บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ นิยาย บท 1314

สีหน้าของเมเดลีนเปลี่ยนไปราวกับว่าเพิ่งนึกอะไรออก

“แม่กับพ่อ..”

เธอระพริบดวงตากลมสวยเบา ๆ จากนั้นก็ขมวดคิ้วได้รูปแล้วร้องขอไรอันอย่างจริงจัง “บอกเจเรมี่ให้ฉันทีว่า หลังจากที่เจอพ่อกับแม่แล้วฉันจะกลับมา อย่าลืมบอกเขานะ…”

“...” เมื่อได้ยินอย่างนั้น ทั้งไรอันและอดัมก็ต่างตกตะลึง

เมเดลีนนั่งตัวตรงด้วยท่าทางที่เอาแต่ใจ ก่อนจะสั่งคนขับ “รีบออกรถเดี๋ยวนี้ ถ้าเราไปเร็ว เราก็จะได้กลับมาเร็ว ฉันยังต้องกลับมาที่นี่เพื่อรอเจเรมี่ เขาบอกว่าเขาจะมารับฉัน”

ในที่สุดไรอันก็ตระหนักได้แล้วว่าเกิดอะไรขึ้นกับเมเดลีน

เขามองดูใบหน้าด้านข้างอันงดงามนั้นอย่างไม่อยากจะเชื่อสายตา “ดูแลเธอให้ดีและอย่าให้เกิดอะไรขึ้นกับเธอ” ไรอันสั่ง

อดัมพยักหน้าอย่างเข้าใจ ก่อนจะค่อย ๆ ปิดกระจกรถ

ไรอันยืนอยู่กับที่สักพักแล้วมองดูรถที่ค่อย ๆ ไกลออกไป

เขาคิดว่าได้ขจัดความดื้อรั้นและไม่เชื่อฟังเขาออกไปจากเมเดลีนสำเร็จแล้ว และยังคิดว่ายาที่ฉีดให้ได้ลบความทรงจำของเธอจนหมดสิ้น ทว่าเขากลับไม่เคยคาดคิดเลยว่าตัวเองจะบีบบังคับให้เมเดลีนกลับกลายเป็นคนโง่เง่าที่เอาแต่ใจจดใจจ่ออยู่กับการมาหาของเจเรมี่แล้วพาเธอกลับบ้าน...

ไรอันกลับมาที่บ้านด้วยความหวั่นใจเล็กน้อยไม่นานเจเรมี่ก็มาถึง

ร่างสูงก้าวเข้ามาด้วยออร่าที่พร้อมจะทำลายและกลืนกินทุกอย่างที่ขวางหน้าพร้อมลูกน้องที่ตามมาข้างหลัง

ไรอันนั่งบนโซฟาด้วยท่าทีที่สงบนิ่ง ก่อนจะปล่อยให้บอดี้การ์ดรีบก้าวไปข้างหน้าเพื่อหยุดเจเรมี่ไว้

ทว่าเจเรมี่เองก็ไม่ได้เกรงกลัวแต่อย่างใด เขาพร้อมรับมือกับการโจมตีในตอนนี้เป็นอย่างดี!

ด้วยทักษะการต่อสู้ที่โดดเด่น เขาจึงสามารถจัดการบอดี้การ์ดได้อย่างง่ายดายและมาหยุดอยู่ตรงหน้าของไรอันโดยไร้สิ่งกีดขวางใด ๆ อีก

“ภรรยาฉันอยู่ที่ไหน?! แกเอาเธอไปซ่อนไว้ที่ไหน?!” สายตาที่เย็นชาและเกรี้ยวกราดของเจเรมี่จ้องไรอันอย่างไม่ลดละ ตอนนี้ไม่มีอะไรสำคัญไปกว่าความปลอดภัยของเมเดลีน “บอกฉันมาเดี๋ยวนี้!”

ไรอันลุกขึ้นยืนด้วยท่าทางที่ไม่เร่งรีบ ก่อนจะเอ่ยด้วยน้ำเสียงแผ่วเบา “ภรรยาของแกเธอไม่ได้อยู่ที่นี่ ส่วนภรรยาของฉัน ฉันส่งเธอไปหาพ่อตาแม่ยายแล้ว”