“มีความเป็นไปได้ ต้องดูผลลัพท์ของการเจรจา ถ้าหากทุกอย่างเป็นไปได้ด้วยดี ก็ไม่จำเป็น แต่ถ้าหากไม่เรียบร้อย ก็อาจจะต้องประลองฝีมือกัน” ลู่จิ้นยวนพูดอย่างเรียบง่าย
หนุ่มน้อยกำหมัด “ถึงจะต้องประลอง ผู้หญิงบ้าคนนั้นก็ไม่ใช่คู่ต่อสู้ของคนแม่แน่นอน”
“ฟิลคนนั้นนิสัยไม่ค่อยเท่าไหร่ แต่ความสามารถด้านการออกแบบ...ถือว่าไม่เลว” ลู่จิ้นยวนเหลือบมองลูกชาย แล้วพูดช้า ๆ
เด็กน้อยลู่อันหรานแข็งทื่อในทันที มองคุณพ่อของตัวเองอย่างไม่น่าเชื่อ ในความทรงจำของเขา คนที่ถูกคุณพ่อชมเชยมีอยู่ไม่เยอะ
ในเมื่อคุณพ่อพูดว่าไม่เลว งั้นก็แสดงว่า ผู้หญิงบ้าคนนั้นมีความสามารถจริง ๆ หนุ่มน้อยเป็นกังวลในทันที
“งั้นทำยังไงดีครับ?”
“วางใจได้ แม่ของลูกไม่มีทางแพ้” ลู่จิ้นยวนลูบหัวน้อย ๆ ของเขา
เขาพูดแบบนี้ ไม่ใช่เพราะเหตุผลอื่น แต่ถ้าหากจัดการแข่งขันในพื้นที่ของตนเอง ไม่ว่าขั้นตอนจะเป็นยังไง แต่ตอนจบต้องเป็นไปตามความต้องการของเขา
เด็กน้อยลู่อันหรานไม่พูดอะไร แต่ดวงตาเจ้าเล่ห์กลับกลอกไปกลอกมาไม่หยุด แค่มองก็รู้ว่ากำลังวางแผนพิเรนอะไรอยู่
ในเวลานี้ ที่ชั้นบนของโรงแรมตี้เหา ห้องพักบนชั้นนี้ ถูกใช้รับรองคนของตระกูลฮอร์ตันทั้งหมด ในห้องสวีทห้องหนึ่ง คนของตระกูลฮอร์ตันอยู่ที่นั่นทั้งหมด
สีหน้าของไฮสันดูแย่เป็นอย่างมาก แต่ฟิลที่อยู่ข้างหน้ากลับไม่รู้สึกอะไรสักนิด เธอยังคงตำหนิอย่างโกรธแค้นอย่างเต็มอก
“คุณอาคะ คนตระกูลลู่นั้นทำเกินไปแล้วจริง ๆ เมื่อครู่คุณอาเห็นสายตาที่เข้าจ้องมองหนูไหมคะ? หนูเป็นถึงเจ้าหญิงน้อยของตระกูลฮอร์ตัน เขาต้องการจะทำอะไร?”
“อีกอย่าง ก็แค่บริษัทเล็ก ๆ บริษัทนึงในประเทศจีน กล้าทำแบบนี้กับหนู เมื่อสักครู่ทำไมคุณอาถึงไม่ช่วยหนูพูดคะ? ทำให้หนูขายหน้าขนาดนั้น...”
ไฮสันสุดที่จะทน พูดขึ้นด้วยน้ำเสียงเจริงจัง “รู้ว่าขายหน้า ก็หุบปากซะ”
เขาไม่สนใจสายตาที่เหลือเชื่อและโกรธเคืองของหลานสาว สีหน้าเคร่งขรึม “กิจการเล็ก ๆ? สถานะของบริษัทตระกูลลู่ในวิสาหกิจของประเทศจีนเป็นหนึ่งในสถานประกอบการที่ดีที่สุด ขอบเขตกระจายไปทั่วประเทศอื่น ไม่น้อยไปกว่าตระกูลฮอร์ตัน”
“ยังมีอีก ความร่วมมือครั้งนี้ พวกเราจำเป็นต้องร่วมมือกับบริษัทตระกูลลู่เท่านั้น ไม่เช่นัน้นตระกูลฮอร์ตันก็ไม่มีทางเปิดตลาดเครื่องแต่งกายที่ประเทศจีนได้”
“เรื่องพวกนี้เธอไม่เข้าใจก็ช่างเถอะ ฉันก็ไม่ได้หวังว่าเธอจะเข้าใจ แต่ว่าตอนอยู่ที่บ้านฉันเคยพูดกับเธอไว้แล้ว ว่าที่นี่ไม่ใช่ประเทศ M เก็บนิสัยของเธอหน่อย ผลเป็นยังไง เธอทำยังไง?”
“ยังไม่เริ่มเจรจา เธอก็ยั่วโมโหบริษัทตระกูลลู่ โง่เง่าจริง ๆ”
ฟิลที่ถูกด่าเป็นชุดถึงกับงง ไม่ทันที่จะโมโห ไฮสันก็พูดต่อ “ถ้าหากต่อไปเธอยังทำเรื่องอะไรอีก ฉันจะส่งเธอกลับทันที”
ประโยคนี้ ทำให้ฟิลเงียบในทันที ความโมโหที่ใหญ่หลวงก็ทำได้เพียงอดกลั้นไว้ในใจ ไม่ใช่เพราะเหตุอื่น แต่เพียงเพราะความร่วมมือในครั้งนี้
เดิมที เธอในฐานะของคุณหนูตระกูลฮอร์ตัน ความร่วมมือข้ามประเทศในครั้งนี้ ไม่จำเป็นต้องตามมาด้วย
แต่คุณพ่อของเธอพูดไว้แล้วว่า ถ้าหากความร่วมมือในครั้งนี้เจรจาสำเร็จ อย่างน้องสัดส่วนครึ่งนึงของเครื่องแต่งกายในทุกปี จะออกแบบและผลิตโดยเธอ และจะแต่งตั้งแบรนด์ให้
แต่งตั้งแบรนด์ ล้วนเป็นความฝันสำหรับดีไซเนอร์ทุกคน ฟิลก็ไม่มีข้อยกเว้น
ที่สำคัญไปกว่านั้นคือ ยอดขายจากเครื่องแต่งกายครึ่งหนึ่งนี้ คุณพ่อบอกว่าจะแบ่งให้เธอส่วนหนึ่ง นี่ไม่ใช่จำนวนเงินน้อย ๆ และยังคงไหลมาไม่หยุดในทุกปี
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: บ่วงแค้นแสนรัก