"เถ้าแก่ลู่"
หลินซือเฉินกดรับโทรศัพท์ แล้วเช็ดคราบเลือดบนนิ้วมือตัวเอง สีหน้าก็ไม่ได้ดูอ่อนโยนเหมือนอยู่ต่อหน้าคนอื่น ดวงสายตาทั้งสองข้างเยือกเย็นมาก จนทำให้คนมองต้องขนลุก
"เรื่องนั้น จบหรือยัง?"
"ตามหลัก ก็ควรจะจบแล้วครับ แต่ว่า ผมยังมีข่าวอะไรบางอย่างต้องบอกกับคุณ"
หลินซือเฉินโยนทิชชู่ในมือทิ้ง ความจริงเรื่องของตระกูลลู่ ไม่ควรค่าพอที่คนอย่างเขาต้องลงมือเอง แต่ว่า ก็ถือว่าเขาได้เห็นอะไรที่แปลกตา
"ข่าวอะไร?"
เถ้าแก่ลู่ขมวดคิ้ว คำพูดหลังจากนี้ของหลินซือเฉินทำให้ท่านตกใจมาก
"ผลตรวจดีเอ็นเอของลูกเวินหนิงออกมาแล้วครับ เด็กในท้องเธอ เป็นทายาทตระกูลลู่ เพราะฉะนั้น คุณจะจัดการยังไงหรอครับ?"
"เด็ก……เป็นของตระกูลลู่?"
เถ้าแก่ลู่ไม่อยากจะเชื่อ ท่านไม่เคยนึกถึงความเป็นไปได้นี้เลย เด็กคนนั้น ควรจะเป็นเด็กไม่มีหัวนอนไปเท้าที่เวินหนิงเอามาเกาะลู่จิ้นยวนไม่ใช่หรอ?
ความจริงที่วุ่นวายนี้ ทำให้ท่านเงียบไป จากนั้น หลินซือเฉินจึงเอ่ยอย่างเรียบนิ่ง "ถ้าคุณไม่อยากให้มีปัญหาอะไรตามมาอีก ผมก็สามารถช่วยคุณ……จัดการได้"
สำหรับหลินซือเฉิน จัดการเด็กที่ยังไม่ลืมตาดูโลกง่ายสำหรับเขามาก
เถ้าแก่ลู่จับโทรศัพท์ในมือไว้แน่น "ฉันขอคิดก่อน ถ้ายังไม่ได้ข่าวจากฉัน แกอย่าเพิ่งลงมือ"
พูดจบ ท่านก็ตัดสายทันที
ลู่จิ้นยวนมีลูกแล้ว เป็นทายาทของตระกูลลู่ ข่าวนี้ ท่านไม่รู้ว่าควรจะตกใจหรือว่าดีใจดี
ถ้าเวินหนิงไม่ใช่คนท้องเด็กคนนี้ ท่านอาจจะรับตัวกลับมาอย่างมีความสุข แล้วรออุ้มเหลน แต่ว่า เป็นลูกของเวินหนิง แล้วยังเป็นช่วงเวลาที่ลู่จิ้นยวนยอมตกลงหมั้นกับมู่เยียนหรานแล้วด้วย
เวลานี้ ถึงแม้เถ้าแก่ที่เป็นคนผ่านอะไรมาเยอะ แต่วินาทีนี้ ก็รู้สึกสับสนเหมือนกัน
เด็กคนนี้ จะจัดการยังไงดี……
เถ้าแก่คิดไปสักครู่ แล้วเรียกเย่หวานจิ้งมาหา
"ลูกของเวินหนิง เป็นของจิ้นยวน"
เพราะยังไง เย่หวานจิ้งก็เป็นแม่ของลู่จิ้นยวน แล้วเป็นคุณย่าของเด็กคนนั้นด้วย เธอก็มีสิทธิ์ที่จะรับรู้
"อะไรนะคะ? เป็นไปไม่ได้ ทำไม……ผู้หญิงคนนั้นท้องลูกของจิ้นยวนได้ยังไง?"
ปฏิกิริยาแรกของเย่หวานจิ้งก็คือไม่เชื่อ ลูกชายของท่าน ท่านรู้ดี กับผู้หญิงที่เขาไม่เคยไว้ในสายตา ไม่มีทางไปแตะต้องแน่นอน
เพราะฉะนั้น ท่านก็เลยมั่นใจมาตลอดว่าเด็กในท้องเวินหนิงไม่ใช่ของตระกูลลู่
"ผลตรวจดีเอ็นเอจะผิดพลาดได้ยังไง?" เถ้าแก่ลู่ส่ายหน้า "ตอนนี้เธอจะหลบหนีความจริงก็ไม่มีประโยชน์ รีบคิดดีกว่าว่าจะจัดการเรื่องนี้ยังไง"
ทันใดนั้น เถ้าแก่ก็นึกขึ้นได้ว่าตอนนั้นมีคนพูดว่าทั้งสองคนเกิดมาคู่กัน หรือว่านี่จะเป็นเรื่องจริง?
"ไม่ เรื่องนี้……" เย่หวานจิ้งเห็นว่าเถ้าแก่ส่ายหน้า ก็ส่ายหน้าตามไปด้วย
ถึงแม้อยากจะอุ้มหลานมาโดยตลอด แต่หลานที่ท่านอยากได้ ก็ต้องมาจากตระกูลที่มีชื่อเสียง ฐานะของเด็กก็จะสูงส่งตามไปด้วย แต่ไม่ใช่มาจากผู้หญิงที่เคยเข้าคุก ที่บ้านล้มละลาย แล้วมีแต่ข่าวเสียเๆหายๆแบบนี้!
ถึงแม้เวินหนิงจะท้อง ท่านก็ไม่ยอมรับเด็ดขาด
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: บ่วงแค้นแสนรัก