จอมนักรบท้าโลก นิยาย บท 102

บทที่102 ความพ่ายแพ้

 “ไม่ครับ ฉันไม่กล้าคิดอย่างนั้น”

เจียงชื่อยิ้มและกล่าวว่า “โปรเจกต์ที่คุณยื่นมานั้นยอดเยี่ยมมาก และสิ่งที่คุณทำก็ถือเป็นการทำความดีให้กับประเทศและประชาชนเช่นกัน ถ้าฉันทำให้คุณสะดุดเพราะเรื่องเล็กน้อย ฉันก็จะกลายเป็นคนสาระเลวน่ะสิ?”

เหยียนก้วนอวี่หัวเราะ เขาไม่คิดว่าผู้บริหารระดับสูงคนนี้จะเป็นคนตลก

เจียงชื่อกล่าวต่อว่า “อีกอย่างคนที่เห็นรูปลักษณ์แบบฉันมักจะรู้สึกรังเกียจเป็นธรรมดา มันไม่แปลกเลยที่คุณจะรู้สึกประหลาดใจ เอาล่ะ ฉันควรไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าเพื่อล้างกลิ่นเหม็นออกจากตัวแล้ว ส่วนเรื่องของคุณ มู่หยางอีจะเป็นคนติดตามและประสานกับคุณเอง”

“ขอบคุณท่านผู้บริหารมากครับ!”

จังหวะที่เลขานุการกำลังจะพามู่หยางอีและเหยียนก้วนอวี่ออกไปนั้น เจียงชื่อก็นึกอะไรบางอย่างได้

“เดี๋ยวก่อน”

“ท่านผู้บริหารยังมีธุระอะไรอีกหรือเปล่าครับ?”

เจียงชื่อคิดชั่วคราวและกล่าวว่า “อีกไม่กี่วันฐานวัฒนธรรมจะถูกสร้างเสร็จ คุณสนใจที่จะเข้าร่วมพิธีกับฉันหรือไม่?”

เหยียนก้วนอวี่กล่าวอย่างร่าเริง “แน่นอน ด้วยความยินดีครับ”

“โอเค งั้นฉันจะติดต่อคุณอีกครั้ง คุณกลับไปได้แล้ว”

“ครับ”

เมื่อเหยียนก้วนอวี่และเลขานุการของเขาจากไป เจียงชื่อรีบลุกขึ้นไปล็อกประตูจากนั้นถอดเสื้อผ้าเหม็นๆทั้งหมดของเขาออก และไปที่ห้องน้ำส่วนตัวเพื่ออาบน้ำ

“เชี่ย เหม็นชะมัดเลย”

“ไม่น่าล่ะเหยียนก้วนอวี่ถึงได้หลบหนีฉันขนาดนั้น เยี่ยมไปเลย กลิ่นนี้แรงจริงๆ”

...

ตอนเที่ยงของวันรุ่งขึ้น