เวินหนิงมองอาหารที่ซื้อมา มีโจ๊กกับกับข้าวไม่กี่อย่าง รสชาติไม่ได้จัดจ้านมาก
เธอคิดไปมา ตักโจ๊กขึ้นมาหนึ่งช้อนแล้วเป่า พอรู้สึกว่าอุณหภูมิได้ที่แล้วค่อยยื่นไปที่ปากผู้ชาย
ลู่จิ้นยวนจ้องเวินหนิงจนเหม่อ จนลืมให้ความร่วมมือไปเลย
ถูกดวงตาสีดำสนิทคู่นั้นจ้องนานเกินไป เวินหนิงเลยรู้สึกทำตัวไม่ถูก
พอเห็นแบบนี้เลยไอเสียงเบา "นายจะกินไม่ใช่เหรอ?"
ลู่จิ้นยวค่อยเบี่ยงสายตา "ขอโทษที"
เมื่อกี้ที่เวินหนิงก้มเตรียมอาหารให้เขา เขาเห็นท้ายทอยของเธอ เลยเหม่ออย่างไม่รู้ตัว
แบบนี้สินะที่คนเขาเรียกว่าความสุขที่เรียบง่าย
ลู่จิ้นยวนอยากให้ความสงบนี้ดำเนินไปเรื่อยๆ
เวินหนิงโดนลู่จิ้นยวนมองจนทำตัวไม่ถูก ดวงตาคู่นั้นของเขามองมาที่ตัวเองอย่างไม่กระพริบตาเลย ถึงแม้เธอจะเห็นมาร้อยครั้งพันครั้งแล้ว แต่จะไม่รู้สึกอะไรก็คงยาก
"ถือซะว่าป้อนข้าวอันหรานแล้วกัน ใจเย็นๆ ใจเย็นๆ"
เวินหนิงอดพึมพำในใจไม่ได้ เดี๋ยวตัวเองจะฟุ้งซ่านอีก
"ตอนนี้ฉันน่ากลัวขนาดนั้นเลยเหรอ ทำไมเธอเอาแต่ก้มหน้า เดี๋ยวป้อนเข้าจมูกหรอก"
ลู่จิ้นยวนเห็นเวินหนิงเขินแบบนั้น เลยอดพูดแกล้งเธอไม่ได้
"……" เวินหนิงมองบนใส่ลู่จิ้นยวน "ฉันว่านายดูแข็งแรงดีหนิ ไม่งั้น นายกินเองแล้วกัน"
"ไม่ มือฉันไม่สะดวก แล้วเมื่อกี้เธอก็ตอบตกลงแล้วด้วย"
ลู่จิ้นยวนเห็นว่าเวินหนิงอยากหนี เลยหยุดแกล้ง แล้วพูดอย่างจริงจัง
เห็นว่าลู่จิ้นยวนย้ำแบบนั้น เวินหนิงเลยคิดซะว่ายอมให้คนป่วย ไม่ได้พูดอะไรอีก จากนั้นก็ป้อนลู่จิ้นยวนทีละช้อน
ครั้งนี้ลู่จิ้นยวนไม่ได้เหม่ออีก ให้ความร่วมมือดีมาก ทั้งสองเข้ากันได้อยู่แล้ว ผ่านไปไม่นาน ของที่เวินหนิงซื้อมาก็ถูกผู้ชายคนนี้กินเรียบ
อาจจะเพราะค่อยๆชินแล้ว เวินหนิงเลยไม่ได้ฟุ้งซ่านแบบเมื่อกี้อีก เลยใช้ความอดทนมาดูแลผู้ป่วย จากนั้นก็ตั้งใจทำงานของตัวเอง
ขณะที่ทั้งสองกำลังดื่มด่ำความสงบนี้ ข้างนอกก็มีเสียงรองเท้าส้นสูงกระทบกับพื้นดังขึ้น
เย่หว่านจิ้งมา เมื่อกี้โมโหเพราะหยงซือเหม่ยจนกินข้าวไม่ลงเลยรีบมา ท่านกำลังจะมาบอกลู่จิ้นยวนว่า ผู้หญิงคนนั้นเชื่อไม่ได้ ท่านไม่อยากให้พวกเขาแต่งงานกันแล้ว
แต่ว่า คิดไม่ถึงจริงๆ พอเข้ามาก็เห็นเวินหนิงนั่งอยู่ข้างเตียง กำลังดูแลลู่จิ้นยวนอยู่
สีหน้าของเย่หว่านจิ้งอึ้งจนพูดไม่ออก
เย่หว่านจิ้งใช้ท่าทางที่สูงส่งมองเวินหนิงตลอด ท่านไม่เคยรู้สึกเลยว่าเวินหนิงรักลู่จิ้นยวนจริงๆ ก็แค่อยากได้ทรัพย์สมบัติของตระกูลลู่ แล้วลูกชายตัวเองเพอร์เฟคมากก็เท่านั้น
แต่ว่า เวินหนิงรีบมาหาลู่จิ้นยวนทั้งๆที่มีข่าวว่าเขาพิการ แล้วตอนนี้ก็ยังตั้งใจลู่จิ้นยวนอีก
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: บ่วงแค้นแสนรัก