บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ นิยาย บท 1289

คนขับหันมองตรงกระจกหลังก็รู้สึกตื่นตระหนกเมื่อเห็นเมเดลีนกุมท้องด้วยสีหน้าที่เจ็บปวด

“เจ็บตรงไหนเอวลีน? บอกพ่อสิ” ฌอนจับไหล่ของเมเดลีนแล้วเอ่ยถามอย่างประหม่า

เมเดลีนกัดริมฝีปากด้วยความเจ็บปวด “ไม่รู้ค่ะ หนูแค่ปวดท้อง”

“มีโรงพยาบาลอยู่ใกล้ ๆ ไหม? ไปโรงพยาบาลเร็วเข้า!” ดวงตาของฌอนเต็มไปด้วยความกังวลขณะที่เขาสั่งคนขับรถให้เปลี่ยนเส้นทาง

“โรงพยาบาลคินเดรดอยู่ใกล้ ๆ เดี๋ยวผมจะพาไปที่นั่นครับ!” คนขับกลับรถอย่างไม่รีรอ

เมเดลีนพิงไหล่ของผู้เป็นพ่อ ในขณะที่แววตาที่เหนื่อยล้าของเธอมีความพอใจอยู่ในนั้น

รถขับเข้าไปในโรงพยาบาล เมื่อมาถึงฌอนก็อุ้มเมเดลีนออกจากรถแล้วตะโกนเรียกเอโลอิส

“ในโรงพยาบาลมีคนเยอะ เอลลี่ เดินตามหลังผมมานะ โอเค? อย่าห่างจากผม” ฌอนกำชับเพราะกลัวว่าเอโลอิสจะหลงทาง

“ค่ะ ฉันจะไม่ไปไหน ฉันจะอยู่ข้างหลังคุณ” เอโลอิสผู้เป็นภรรยาพยักหน้าตอบอย่างจริงจัง ก่อนจะมองเมเดลีนที่กำลังแสดงความเจ็บปวดออกมา “เกิดอะไรขึ้นกับเอวลีนเหรอคะ ฌอน?”

ฌอนมองเมเดลีนอย่างเป็นห่วง “ผมก็ไม่รู้เหมือนกัน ไปโรงพยาบาลกันก่อนเถอะ!”

ขณะที่ถูกหามส่งโรงพยาบาล เมเดลีนก็แอบมองคนขับรถที่กำลังไปวนหาที่จอดจากหางตา ก่อนจะเงยหน้ามองฌอนที่อุ้มเธอเข้ามา

“พ่อปล่อยหนูเถอะค่ะ หนูไม่เป็นไรแล้ว”

ฌอนตะลึงแล้วหยุดฝีเท้าลง ขณะที่มองดูเมเดลีนด้วยความสับสน

“ว่าไงนะ เอวลีน…”

ฌอนไม่เข้าใจ แต่เขาก็ค่อย ๆ วางเมเดลีนลง

เมเดลีนมองไปที่ทางเข้าโรงพยาบาล “พ่อต้องแกล้งว่าหนูไม่สบายมาก เป็นอาการป่วยเรื้อรัง แล้วไปต่อแถวที่หน้าเคาน์เตอร์ ถ้าหากคนขับรถเข้ามาให้บอกไปว่าหนูกับแม่ไปเข้าห้องน้ำทีนะคะ”

“ทำไมกันล่ะ เอวลีน?” ฌอนสับสน

เมเดลีนไม่มีเวลาอธิบาย ก่อนจะจับมือเอโลอิสให้เดินไปด้วยกัน “มีบางอย่างที่หนูยังไม่รู้ว่าจะบอกพ่อยังไง แต่ไม่ว่ายังไงพ่ออย่าให้คนขับสงสัยเด็ดขาด โอเคไหมคะ?”