จอมนักรบท้าโลก นิยาย บท 1021

เวลานี้มีสิ่งเดียวที่ต้องทำ--แกล้งโง่

เจียงชื่อแกล้งทำเป็นไม่รู้อะไร ประหนึ่งว่าโดนเจียงห้านเฟยหลอกเอาจริงๆและกินข้าวกับเขาต่ออย่างรักใคร่กลมเกลียว

ตอนที่งานเลี้ยงดำเนินมาได้ครึ่งทาง ตาอ้วนคนหนึ่งจากโต๊ะด้านข้างยืนขึ้น ยกแก้วไวน์มาที่โต๊ะพวกเจียงชื่อ

เขายกแก้วไวน์ให้เจียงชื่อ และกล่าวยิ้มๆ "คุณชายเจียง ผมคือหัวหน้าแผนกวิจัยและพัฒนา--ฉางเซี่ยงตง เพื่อแสดงความยินดีที่คุณชายกลับมา ผมตั้งใจมาดื่มให้"

เจียงชื่อยิ้มน้อยๆและยกแก้วขึ้น

เดิมคิดว่าเท่านี้คงจบ หารู้ไม่ฉางเซี่ยงตงรินจนเต็มอีกแก้วและกล่าวยิ้มๆ "คุณชายเจียง มา ผมขอดื่มให้คุณอีกหนึ่งแก้ว แก้วนี่ขอดื่มให้กับเรื่องที่คุณกับท่านประธานได้อยู่กันพร้อมหน้าพร้อมตาอีกครั้ง"

คราวนี้ สีหน้าทุกคนเปลี่ยนไปหมด

ทุกคนไม่ได้โง่ แต่ละคนล้วนโลดแล่นอยู่ในแวดวงธุรกิจ แค่ท่าทางสายตาเล็กน้อยก็มองปัญหาออกแล้ว

ฉางเซี่ยงตงคนนี้ขอดื่มเหล้ากับเจียงชื่อรัวๆ เพราะต้องการแกล้งให้เจียงชื่อลำบากชัดๆ

ดูจากสายตายิ้มจางๆของฉางเซี่ยงตงก็พอดูออกแล้ว

ในบรรดาพนักงานทั้งหมด ฉางเซี่ยงตงภักดีต่อหลิวจิ่วหมิงที่สุด อาจมากกว่าที่ภักดีต่อเจียงห้านเฟยด้วย เขาคิดมาตลอดว่าหลิวจิ่งหมิงต่างหากคือผู้สืบทอดที่แท้จริง

ความจริงแล้ว ก่อนเจียงชื่อโผล่มา เรื่องราวก็ดำเนินไปแบบนั้นแหละ

ตอนนี้สิดี

คุณชายหล่นมาจากฟากฟ้า แย่งตำแหน่งที่เดิมเป็นของหลิวจิ่งหมิงไป ในฐานะลูกน้องที่เก่งที่สุดของหลิวจิ่งหมิง ฉางเซี่ยงตงทนไม่ได้จริงๆ

เขาจะตำหนิประธานอย่างเจียงห้านเฟยต่อหน้าก็ไม่ได้

จึงได้แต่ระบายความไม่พอใจด้วยการ ‘ลงโทษ’ เจียงชื่อ