เข้าสู่ระบบผ่าน

บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ นิยาย บท 8

ช่างเวอร์วังอลังการเสียจริง เมเดลีนเองมองไม่เห็นสิ่งผิดพลาดใด ๆ ในการแสดงนั่นเลย

แต่เธอไม่คิดว่าเมเรดิธจะท้องเหมือนกัน

แต่ถึงอย่างนั้นเด็กที่อยู่ในท้องของเมเรดิธ ใช่ลูกของเจเรมี่จริง ๆ เหรอ?

เพราะเท่าที่จำได้ เมเรดิธเองเคยนอนกับคนพเนจรข้างถนนจากความผิดพลาดครั้งนั้น มันเป็นเรื่องบังเอิญในวันที่เธอเข้าห้องผิดเมื่อสามเดือนก่อน ถ้าเธอท้องจริง ๆ เรื่องพ่อของเด็กต้องมีการพูดคุยอีกที

แต่อย่างไรตาม เมเดลีนเองก็ไม่สามารถปฏิเสธความจริงที่ว่าเจเรมี่มักจะใช้เวลาทั้งคืนกับผู้หญิงคนนี้

เมื่อเธอคิดถึงเรื่องนี้ความเจ็บปวดในใจของเธอก็เริ่มลุกลามอีกครั้ง

แต่ความเจ็บปวดนั้นไม่สามารถเทียบได้กับสิ่งที่เธอรู้สึก เมื่อเห็นเจเรมี่จับเมเรดิธอย่างอ่อนโยนด้วยความรักและเอาใจใส่

เมเรดิธยกมือขึ้นปิดหน้าและร้องไห้อย่างน่าสงสาร

“เจเรมี่ อย่าต่อว่าแมดดี้เลย มันเป็นความผิดของฉันทั้งหมด ฉันไม่ควรตกหลุมรักคุณ ในทางกลับกัน ฉันหวังว่าคุณจะสามารถพูดคุยกับแมดดี้เรื่องนี้เพื่อเธอจะได้ไม่ทำร้ายลูกของเรา…”

เมื่อเมเรดิธพูดถึงเด็ก เมเดลีนจะเห็นท่าทีที่เปลี่ยนไปของเจเรมี่อย่างชัดเจน

เจเรมี่เงยหน้าขึ้นอย่างรวดเร็วเพื่อจ้องมองเธอด้วยความตั้งใจ สายตาที่เย็นชาของเขายิงตรงมาที่เธอราวกับว่ามันเป็นมีดที่ทำจากน้ำแข็ง

“เมเดลีน!”

เจเรมี่โกรธควันออกหู

เขาไม่เคยเลยสักครั้งที่จะเรียกชื่อเธอด้วยท่าทีอ่อนโยน เมื่อใดก็ตามที่เขาเรียกชื่อเธอ น้ำเสียงของเขาจะแฝงไปด้วยความเกลียดชัง หรือความเกรี้ยวกราดอย่างรุนแรง

“เธอบังคับฉัน” เมเดลีนพยายามอย่างมากที่จะเปิดเผยความจริง “เจเรมี่ขอร้องล่ะ อย่าหลงกลเธอ ผู้หญิงคนนี้ไม่ใช่คนที่คุณคิด เธอเป็น…”

"หุบปาก!" เขาขัดขึ้นมาอย่างเย็นชา เสียงทุ้มของเขาแฝงไปด้วยรังสีที่อันตราย “เมื่อกี้เธอตบเมเรดิธงั้นเหรอ?”

เมเดลีนกัดริมฝีปากแห้งของเธอ "ใช่"

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ