เมเดลีนเองรู้สึกเสียใจเป็นอย่างมากราวกับว่าหัวใจของเธอถูกเฉือนออกเป็นพัน ๆ ครั้งด้วยคมมีดเล่มหนึ่ง “เจเรมี่ สิ่งที่ฉันพูดเป็นความจริง!”
“สำหรับฉันแล้วไม่มีอะไรสำคัญไปกว่าความรู้สึกของเมเรดิธ เธอกำลังพ่นขยะอะไรออกมา?”
การตอบกลับมาของเขาเจ็บปวดเกินต้านทาน มันตรงดิ่งเข้ามาปักหัวใจของเมเดลีนราวกับดาบที่แหลมคมก็ไม่ปาน
ดังนั้นสำหรับเขาแล้ว ความจริงไม่ใช่สิ่งที่สำคัญเลย สิ่งสำคัญที่สุดคือ เขารักเมเรดิธ และความจริงนั้นทำให้ทุกอย่างเลวร้ายลง
เธอรู้สึกว่าหัวใจของเธอจมดิ่งเหมือนกับก้อนหิน ราวกับว่าเธอสูญสิ้นแล้วกับความหวังทั้งหมด และทำได้เพียงสนองความปรารถนาของผู้ชายคนนี้เท่านั้น
เมเดลีนยิ้มออกมาอย่างเสียใจ “ตกลง ฉันจะขอโทษ”
เธอทนแบกรับความเจ็บปวดที่มีในร่างกาย และก้มหัวขอโทษเมเรดิธ
เมเรดิธแอบยิ้มเยาะ รอยยิ้มแห่งชัยชนะนั้นทำให้เธอพอใจกับมันมาก
เธอไม่เคยมีความคิดนั้นมาก่อนว่าเจเรมี่จะเพิกเฉยต่อความจริงเพียงเพราะเมเรดิธ เหตุผลเดียวที่มีคือเขารักเธอ เขารักเธอมาก
หลังจากวันนั้นเป็นต้นมา เมเดลีนเองไม่เคยเห็นเจเรมี่อีกเลย
เธอต้องการหางานเพื่อสร้างกำลังใจให้ตัวเอง เธอไม่ต้องการรับรู้ถึงความทรมานเพียงเพราะเจเรมี่ไม่รักเธออีกต่อไป
เมเดลีนเคยเรียนการออกแบบเครื่องประดับ และจบการศึกษาด้วยเกรดเฉลี่ยที่ดีมาก เธอส่งเรซูเม่ออนไลน์ และหลังจากนั้นไม่นานเธอก็ได้รับจดหมายเชิญให้ไปสัมภาษณ์จากสองบริษัท เมื่อเปรียบเทียบทั้งสองบริษัทแล้ว เมเดลีนตัดสินใจเลือกบริษัทที่ใกล้บ้านมากกว่า
เธอคิดว่าเธอสามารถใช้งานเพื่อเบี่ยงเบนความสนใจที่มีต่อเจเรมี่ได้ แต่ว่าเธอก็ยังอดคิดถึงเขาไม่ได้อยู่ดี
ถึงแม้เขาจะโกรธแค้นและเหยียดหยามเธอมากเพียงใดก็ตาม
ค่ำคืนในช่วงเริ่มต้นของฤดูใบไม้ร่วงอากาศค่อนข้างเย็น เป็นเวลาที่พนักงานในบริษัทได้เลิกงานไปแล้ว ในขณะเดียวกันเมเดลีนเองกลับอยู่ที่สำนักงานคนเดียวเพื่อทำงานของเธอให้เสร็จสิ้น
ถ้าเธอกลับบ้านเธอก็คงอยู่คนเดียว ดังนั้นเธอจึงเลือกที่จะวุ่นวายกับงานในสำนักงานแทน
เวลาผ่านไปเกือบจะสี่ทุ่มแล้ว เธอรู้สึกหิวเล็กน้อย
เธอลูบท้องของเธอ และนึกขึ้นได้ว่าเธอยังมีเด็กน้อยในครรภ์ของเธอ นั่นทำให้เธอรู้สึกอบอุ่นและปริ่มเปรมในใจ
เมื่อเธอกำลังจะลุกขึ้น เสียงเรียกเข้าของโทรศัพท์ก็ดังขึ้น
หัวใจของเธอเต้นผิดจังหวะ และเธอก็รีบคว้ามันอย่างลนลาน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ
1...
1...
1...
นางเอกโคตรโง่เลย เชื่อผู้ชายคนนี้ได้ไง ก็รู้อยู่ว่าเขานิสัยไม่ดีและจะแย่งตัวเองมาจากสามี ดันไปเชื่อมัน เอายามาแอบฉีดให้สามีเฉยเลย แทนที่จะปรึกษากันก่อน...
ต่อให้ทำผิดแล้วก็ไม่ควรให้อภัยอ่ะ เพราะมันเลวมาก รู้ว่านังเมอร์ทำชั่ว แต่ก็ช่วยปกปิดสารพัด ขนาดฆ่าคนตาย ยังยึดหลักฐานไป ปล่อย ห้นางเอกรับโทษแทนตั้งสามปี ไม่เคยมาดูดำดูดี พอออกมาได้ก็ยังทุบตีสารพัด ไม่เข้าใจว่านางเอกจะกลับมารักได้ไง...
หวาดเสียวว่านางเอกจะกลับมารักสามีเก่า โอ่ย ไม่ไหวนะ ต้องท่องไว้ว่ามันทำร้ายทั้งร่างกายและจิตใจไว้หนักหนาสาหัส ทำลูกตายด้วยนะ ทำลายหลุมศพปู่กับลูกอีก...
ทำไมไม่เอาหลักฐานให้ลุง ลุงเป็นคนดี ต้องเชื่ออน่นอน มีอำนาจด้วย ช่วยคุยกับตำรวจได้...
อ้าว รีบบอกพ่อแม่สิ จะปล่อยอีชั่วนี่ไว้กับพ่อแม่ได้ไง...
เรื่องนี้อ่านแล้วโคตรโมโห นางเอกน่าจะฆ่าแม่งให้หมดทุกตัวเลย อย่าให้เป็นว่ายกโทษให้สามีนะ...
อย่าได้กลับไปอยู่กับสามีเลย ชั่วช้าขนาดนั้น ต้องแก้แค้นให้สาสม...