้เวลา

"ตกลงก็ดี พรุ่งนี้จะจัดการให้พวกเธอไปจดทะเบียนสมรส เธอติดอะไรมั้ย?"

เวินหนิงตกใจกับความรีบร้อนของเขา แต่เรื่องนี้ ก็แล้วแต่เลย " ไม่มีปัญหาค่ะ แล้วแต่คุณวางแผนเลย"

นายท่านลู่เห็นเธอให้ความร่วมมือ จึงพยักหน้า แล้วกลับไปห้องหนังสือ แม่ของลู่จิ้นยวนชื่อเย่หวานจิ้งรออยู่ที่นั่นนานแล้ว

เมื่อเห็นเขา เย่หวานจิ้งก็ร้อนรน และก็เซ็งๆ "คุณพ่อ คุณพ่อจะให้ผู้หญิงแบบนั้นแต่งงานกับลู่จิ้นยวนจริงๆหรอ?"

นายท่านพยักหน้าโดยไม่ลังเล "ตกลงกันเรียบร้อยแล้ว"

"แต่ จิ้นยวนจะแต่งกับผู้หญิงแบบนั้นได้ยังไง ถึงแม้เขาจะสลบไปยังไม่ฟื้น ให้แต่งงานกับผู้หญิงตระกูลที่บริสุทธิ์สะอาดก็ไม่ใช่เรื่องยาก ผู้หญิงคนนี้เคยทำร้ายลู่จิ้นยวน อีกทั้งยังเคยติดคุก เธอเหมาะสมที่ไหนกัน?"

"ตกลงกันเรียบร้อยแล้ว อีกอย่าง.....ผู้หญิงอย่างเธอถึงจะควบคุมได้ง่าย ถ้าไม่มีประโยชน์จริงๆ ก็ค่อยจัดการทีหลังยังได้"

พูดจบ นายท่านลู่ก็ไล่เย่หวานจิ้งออกมา มองภาพถ่ายครอบครัวที่ลู่จิ้นยวนมีความสุข แล้วถอนหายใจ

หลังจากลู่จิ้นยวนประสบอุบัติเหตุทางรถยนต์ก็สลบไปสามปี ร่างกายฟื้นตัวเป็นปกติ แต่ทำไม่ถึงไม่รู้สึกตัว ตระกูลลู่หาหมอทั้งในประเทศและต่างประเทศก็ไม่เป็นผล

ไม่นานมานี้มีหมอดูท่านหนึ่งบอกว่าต้องหาผู้หญิงที่วันเดือนปีเกิดเหมาะสมมาแต่งงานกับลู่จิ้นยวนเพื่อขจัดเสนียดจัญไร อาจจะได้ผล และผู้หญิงที่วันเดือนปีเกิดเหมาะสมก็คือ เวินหนิง

คงเป็นชะตาฟ้าลิขิต

...................

เวินหนิงถูกจัดแจงให้อยู่อีกห้องหนึ่ง บนเตียงมีเสื้อผ้าอุปกรณ์อาบน้ำแต่งกายทั้งหมด เธอเดินเข้าไป ลูบสิ่งของพวกนั้น และรู้สึกถึงความเยือกเย็นในใจ

หลังจากอาบน้ำเสร็จ เปลี่ยนเสื้อผ้าที่สะอาด ไม่มีรอยขาด

ผู้หญิงในกระจกคนนั้นเพิ่งอายุยี่สิบเอ็ดปี อายุกำลังสะพรั่งเหมือนดอกไม้ แต่ในสายตาของเธอไม่มีความไร้เดียงสาของเด็กสาววัยนี้มานานแล้ว เพียงแค่....ล้างความโชกโชนและความเคียดแค้นเกลียดชังไม่ออก