ยอดหมอหญิงมหัศจรรย์ นิยาย บท 815

เพราะเหตุนี้ พวกเขาจึงได้ซ่อนตัวของเฉินหลิวหลิ่วเอาไว้ตรงมุมของทางเดิน รอเมื่อเฉินหลิงหลงกลับมาแล้วเข้าเรือนไปแล้ว ถึงได้ให้คนฟันหลิวหลิ่วเข้า

หลังจากที่ฟันแล้ว เซี่ยหว่านเอ๋อก็กลับมาจากด้านนอกเรือน แล้วจงใจบอกกับเฉินหลิงหลงว่าลืมที่จะปิดประตู ให้นางออกไปปิดประตู

เพราะเหตุนี้ เฉินหลิงหลงจึงไม่ได้โกหก ส่วนเหล่าไท่จวินในตอนนั้นเป็นเพราะว่าเป็นกังวลกับหลิวหลิ่ว เพราะฉะนั้นจึงมองเพียงเฉินหลิงหลง นางคิดว่าหากเรื่องนี้เป็นพวกนางสองแม่ลูกที่เป็นคนทำ เฉินหลิงหลงจะต้องเป็นคนบงการ

หลังจากที่ได้ยินคำตอบของเฉินหลิงหลงอย่างไร้ข้อบกพร่อง อีกทั้งพวกนางสองแม่ลูกเองก็ไม่มีทางทำร้ายหลิวหลิ่วได้ ถึงได้จัดการพวกนางแม่ลูกออกไปให้อยู่ด้านนอก

และเพราะการจัดการนี้ ทำให้มู่หรงเจี๋ยและหูฮวนสี่ตัดสินใจผิดพลาดไป

หนี่หรงนำคนออกไปตรวจสอบต่อไป สอบถามจากคนเฝ้ายามในคืนนั้น บอกว่ามองเห็นรถของอ๋องหนานหวายเข้าเมืองมา และก็เป็นถนนทางตะวันออกที่หลิวหลิ่วเกิดเรื่องขึ้นพอดิบพอดี

มู่หรงเจี๋ยได้ตรวจสอบข้อเท็จจริงกับทางด้านของประตูเมือง เป็นในตอนที่อ๋องหนานหวายกลับเมืองหลวงมาจริง ๆ โดยที่ไม่มีข่าวคราวใด เพียงแต่นำคนกลับเมืองหลวงเพียงแค่ไม่กี่คนอย่างถ่อมตน

และเพราะว่าสงสัยมาตั้งแต่ต้นว่าคนของกุ้ยไท่เฟยที่เป็นคนทำ บวกกับคราวนี้อ๋องหนานหวายกลับเมืองหลวงมาประจวบเหมาะกับช่วงเวลาที่หลิวหลิ่วได้รับบาดเจ็บพอดี มู่หรงเจี๋ยและตระกูลเฉินต่างก็รู้สึกได้ว่าเป็นอ๋องหนานหวายที่ทำ

แต่เพราะว่าไม่มีหลักฐาน จึงไม่อาจจัดการได้อย่างเปิดเผย

ทว่าหูฮวนสี่กลับบอกแก่มู่หรงเจี๋ยว่า อ๋องหนานหวายแลกตั๋วเงินกับท่านโหวเหลียง ตั๋วเงินเหล่านั้นจนกระทั่งถึงตอนนี้ยังไม่ได้นำไปแลกเปลี่ยนที่คลัง

มู่หรงเจี๋ยได้รับคำแนะนำจากหูฮวนสี่ ให้นางสั่งไปยังคลัง หากว่ามีคนนำตั๋วเงินมา ก็ให้คลังบอกว่าตั๋วเงินนั้นเป็นของปลอม ไม่อาจแลกเปลี่ยนได้

เมื่อว่ากันไปแล้วก็ช่างบังเอิญนัก หูฮวนสี่เพิ่งกลับไปสั่งกับเถ้าแก่ให้ทำตั๋วเงินปลอมเอาไว้ ก็มีคนนำตั๋วเงินของท่านโหวเหลียงมาแลกเปลี่ยน

เถ้าแก่พยักหน้า “ขอรับ!”

เถ้าแก่เดินออกไป ก่อนจะเชิญให้อีกฝ่ายนั่งลง จากนั้นก็ปิดประตูลง

เถ้าแก่เอ่ย “ท่านลองดูตั๋วเงินที่ท่านมอบให้ ทำจากกระดาษฉู่ ทว่ากลับประทับตราของร้านติ้งเฟิง” เขานำตั๋วเงินแผ่นหนึ่งของร้านติ้งเฟิงออกมาทำการเปรียบเทียบ “แต่ท่านลองมองให้ละเอียด ก็จะพบว่ามีความแตกต่างกันอยู่ ตราประทับของร้านติ้งเฟิงของพวกเรานั้นชัดเจนเป็นพิเศษ ตำแหน่งตรงมุมนั้นเป็นรูปโค้ง ทว่าท่านลองมองที่ท่านนำมาเหล่านี้ออกมาดู ล้วนแต่เป็นมุมตรงไม่มีรูปโค้ง แล้วลองมองดูตรงตราประทับด้านล่างนั้น ที่ท่านนำมานั้นดูดำเข้มเป็นพิเศษ อีกทั้งยังประทับไว้ผิดตำแหน่ง อีกทั้งยังมีหมึกดำที่นี้...โอ๋ นี่เป็นรอยสกปรกที่เปิ้อนอยู่ที่มือท่าน นี่ไม่นับ ทว่าจากประเด็นข้างต้นแล้ว สามารถพิสูจน์ได้ว่าเป็นของปลอม หากว่าท่านไม่เชื่อแล้ว สามารถเชิญทางการมาตรวจสอบได้ การแกะสลักกระดาษฉู่จนกระทั่งถึงตราประทับของร้านติ้งเฟิงของพวกเรา ล้วนแต่ถูกบันทึกเอาไว้จากทางการ”

คนผู้นั้นหยิบขึ้นมาตรวจสอบอย่างละเอียด ก็พบว่ามีข้อแตกต่างกัน อีกทั้งรอยเปื้อนสีดำบนตั๋วเงินนั้น เป็นรอยเปื้อนบนนิ้วของเขา

หูฮวนสี่เอ่ยออกมาจากโต๊ะ “ท่าน ท่านเป็นคนจากต่างที่กระมัง? ผู้คนในเมืองหลวงล้วนแต่เจ้าเล่ห์ ท่านคงจะถูกลูกค้าของท่านหลอกเข้าให้แล้ว รีบไปแจ้งความเข้ากับศาลาว่าการเถิด หากว่าต้องการให้พวกเราไปเป็นพยานแล้ว พวกเราเองก็สามารถไปเป็นพยานให้ท่านยังศาลาลาว่าการได้”