บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ นิยาย บท 129

มาเดลีนมีสีหน้าสงบลง “คุณวิทแมน ได้โปรดกลับไปหลังจากที่คุณทานเสร็จ มันคงจะดีที่สุดถ้าคุณไม่กลับมาที่นี่อีกนับตั้งแต่นี้ไป ”

เจเรมี่ยิ้มขณะที่เขาพูดว่า“มาเดลีน ทำไมเธอต้องแกล้งทำเป็นว่าเธอต้องการให้ผมออกไปจากชีวิตเธอ? ในเมื่อคุณชอบมันมากตอนที่ผมจูบคุณในตอนกลางวัน!”

“อย่าพูดถึงเรื่องนั้นอีก!” มาเดลีนกล่าวว่า เธอสูญเสียการควบคุมตัวเองไปชั่วขณะ “เจเรมี่ วิทแมน คุณทำให้ฉันผิดหวังในตัวคุณมากเกินไป”

“แล้วไง? มันไม่มีอะไรที่จะเปลี่ยนความจริงที่ว่าเธอรักผมได้”

มาเดลีนโกรธมากจนรู้สึกเหมือนจะระเบิด หัวใจของเธอเจ็บปวด ไปพร้อมกับท้องของเธอเช่นกัน

“ฉันเคยรักคุณมาแล้วครั้งหนึ่ง แต่ตอนนี้ แม้แต่การที่คุณมาสัมผัสฉันยังรู้สึกรังเกียจ!”

เมื่อได้ยินคำพูดเหล่านั้น อาหารในปากของเจเรมี่ถึงกับหยุดเคี้ยว เขาวางช้อนส้อม ลุกขึ้น และเดินไปหามาเดลีน

มาเดลีนรู้สึกว่ามีบางอย่างผิดปกติ เธอจึงรีบเดินหนีไป อย่างไรก็ตาม เจเรมี่เร็วกว่าเธอมาก มือทั้งสองข้างของเขา เขาตรึงเธอเข้าไว้กับกำแพง

มาเดลีนไม่กล้ามองไปที่เจเรมี่ แต่เขาจงใจก้มศีรษะ เข้ามาใกล้เธอ ก่อนจะวางใบหน้าที่หล่อเหลาแสนชั่วร้ายไว้ตรงหน้าเธอ

เมื่อรู้สึกถึงลมหายใจของเขาที่เข้ามาใกล้เธอ มาเดลีนรู้สึกกลัวมากเธอเริ่มเกร็งลำคอแบบขยับตัวไม่ได้ เธอเลยรีบมุดตัวลงทันทีและพยายามหลบอยู่ใต้อ้อมแขนของเขา แต่เจเรมี่คาดไว้แล้ว เขาเอามือจับคางของเธอขึ้น

“ปล่อยฉันไป!”

มาเดลีนกลัวมาก เธอพร้อมที่จะวิ่งได้ทุกเมื่อ

เจเรมี่ขมวดคิ้ว “ตอนนี้เธอไม่ต้องการให้ผมสัมผัสเธองั้นเหรอ? มีใครใหม่ในใจหรือเปล่า? อย่าลืมล่ะ มาเดลีน ผมเป็นสามีของเธอ!”

“เมื่อไหร่กันที่คุณเคยปฏิบัติกับฉันเหมือนภรรยาของคุณ? คุณไม่เคย!” มาเดลีนตะโกนใส่ผู้ชายตรงหน้า ด้วยดวงตาของเธอที่เต็มไปด้วยไฟที่ลุกโชน เธอกัดฟันแน่น ไม่ยอมให้น้ำตาร่วงล่นลง