จอมนักรบท้าโลก นิยาย บท 1022
สรุปบท บทที่ 1022 เหล้าชิงเหอต้าฉวี่: จอมนักรบท้าโลก
สรุปเนื้อหา บทที่ 1022 เหล้าชิงเหอต้าฉวี่ – จอมนักรบท้าโลก โดย ต้วนจื้อเวยหนีซือ
บท บทที่ 1022 เหล้าชิงเหอต้าฉวี่ ของ จอมนักรบท้าโลก ในหมวดนิยายใช้ชีวิต เป็นตอนที่โดดเด่นด้วยการพัฒนาเนื้อเรื่อง และเปิดเผยแก่นแท้ของตัวละคร เขียนโดย ต้วนจื้อเวยหนีซือ อย่างมีศิลป์และชั้นเชิง ใครที่อ่านถึงตรงนี้แล้ว รับรองว่าต้องติดตามตอนต่อไปทันที
น่ากระอักกระอ่วนเหลือเกิน
ฉางเซี่ยงตงหัวเราะ เป้าหมายของเขาบรรลุแล้ว
เขาจึงแขวะต่ออีกประโยค "ในเมื่อคุณชายเจียงของเราไม่ไหวจริงๆ ผมก็ไม่ฝืน"
เขากำลังจะหมุนตัวกลับ เจียงชื่อกลับเรียกเขาไว้อย่างผิดคาด "เดี๋ยวก่อนสิหัวหน้าฉาง"
"หืม คุณชายเจียงมีอะไรเหรอ"
เจียงชื่อพูดด้วยใบหน้าเปื้อนยิ้ม "เหมือนคุณจะเข้าใจคำพูดเมื่อกี้ของผมผิดไปนะ ที่ผมบอกว่าไม่ดื่มไม่ได้หมายความว่าเลิกดื่ม แต่หมายถึงว่าไม่ดื่มแก้วนี้ของคุณ"
ฉางเซี่ยงตงผงะ "หมายความว่ายังไง"
"หมายความว่าไวน์ของคุณมีแอลกอฮอล์ต่ำเกินไป พวกผู้หญิงเขาดื่มกัน ลูกผู้ชายอย่างเราดื่มไวน์แบบนี้ไม่ค่อยเหมาะนะ"
"คุณ....."
ฉางเซี่ยงตงหน้าแดงก่ำ
ไวน์ในมือเขามีแอลกอฮอล์อย่างน้อยห้าสิบดีกรี ไม่ได้สูงมาก แต่ไม่ใช่ไวน์แอลกอฮอล์ต่ำแน่นอน
ไวน์แบบนี้จะเป็นของที่ผู้หญิงดื่มได้ยังไง
แต่เจียงชื่อจงใจพูดไปแบบนั้นก็เพื่อบีบฉางเซี่ยงตงจนไม่เหลือทางถอย
เมื่อกี้นายพิรี้พิไรอยู่ตั้งนาน สุดท้ายดื่มไวน์ที่มีแอลกอฮอล์แค่นี้เองเหรอ ไม่ลูกผู้ชายเอาซะเลย
เป็นตามที่คาด ฉางเซี่ยงตงหลงกลในบัดดล
เขาหัวเราะเย็นๆ "คุณรนหาที่เองนะ น้อง เปลี่ยนเป็นเหล้าหงซิงเอ้อกัวโถวหกสิบห้าดีกรี!"
หกสิบห้าดีกรี!!!
เหล้าดีกรีสูงแน่นอน
เหล้าประเภทนี้ คนธรรมดาดื่มแค่แก้วเดียวก็ไม่ไหวแล้ว คนคอแข็งยังดื่มได้ไม่กี่แก้ว
เปลี่ยนเป็นเหล้าหงซิงเอ้อกัวโถว บ่งบอกว่าฉางตงเซี่ยงเอาจริงแล้ว
ทว่า....
ปัญหาคือเหล้าแบบนี้หาซื้อไม่ได้ตามตลาด
ฉางเซี่ยงตงได้ฟังจึงหัวเราะลั่น เขาชี้เจียงชื่อพลางเอ่ย "เหล้าชิงเหอต้าฉวี่ใช่ไหม คุณพูดเองนะ น้อง นำเหล้าชิงเหอต้าฉวี่สองขวดที่ฉันสะสมออกมา"
เขาวาดฝันในใจ เจียงชื่อเอ๋ยเจียงชื่อ คุณคิดว่าพูดถึงเหล้าที่ซื้อไม่ได้ในตลาดแล้วจะเฉไฉให้เรื่องนี้จบไปรึ โทษที วันนี้คุณวิ่งมาชนปากกระบอกปืนเองนะ
เจียงชื่อประหลาดใจนิดหน่อยจริงๆ
เขาเอ่ยขึ้น "เหล้าชิงเหอต้าฉวี่แทบจะหาซื้อในตลาดไม่ได้แล้ว ผมอยากหาดื่มตั้งหลายครั้งยังหาไม่ได้ วันนี้เกาะบุญหัวหน้าฉาง ได้ลิ้มรสเต็มที่แล้ว"
ฉางเซี่ยงตงหัวเราะในใจ ไอ้หนุ่มเอ๋ย เวลาอะไรแล้วยังจะเสแสร้งแกล้งทำอีก วันนี้แหละฉันจะสั่งสอนให้แกได้สำนึก วันนี้ไม่เล่นให้คุณดื่มจนกระอักเลือดอย่าหวังจะได้ออกจากโรงแรมเลย!
ในใจคิดเช่นนั้น ปากฉางเซี่ยงตงพูดอย่างนอบน้อม "เหล้าชั้นดีที่ผมสะสมไว้ไม่มีโอกาสได้เอาออกมาสักที วันนี้บังเอิญจริง มาครับคุณชายเจียง ผมรินให้เต็มแก้วเลย"
บอกจะรินให้เต็มแก้วก็เต็มแก้วจริงๆ ซ้ำยังเปลี่ยนเป็นแก้วใบใหญ่
หลายคนเห็นแก้วที่รินจนเต็ม แก้วที่มีเหล้าเหล้าชิงเหอต้าฉวี่อยู่แล้วใจสั่น ถ้าดื่มแก้วนั้นลงไปจริงๆคงมีหมอบกันบ้าง
เจียงชื่อเอ๋ยเจียงชื่อ อวดเก่งทำไม คราวนี้แหละคุณจะทำยังไง?!
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: จอมนักรบท้าโลก
บทที่ 1 2 3 หาย...