บ่วงแค้นแสนรัก นิยาย บท 218

ถ้าเวินหนิงยังอยู่ เขาก็ไม่รู้จะเผชิญหน้ากับเธอยังไง

ลู่จิ้นยวนเปิดประตูเข้าห้องมา รู้สึกว่าในห้องยังมีคนอยู่ เขาย่นคิ้วเล็กน้อย ก่อนจะเปิดไฟในห้อง พบว่าเวินหนิงนอนอยู่บนโซฟา

เธอยังไม่ไป?

ลู่จิ้นยวนมองเวินหนิงที่ยังนอนอยู่บนโซฟา อาจเพราะท้องเธอค่อนข้างใหญ่ทำให้ท่านอนเธอดูแปลกๆ ท้องนูนๆของเธอพาดอยู่บนเบาะอิง ดูแล้วเธอนอนไม่ค่อยสบายเท่าไหร่ หัวคิ้วยังย่นเข้ากันอยู่

เธอลืมตาขึ้นมาก็เห็นใบหน้าอันหล่อเหลาของลู่จิ้นยวนตรงหน้า เธองัวเงียอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนจะลุกขึ้นนั่ง ขยี้ตาเล็กน้อยก่อนถามขึ้น "กลับมาแล้วเหรอ?"

เวินหนิงเห็นว่าข้างนอกมืดแล้ว เลยถามขึ้นอย่างไม่รู้ตัว "คุณกินอะไรมาหรือยัง?"

ลู่จิ้นยวนต้องกินมาเรียบร้อยแล้ว แต่พอได้ยินเธอถามแบบนี้ เขาก็นึกอะไรบางอย่างขึ้นมา "เธอกินข้าวเย็นหรือยัง?"

น้ำเสียงของชายหนุ่มแฝงด้วยความโมโหเล็กน้อย ผู้หญิงคนนี้ไม่รู้จักดูแลร่างกายตัวเองเลย ตั้งท้องอยู่แท้ๆ ยังหิ้วท้องนั่งรอเขาบนโซฟาโดยไม่ห่มผ้าอะไรเลย

บ้าที่สุด

"ฉันเผลอหลับไป" เวินหนิงยื่นมือไปนวดขา เพราะตั้งครรภ์อยู่นั่งนานๆก็จะรู้สึกปวดเมื่อยไปหมด

ลู่จิ้นยวนเห็นสภาพเธอแล้ว ทั้งรู้สึกเหนื่อยหน่ายใจและสงสาร "ต่อไปไม่ต้องมานั่งรอฉันแบบนี้อีก"

เขาไม่อยากเห็นเธออยู่ในสภาพแบบนี้