หลิวจิ่งหมิงขับรถมายังคฤหาสน์ที่เจียงชื่ออยู่ พาเขาไปยังสถานที่ที่ประธานกรรมการเจียงห้านเฟยอยู่
หลิวจิ่งหมิงเงียบตลอดทาง พูดน้อยมาก
เดาจากสีหน้าของเขา ก็พอจะรู้ว่าเรื่องครั้งนี้ร้ายแรงแค่ไหน
ประมาณ 20 นาที รถหยุดลง
"รองประธานเจียง ประธานพักอยู่ที่นี่ เราเข้าไปกันเถอะ"
"ได้"
หลิวจิ่งหมิงพาเจียงชื่อเดินเข้าไปทางคฤหาสน์ ยังไม่ถึงหน้าประตู ก็เห็นพ่อบ้านเดินไปเดินมา ด้วยสีหน้ากังวลเป็นอย่างมาก
"โอ๊ย ผู้จัดการหลิวมาสักที พาคนมาด้วยไหม" พ่อบ้านถามขึ้น
"พามาแล้ว นี่รองประธานเจียงชื่อ เป็นผู้ที่มีทักษะทางการแพทย์สูงมาก และเป็นคุณชายใหญ่ของประธาน" หลิวจิ่งหมิงเอ่ยขึ้น
พ่อบ้านเข้ามาจับมือเจียงชื่ออย่างตื่นเต้น "คุณชายใหญ่ คิดไม่ถึงว่าจะเจอคุณในสถานการณ์แบบนี้ ผมติดตามนายท่านมาเกือบสิบปีแล้ว ไม่เคยเห็นนายท่านในสภาพนี้เลย คุณรีบช่วยเขาเถอะ!"
เจียงชื่อตอบรับอย่างแน่วแน่ "วางใจเถอะ นั่นเป็นพ่อผม ต้องช่วยรักษาอย่างสุดกำลังแน่นอน"
ไม่พูดพร่ำทำเพลง พ่อบ้านพาเจียงชื่อกับหลิวจิ่งหมิงเข้าไปด้านใน
ตอนผ่านห้องรับแขก เห็นแพทย์หลายคนนั่งกลุ้มอยู่บนโซฟา กำลังปรึกษาหารือวิธีการช่วยเหลืออย่างขะมักเขม้น
เห็นได้จากท่าทางตึงเครียดของพวกเขา ก็ดูออกว่ายังไม่มีวิธีที่ได้ผล
"นายท่านอยู่บนห้องนอนชั้นสอง"
พ่อบ้านพาเจียงชื่อมาถึงหน้าประตูห้องนอน หลิวจิ่งหมิงยืนเฝ้าหน้าประตู ไม่ได้เดินเข้าไป
เจียงชื่อถือกล่องยา เดินเข้าไปข้างในกับพ่อบ้าน
แสงไฟในห้องดูสลัว
พ่อบ้านอธิบายว่า "นายท่านป่วยหนักจนไม่มีสติ เป็นลมไป หมอบอกว่าแสงไฟจะกระตุ้นร่างกายเขา ทำให้อาการหนักขึ้น ดังนั้นจึงหรี่ไฟลงชั่วคราวครับ"
แสงไฟจะกระตุ้นร่างกายงั้นเหรอ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: จอมนักรบท้าโลก
บทที่ 1 2 3 หาย...