น่ากระอักกระอ่วนเหลือเกิน
ฉางเซี่ยงตงหัวเราะ เป้าหมายของเขาบรรลุแล้ว
เขาจึงแขวะต่ออีกประโยค "ในเมื่อคุณชายเจียงของเราไม่ไหวจริงๆ ผมก็ไม่ฝืน"
เขากำลังจะหมุนตัวกลับ เจียงชื่อกลับเรียกเขาไว้อย่างผิดคาด "เดี๋ยวก่อนสิหัวหน้าฉาง"
"หืม คุณชายเจียงมีอะไรเหรอ"
เจียงชื่อพูดด้วยใบหน้าเปื้อนยิ้ม "เหมือนคุณจะเข้าใจคำพูดเมื่อกี้ของผมผิดไปนะ ที่ผมบอกว่าไม่ดื่มไม่ได้หมายความว่าเลิกดื่ม แต่หมายถึงว่าไม่ดื่มแก้วนี้ของคุณ"
ฉางเซี่ยงตงผงะ "หมายความว่ายังไง"
"หมายความว่าไวน์ของคุณมีแอลกอฮอล์ต่ำเกินไป พวกผู้หญิงเขาดื่มกัน ลูกผู้ชายอย่างเราดื่มไวน์แบบนี้ไม่ค่อยเหมาะนะ"
"คุณ....."
ฉางเซี่ยงตงหน้าแดงก่ำ
ไวน์ในมือเขามีแอลกอฮอล์อย่างน้อยห้าสิบดีกรี ไม่ได้สูงมาก แต่ไม่ใช่ไวน์แอลกอฮอล์ต่ำแน่นอน
ไวน์แบบนี้จะเป็นของที่ผู้หญิงดื่มได้ยังไง
แต่เจียงชื่อจงใจพูดไปแบบนั้นก็เพื่อบีบฉางเซี่ยงตงจนไม่เหลือทางถอย
เมื่อกี้นายพิรี้พิไรอยู่ตั้งนาน สุดท้ายดื่มไวน์ที่มีแอลกอฮอล์แค่นี้เองเหรอ ไม่ลูกผู้ชายเอาซะเลย
เป็นตามที่คาด ฉางเซี่ยงตงหลงกลในบัดดล
เขาหัวเราะเย็นๆ "คุณรนหาที่เองนะ น้อง เปลี่ยนเป็นเหล้าหงซิงเอ้อกัวโถวหกสิบห้าดีกรี!"
หกสิบห้าดีกรี!!!
เหล้าดีกรีสูงแน่นอน
เหล้าประเภทนี้ คนธรรมดาดื่มแค่แก้วเดียวก็ไม่ไหวแล้ว คนคอแข็งยังดื่มได้ไม่กี่แก้ว
เปลี่ยนเป็นเหล้าหงซิงเอ้อกัวโถว บ่งบอกว่าฉางตงเซี่ยงเอาจริงแล้ว
ทว่า....
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: จอมนักรบท้าโลก
บทที่ 1 2 3 หาย...