บ่วงแค้นแสนรัก นิยาย บท 367

เจ้าหนุ่มน้อยนั้นไม่ได้รู้ตัวเลยสักนิด อีกนิดนึงโม่โยวก็จะทำเหมือนเหมือนว่าไม่รู้จักเขาแล้ว ยังคงทำตัวออดอ้อนน่ารักและงอแงอยู่ตรงนั้น

โม่โยวนั้นก็ไม่รู้จะทำยังไงกับเขาดีเหมือนกัน เลยทำได้เพียงออกแรงอุ้มเขาขึ้นมา หมุนตัวแล้วเดินเข้าไปในห้องทำงาน ปิดประตู ครืด แล้วก็ปิดผ้าม่าน บดบังสายตาทั้งหมด

ส่วนด้านนอก ก็ร้อนระอุขึ้นมาทันที เปิดหัวข้อสนทนา

"พระเจ้า เมื่อกี้ฉันได้ยินอะไรเนี่ย? นายน้อยเรียกผู้ดูแลโม่ว่า......แม่?"

"แกไม่ได้ฟังผิด ฉันเองก็ได้ยินเหมือนกัน ไม่น่าเชื่อเลยจริงๆ ฉันนึกว่าความสัมพันธ์ระหว่างผู้ดูแลโม่กับท่านประธานแค่คลุมเครือเฉยๆ นึกไม่ถึง......" นึกไม่ถึงว่าอีกฝ่ายจะไปถึงขั้นนี้แล้ว

"นี่ ภรรยาของท่านประธานไม่อยู่แล้วไม่ใช่เหรอ แม่ผู้ดูแลคนนี้ คงจะไม่ได้กลายเป็นภรรยาของท่านประธานเร็วๆนี้หรอกใช่ไหม?" อยู่ๆในกลุ่มคนที่กำลังพูดคุยก็มีใครคนหนึ่งพูดออกมา

ทุกๆคนเงียบไปแป๊บหนึ่ง แล้วก็มองหน้ากัน อยู่ๆก็ค้นพบว่า ความเป็นไปได้นี่เป็นไปได้สูงมาก

ยังไงเสีย นายน้อยของตระกูลลู่ก็ยอมรับแล้ว จิ๊ๆ นี่มันสุดยอดไปเลยจริงๆ

ภายในห้องทำงาน

ไม่มีการสอดส่องจากคนนอก แถมลู่อันหรานที่บรรลุจุดประสงค์แล้ว นั่งอยู่บนโซฟาอย่างสบายใจ แกว่งขาสั้นๆทั้งสองข้างไปมา มองโม่โยวด้ยใบหน้าที่ใสซื่อบริสุทธิ์

ฝ่ายหลังนั้นปวดหัวจนต้องเอามือก่ายหน้าผาก อดไม่ได้จนต้องคุกเข่าย่อตัวลงมองลูกชายของตัวเอง "อันหราน เมื่อกี้ลูก......แม่เคยบอกลูกแล้วไม่ใช่เหรอ เรื่องนี้อย่าเพิ่งให้คนอื่นรู้?"

ลู่อันหรานเบะปาก "ทั้งๆที่อันหรานมีแม่ แต่ว่าถ้าเกิดไม่ให้คนอื่นๆรู้ล่ะก็ คนอื่นก็จะเข้าใจว่าอันหรานนั้นเป็นเด็กไม่มีแม่"

"หม่าม้า หม่าม้าไม่อยากได้อันหรานแล้วใช่ไหม"

"แน่นอนว่าไม่มีทางเลย ลูกคือสิ่งที่มีค่าและสำคัญทีสุดของแม่ แม่ไม่ต้องการใครก็ไม่มีทางไม่ต้องการลูฏ" โม่โยวรีบการันตีในทันที

หนุ่มน้อยยิ้มออกมาในทันที นัยน์ตาก็ลึกล้ามีประกายเจ้าเล่ห์ที่ไม่เห็นอยู่

ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป โม่โยวนั้นมักจะได้ดอกกุหลายช่อโตทุกๆวัน แถมคนเอามาส่ง คืออันเฉินอัน

ที่บริษัท อันเฉินอันนั้นเท่ากับเงาของลู่จิ้นยวน ของที่โดนเขานั้นนำมาส่ง ไม่ต้องพูดอะไรเลย ทุกๆคนล้วนรู้ว่านั่นกำลังแทนใครอยู่

ไม่แต่เพียงเท่านี้ ตอนใกล้เวลาที่จะเลิกงานลู่อันหรานก็มักจะมาที่แผนกออกแบบทุกๆวัน สิ่งที่ชอบทำที่สุดก็คือ ชอบเรียกโม่โยวว่าแม่ต่อหน้าคนอื่นๆ แล้วก็ทำท่าออดอ้อนมากกว่าปกติ

พนักงานทุกระดับของบริษัทตระกูลลู่ ค่อยๆเริ่มจากความตกใจ เหลือเชื่อ จนตอนนี้กลายเป็นเคยชินไปเสียแล้ว แต่ทุกๆคนล้วนนับถือโม่โยว

แน่นอนล่ะ ความลับไม่มีบนโลก เหตุการณ์แสดงความรักแบบนี้ พวกนักข่าวที่อยู่ด้านนอกก็ต้องได้ยินเรื่องราวกันไปบ้างแล้ว

ข่าวของลู่จิ้นยวน ไม่ว่าจะเป็นเรื่องของธุรกิจหรือว่าเรื่องบันเทิง ล้วนก็เป็นสิ่นที่ขาดไม่ได้ที่จะพูดถึง ถ้าไม่ใช่เพราะว่าตระกูลลู่นั้นลงดาบไว้ก่อนแล้ว ตอนนี้ข่าวก็คงจะกระจายไปทั่วแล้ว

เกี่ยวกับเรื่องทั้งหมดนี้ คนที่ถูกพูดถึงแน่นอนว่าต้องโมโห แต่เพราะว่าลู่อันหรานยังเป็นอีกหนึ่งสาเหตุ เลยไม่มีวิธีที่จะแก้ไข

ท่านบอสลู่ของพวกเราเวลาจีบใครสักคนหนึ่ง พวกตัริ้นไรห้ามโผล่ออกมารบกวนเขาเด็ดขาด เรื่องนี้ ก็หมายถึงโม่เทียนยวี๋อยู่แล้ว

ถึงแม้ว่าเรื่องครั้งก่อนที่คาเฟ่ ทำให้ลู่จิ้นยวนนั้นมองใจของโม่โยวออก แต่ว่าคนที่ชอบเร้าหรือคนอื่นแบบโม่เทียนยวี๋นั้น เขานั้นก็อดไม่ได้ที่จะต้องกันเอาไว้ก่อน

เรื่องน่าอายอย่างการคุกเข่าลงก็ยังทำมาแล้ว ใครจะรู้ว่าเขานั้นจะทำเรื่องน่ารังเกียจอะไรแบบไหนออกมาอีก

ส่วนในตอนนี้ โม่เทียนยวี๋นั้นต้องการจะเจอกับโม่โยว ไม่ว่าจะไปที่บริษัทตระกูลลู่ หรือว่าไปบ้านของโม่โยว บนทาง อยู่ๆเขานั้นก็มักจะพบกับเรื่องหรือเหตุไม่คาดฝันอยู่เสมอ