แกล้งป่วย?
จงใจหลอก?
เมื่อสองคำนี้ถูกเอื้อนเอ่ย ไม่ใช่แค่เริ่นจื่อหลันที่อึ้งจนอ้าปากค้าง แม้แต่เมษที่มีความสามารถด้านหาข่าวสารยังผงะ
จริงเหรอ?
เมษถามอย่างไม่อยากเชื่อ "ผู้บัญชาการ คุณแน่ใจในเรื่องนี้เหรอครับ ผมไม่เคยได้ข่าวนี้จากแหล่งใดๆเลยนะ"
ขนาดยอดฝีมือด้านหาข่าวสารอย่างเมษยังสืบไม่พบเลย
ถ้าไม่ใช่เพราะเจียงชื่อมี ‘ชี่’ อยู่ภายในร่าง เกรงว่าเจียงชื่อเองก็คงโดนหลอกไปด้วย
เริ่นจือหลันถาม "ชื่อเอ๋อ รีบบอกฉันมาให้รู้เรื่องนะ นี่มันหมายความว่ายังไงกันแน่"
เจียงชื่ออธิบาย "สาเหตุที่แน่ชัดพวกคุณฟังไปก็ไม่เข้าใจ พูดง่ายๆก็คือตอนผมตรวจดูอาการพบว่าภายในร่างของคนนี้มีปรากฏการณ์แปลกประหลาด"
"อวัยวะภายในของเขาที่ดูมีปัญหา ความจริงนั้นเป็นภาพลวงที่ถูกสร้างขึ้นมาด้วยวิธีพิเศษ"
"ต่อให้เป็นหมอก็ยากจะพบ"
"ร่างกายของเขาไม่มีปัญหาอะไรเลย แข็งแรงมาก ไม่อย่างนั้นคงไม่ดื่มเหล้ากินเนื้ออย่างไม่กลัวเกรงแบบนี้หรอก"
ลองคิดดูดีๆ ก็เป็นแบบนั้นจริงๆ
เมษวิเคราะห์ "ไม่ป่วยแต่แกล้งป่วย ซ้ำยังลืมคนสำคัญอย่างน้าเริ่นซะหมดสิ้น ดูยังไงก็มีปัญหา เจียงห้านเฟยคนนี้น่าจะเป็นตัวปลอม"
"แบบนั้นก็ไม่ถูกนะ" เริ่นจื่อหลันเอ่ย "ถ้าเป็นตัวปลอม ใต้หล้านี้จะมีคนสองคนที่หน้าตาเหมือนกันขนาดนี้ได้ยังไง เสียงและหน้าตาเหมือนกันเปี๊ยบ ที่สำคัญที่สุดคือเขายังรู้เรื่องของเจียงชื่อและเจียงโม่ดีมากอีกด้วย"
นี่ก็เป็นสิ่งที่เจียงชื่อกังวล
คนผู้นี้ไม่ว่ามองจากมุมไหนก็คือเจียงห้านเฟย แต่เบาะแสที่มีในตอนนี้ดันชี้ไปทางผลลัพธ์อีกอย่าง
ความจริงคืออะไรกันแน่ ชวนสงสัยจริงๆ
เจียงชื่อกล่าว "พวกคุณยังจำบทสรุปที่ผมรักษาเหอเจี้ยนได้อยู่ไหม"
เมษพยักหน้า "ผู้บัญชาการเคยบอกว่าดูเหมือนเหอเจี้ยนจะถูกควบคุมด้วยยาบางชนิด ถูกคนอื่นบงการ คุณจึงเป็นห่วงว่าพ่อคุณอาจถูกควบคุมด้วยยาชนิดเดียวกัน"
"ใช่แล้ว" เจียงชื่อบอกความเป็นไปได้อีกอย่าง "บางทีพ่อของผมอาจโดนยาควบคุมไว้แล้ว คนที่ควบคุมเขาคือคนที่หน้าเหมือนกับพ่อของผม ระหว่างที่เขาควบคุมพ่อผมจึงได้รู้เรื่องราวต่างๆของผมและเจียงโม่ แต่เพราะพ่อผมไม่เคยพูดถึงน้าเริ่น เขาจึงไม่รู้อะไรเกี่ยวกับน้าเริ่นเลย"
ความเป็นไปได้นี้สูงมาก
หากเป็นเจียงห้านเฟยตัวจริง มีความเป็นไปได้แบบนี้จริงๆ
เขาคิดถึงลูกชายทุกวินาที และแสดงออกโดยไม่หวาดกลัวสิ่งใด แต่เขาไม่มีทางแสดงความคิดถึงต่อเริ่นจื่อหลันต่อหน้าผู้อื่นแน่
อย่างไรเสียนั่นก็ไม่ใช่ภรรยาของเขา
เมษกล่าว "สมกับเป็นผู้บัญชาการ เมื่อเป็นเช่นนี้ทุกอย่างก็ดูมีเหตุผลขึ้นมา เจียงห้านเฟยตัวปลอมจับตัวจริงไป และแกล้งทำเป็นเจียงห้านเฟยตัวจริง คิดจะหลอกลวงประชาชน"
"ที่ก่อนหน้านี้เขาไม่ค่อยเผยหน้า ไม่ป่วยแต่แกล้งป่วยก็เพราะกลัวจะเผยพิรุธ"
"และเจียงห้านเฟยตัวจริงคงโดนยาควบคุมไว้นานแล้ว เป็นไปได้สูงมากว่ามีอันตรายถึงชีวิต เพราะฉะนั้นเจียงห้านเฟยตัวปลอมถึงรีบร้อนหาหมอเพื่อรักษาชีวิตของเจียงห้านเฟยตัวจริง"
จากการวิเคราะห์ของเมษ ความจริงแทบจะมาอยู่ตรงหน้าแล้ว
เริ่นจื่อหลันยังไม่ค่อยอยากเชื่อ
เธอเอ่ยขึ้น "หากคนที่เห็นในวันนี้คือเจียงห้านเฟยตัวปลอม งั้นเขาได้เป็นถึงประธานแล้วทำไมไม่ฆ่าตัวจริงซะเลยล่ะ จะได้จบๆไป?"
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: จอมนักรบท้าโลก
บทที่ 1 2 3 หาย...