มาเดลีนดิ้นรนที่จะหายใจ ใบหน้าของเธอแดงขณะที่เธอฝืนยิ้ม “พูดใส่ร้าย? เจเรมี่ คุณรู้ไหมว่าการใส่ร้ายแท้จริงคืออะไร?”
“เจเรมี่ ตอนที่คุณหลับฝันในตอนกลางวัน คุณไม่ฝันถึงลูกเราที่ตายไปแล้วบ้างเหรอ? ความรู้สึกนึกคิดของคุณไม่เคยเจ็บหรือเสียใจกับสิ่งนั้นบ้างหรือไง?” มาเดลีนมองชายที่มีสีหน้าขัดแย้ง
“เด็กคนนั้นไม่ใช่ลูกของผม” เขาพูดด้วยฟันที่ขบกัน ดวงตาของเขาจ้องมองมาเดลีนอย่างเย็นชา แต่มีความสงสัยอยู่ในนั้น
มาเดลีนหัวเราะ แต่น้ำตาของเธอหยดลงบนหลังมือของเจเรมี่
จู่ๆเจเรมี่รู้สึกว่าบางอย่างที่ร้อนผิดปกติกำลังแผดเผาเขา จนปล่อยมือที่จับคอของมาเดลีน เขารู้สึกกระอักกระอวนและปล่อยเรื่องนี้ไป ก่อนจะสตาร์ทรถ
“ถ้าเธอไม่อยากตาย ก็หยุดยั่วยุผม”
มาเดลีนสูดหายใจเข้าลึกๆ และไม่พูดอะไรอีก
อย่างน้อยก็ในตอนนี้ ที่เธอยังไม่อยากตายจริงๆ เธอต้องการมีชีวิตอยู่จนกว่าโฉมหน้าที่แท้จริงของเมเรดิธจะถูกเปิดเผย
มาเดลีนถูกเจเรมี่พาไปยังโรงพยาบาล ในขณะที่เมเรดิธอยู่ในห้องวีไอพี มาเดลีนได้ยินเสียงร้องไห้อย่างเลือนลางของเมเรดิธ เมื่อเห็นว่ามาเดลีนมาที่นี่ โรสจึงหยุดเธอไว้ที่หน้าประตู
“มาเดลีนยัยผู้หญิงที่น่ารังเกียจ มาที่นี่เพื่ออะไร! นี่คิดว่าเมเรดิธยังไม่ตายเร็วพอหรือไง?!” โรส ตะโกนด้วยความโกรธ นิ้วของเธอชี้ไปที่มาเดลีน เธอดูคล้ายแม่ค้าปากตลาด
มาเดลีนมองไปที่เจเรมี่อย่างใจเย็น “ฉันไม่อยากมา แต่สามีบังคับฉันให้มา”
เจเรมี่ได้ยินดังนั้นเขามองไปที่มาเดลีนที่กำลังยิ้มอย่างอ่อนโยน เขาได้แต่ขมวดคิ้วแต่ก็ไม่ได้ปฏิเสธอะไร
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ
1...
1...
1...
นางเอกโคตรโง่เลย เชื่อผู้ชายคนนี้ได้ไง ก็รู้อยู่ว่าเขานิสัยไม่ดีและจะแย่งตัวเองมาจากสามี ดันไปเชื่อมัน เอายามาแอบฉีดให้สามีเฉยเลย แทนที่จะปรึกษากันก่อน...
ต่อให้ทำผิดแล้วก็ไม่ควรให้อภัยอ่ะ เพราะมันเลวมาก รู้ว่านังเมอร์ทำชั่ว แต่ก็ช่วยปกปิดสารพัด ขนาดฆ่าคนตาย ยังยึดหลักฐานไป ปล่อย ห้นางเอกรับโทษแทนตั้งสามปี ไม่เคยมาดูดำดูดี พอออกมาได้ก็ยังทุบตีสารพัด ไม่เข้าใจว่านางเอกจะกลับมารักได้ไง...
หวาดเสียวว่านางเอกจะกลับมารักสามีเก่า โอ่ย ไม่ไหวนะ ต้องท่องไว้ว่ามันทำร้ายทั้งร่างกายและจิตใจไว้หนักหนาสาหัส ทำลูกตายด้วยนะ ทำลายหลุมศพปู่กับลูกอีก...
ทำไมไม่เอาหลักฐานให้ลุง ลุงเป็นคนดี ต้องเชื่ออน่นอน มีอำนาจด้วย ช่วยคุยกับตำรวจได้...
อ้าว รีบบอกพ่อแม่สิ จะปล่อยอีชั่วนี่ไว้กับพ่อแม่ได้ไง...
เรื่องนี้อ่านแล้วโคตรโมโห นางเอกน่าจะฆ่าแม่งให้หมดทุกตัวเลย อย่าให้เป็นว่ายกโทษให้สามีนะ...
อย่าได้กลับไปอยู่กับสามีเลย ชั่วช้าขนาดนั้น ต้องแก้แค้นให้สาสม...