บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ นิยาย บท 7

เมเรดิธเริ่มตะโกนใส่เธอ ขณะเดียวกันความหึงหวงที่เธอมีทำให้ใบหน้าที่เคยสวยงามนั้นบูดเบี้ยวอย่างน่ากลัว

เมเดลีนยิ้มอย่างไม่เเยแส “ในฐานะภรรยาของเจเรมี่ ฉันยินดีอย่างยิ่งที่จะกำจัดปัญหาของเขาให้หายไป”

“เมเดลีน นังคนชั้นต่ำ!”

“สิ่งนั้นไม่สามารถเปรียบเทียบกับเธอได้เลยเมอร์ เธอคิดจะวางยาเขาเพื่อที่จะได้แต่งงาน ทำไม? เขาปฏิเสธที่จะแตะต้องตัวเธอในตอนที่เขามีสติครบถ้วนงั้นเหรอ? ”

สีหน้าของเมเรดิธดูกระอักกระอ่วนราวกับว่าถูกเมเดลีนจับได้ ถึงอย่างไรเธอยังคงนิ่งเฉยและแสดงออกด้วยความภาคภูมิใจ

“แน่นอนเจเรมี่ชอบที่จะสัมผัสตัวฉัน เขาชอบที่จะออเซาะฉันมาก! เขาคอยอยู่เคียงข้างฉันทุกคืน มันเทียบอะไรกับเธอไม่ได้เลย เธอทำได้เพียงแค่อยู่บ้านในขณะที่สามีของเธออยู่นอกบ้าน ”

คำพูดของเมเรดิธเจือปนไปด้วยหนามแหลมคม เธอหยิบเอกสารบางอย่างออกมาวางไว้ตรงหน้าเมเดลีน

“นี่คือใบหย่าที่เจเรมี่ขอให้ฉันเอามาให้เธอเซ็น รีบเขียนลงไปสิ เจเรมี่ไม่อยากเห็นคนที่ป่าเถื่อนสารเลวอย่างเธออีกแล้ว”

เมเดลีนเคยผ่านหลายสิ่งหลายอย่างมา ทำให้เธอเรียนรู้ที่จะสวมหน้ากากให้ดูมั่นใจและสบายใจ แต่ถึงอย่างนั้นเธอก็รู้สึกหนาวสั่นเมื่อเห็นเอกสารการหย่านั้น

หย่างั้นเหรอ

เจเรมี่เขาต้องการหย่ากับเธองั้นเหรอ

เมเดลีนรู้สึกราวกับว่าตัวเธอเองได้ตกลงไปในถ้ำน้ำแข็ง มันเย็นมากจนทุกอณูของร่างกายเธอรู้สึกเจ็บปวด

เธอรู้ดีว่าวันนี้จะมาถึง แต่เธอไม่คาดคิดว่ามันจะมาเร็วขนาดนี้

เจเรมี่รักเมเรดิธ ในเกมไล่ล่าความรักครั้งนี้ เมเดลีนเป็นผู้พ่ายแพ้อย่างสมบูรณ์ เธอถูกลิขิตให้ต้องเจอกับความพ่ายแพ้อย่างย่อยยับ

ใบหน้าที่เริ่มซีดเผือดของเมเดลีนทำให้เมเรดิธเริ่มหัวเราะอย่างบ้าคลั่ง

“เมเดลีนเอ๋ย แค่มองไปที่สภาพเธอ เจเรมี่จะไปตกหลุมรักผู้หญิงอย่างเธอได้ยังไง เจเรมี่เคยบอกฉันเสมอว่าเธอเป็นผู้หญิงที่น่าขยะแขยง และไร้ยางอายที่สุดเท่าที่เขาเคยเห็นมา การแต่งงานกับเธอคือความผิดพลาดครั้งใหญ่ที่สุดในชีวิตของเขา! ”

เมเรดิธจ้องมองไปที่เมเดลีนด้วยสายตาดูถูกเหยียดหยาม ศีรษะของเมเดลีนก้มต่ำลงในขณะที่เธอดูใบหย่านั่น

ในทางกลับกัน เมเรดิธหัวเราะเบา ๆ อย่างเย็นชาพร้อมกับอาการหยิ่งผยองที่ทวีคูณขึ้นเรื่อย ๆ