“ฉันจะรอดู ว่าอะไรจะเกิดขึ้นกับแก!”
เวินหนิงรู้สึกหงุดหงิดใจกับคำพูดเธอ วางสายไป ต้องชื่นชมคุณภาพทางจิตใจของเวินหลาน ถึงแม้ตัวเองกำลังจะเข้าคุก แต่ก็ยังไม่ลืมที่จะทำอะไรน่ารังเกียจกับตน
เวินหนิงไม่อยากให้ตัวเองได้รับผลกระทบจากคำพูดเธอ แต่มันยากที่จะไม่คิดมัน
อย่างไรแล้ว ทุกอย่างของเธอในตอนนี้ ไม่ว่าจะเป็นสถานพักฟื้นระดับสูงที่แม่อาศัยอยู่ หรือชีวิตเธอที่ปราศจากความกังวลในตอนนี้ ล้วนเป็นสิ่งที่ลู่จิ้นยวนให้
ถึงแม้เธอไม่อยากยอมรับ ก็ต้องยอมรับว่าตอนนี้ลู่จิ้นยวนคือชายที่มอบทุกอย่างให้เธอ
ถ้ามีวันหนึ่ง เขาไม่ต้องการเธอจริงๆ เธอจะเป็นอย่างไร?
เวินหนิงไม่ค่อยกล้าคิดจริงๆ จากนั้นก็ตัดสินใจอีกครั้ง เธอไม่สามารถเป็นแบบนี้ต่อไปได้แล้วจริงๆ ใช้ชีวิตเหมือนแมลงดูดเลือดลู่จิ้นยวน ถ้าวันหนึ่งเธอโดนเขาเบื่อเข้า เมื่อเด็กเกิดมา เธอต้องเริ่มต้นชีวิตใหม่
ขณะที่เวินหนิงกำลังคิดเพ้อเจ้อ ลู่จิ้นยวนก็เดินออกมาจากห้องน้ำ ความโกรธที่พุ่งขึ้นมาเพราะเวินหนิงเมื่อครู่นี้ หลังจากอาบน้ำเย็นมันก็หายไปเยอะมาก แค่ชายคนนี้เดินออกมา เห็นภาพเวินหนิงนั่งบนเตียง ก็รู้สึกปากแห้งนิดหน่อย
แต่เขาก็เดินไปอย่างรวดเร็ว หยิบไดร์เป่าผมเดินไปอีกฝั่งของเตียง เนื่องจากเขาไม่สามารถต้านทานอิทธิพลของผู้หญิงคนนั้นที่มีต่อเขาได้ ซ่อนก็มักจะซ่อนไม่อยู่
เวินหนิงมองเขาออก ผลก็คือหยิบไดร์เป่าผมไปอีกฝั่งของเตียง รู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย จากนั้นเธอก็เดินไป “ฉันจะช่วยคุณเป่าผม”
งานนี้ เวินหนิงไม่ได้ทำเป็นครั้งแรก ก็ถือว่าคุ้นเคย
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: บ่วงแค้นแสนรัก