บ่วงแค้นแสนรัก นิยาย บท 50

เอกสารฉบับนี้มีข้อมูลทุกอย่างของเวินหนิงตั้งแต่เด็กจนโต สิ่งที่ทำให้ลู่จิ้นยวนประหลาดใจคือ ผลการเรียนตอนมัธยมเธอดีมาก

ถ้าไม่ใช่เพราะเกิดอุบัติเหตุครั้งนั้น เธอก็คงจะสอบเข้ามหาวิทยาลัยที่ดีได้ แล้วมีผลการเรียนที่ดี อย่างน้อยก็คงไม่เป็นเหมือนตอนนี้……

แต่ พอนึกถึงอุบัติเหตุครั้งนั้น คิ้วของผู้ชายคนนี้ก็ขมวดเข้มแล้วรู้สึกหงุดหงิดในใจจนต้องปลดเน็กไทออก

ลู่จิ้นยวนคิดว่าตัวเองไม่ใช่คนใจบุญเหมือนพระเจ้า แต่เมื่อกี้เขากลับรู้สึกสงสารเวินหนิง

เวินหนิงชนแล้วหนี ที่เข้าคุกก็เป็นสิ่งที่เธอควรจะได้รับ ทำไมคนที่ถูกชนอย่างเขาต้องสงสารเธอด้วย?

ไม่เหมือนกับเขาเลย

พอคิดไป ลู่จิ้นยวนก็ไม่มีอารมณ์ที่จะเปิดดูต่อแล้วโยนเอกสารไปให้อันเฉินที่อยู่ข้างๆ "เอาไปทำลาย อีกอย่าง อย่าให้คนอื่นรู้ว่าผมให้สืบเรื่องนี้"

อันเฉินพยักหน้าพร้อมคิดในใจ เวินหนิงโชคร้ายมาก ถ้าบอสเปิดดูต่อก็อาจจะเห็นว่าแม่ของเธอนอนติดเตียงอยู่โรงพยาบาล อาจจะมีอารมณ์ช่วยเหลือเธอก็ได้

แต่ยังไงเขาก็แค่ผู้ช่วยในการงาน อันเฉินไม่ได้เอ่ยอะไรอีกแล้วเก็บเอกสาร

……

กี่วันที่ผ่านมา เวินหนิงก็นอนอยู่ที่โรงพยาบาล

อาจจะเป็นเพราะลู่จิ้นยวนเป็นคนมาส่งเธอเอง ทางโรงพยาบาลก็เลยดูแลเธอเป็นพิเศษแล้วตรวจร่างกายต่างๆอย่างละเอียดถี่ถ้วน แล้วตรวจเจออาการต่างๆที่เวินหนิงไม่เคยรู้มาก่อน

"คุณหนูเวิน ทำไมอายุน้อยขนาดนี้แต่กลับมีโรคมีอาการเยอะแยะ ถ้ายังไม่รักษาร่างกายดีๆอีกหน่อยคงลำบากแน่"

ฟังคำพูดของคุณหมอ เวินหนิงก็รู้สึกเอือมระอา โรคต่างๆที่เธอมีก็มาจากตอนที่อยู่ในคุก กินไม่อิ่มนอนไม่อุ่น แล้วยังโดนรังแกอีก แม้แต่ฤดูหนาวก็ยังให้ออกไปเช็ดพื้น ถึงร่างกายจะแข็งแรงแค่ไหนก็ทนไม่ไหวหรอก

นี่คงเป็นครั้งแรกที่มีคนเป็นห่วงร่างกายเธอ ถึงจะรู้ว่าเป็นหน้าที่ของคุณหมอ แต่เวินหนิงก็ยิ้มแล้วขอบคุณ

เวินหนิงถือยาออกมาจากห้องตรวจ กำลังจะกลับห้องพักฟื้นตัวเอง ก็มีผู้ชายคนหนึ่งเดินคุยโทรศัพท์อย่างเร่งรีบแล้วชนเวินหนิง

ผู้ชายคนนั่นร่างใหญ่อยู่แล้ว พอชนเวินหนิงเธอก็พยุงตัวไม่อยู่แล้วล้มลงไปกับพื้น จนสะโพกกระแทกกับพื้นแล้วรู้สึกเจ็บ

ผู้ชายคนนี้ ทำไมไม่ระวังขนาดนี้……

เวินหนิงเจ็บจนกัดฟันแน่น ผู้ชายคนนั้นค่อยรู้ว่าเดินชนคนอื่น "ขอโทษนะครับ เมื่อกี้ไม่ได้มองทาง ผมช่วยดึง……ไม่สิ เธอคือ……เวินหนิง?"

ยังพูดไม่จบ มือของผู้ชายคนนั้นก็ค้างอยู่กลางอากาศ พอเวินหนิงเงยหน้าขึ้นค่อยรู้ว่าคนที่ไม่ดูตาม้าตาเรือเป็นยวี๋เฟยหมิง

สายตาของเวินหนิงมีความหงุดหงิด เรื่องครั้งก่อนที่หน้าประตูบ้านเวิน ก็ทำให้เธอรู้ท่าแท้ของผู้ชายคนนี้

เพราะฉะนั้น เวินหนิงก็ไม่ต้องการความช่วยเหลือที่แสแสร้งของเขา ทนความเจ็บไว้แล้วค่อยๆลุกขึ้นมา

ยวี๋เฟยหมิงเป็นเคราะห์ร้ายของเธอ เจอเขา เวินหนิงไม่เคยเจอเรื่องดีเลย