จอมนักรบท้าโลก นิยาย บท 1072

เขา 'ปล่อย' เจียงห้านเฟยตัวจริงออกมา แล้วซ่อนตัวเองไว้

เมื่อเป็นเช่นนี้ ด้านหน้าจึงมีแค่เจียงห้านเฟยเพียงคนเดียว ไม่มีใครจับพิรุธได้

รอให้เจียงชื่อช่วยเจียงห้านเฟยตัวจริงจนหายดี แล้วตัวปลอมจะออกมาแทนที่เขาใหม่ เมื่อถึงตอนนั้น เจียงชื่อก็จะไม่เจอหน้าพ่อแท้ๆ อีก

จะเลือกอย่างไรล่ะ

พาพ่อออกไปตอนนี้เลยดีไหม

ไม่ได้

ตอนนี้ชีวิตพ่อกำลังอยู่ในอันตราย เจียงชื่อต้องช่วยพ่อก่อน ไม่ใช่พาพ่อหนีไป

ตัวเขาเองรับความทรมานได้ แต่พ่อไม่สามารถรับได้

โดนอะไรนิดหน่อยก็สามารถเกิดเรื่องใหญ่ได้ ขืนทำไม่ดี พ่อจะเป็นอันตรายถึงชีวิต อีกทั้งที่นี่คือเมืองหลวง เส้นสายของตัวปลอมกว้างขวางมาก อีกทั้งยังมีที่พึ่งใหญ่อย่างตระกูลถาน หนึ่งในสามตระกูลใหญ่

ถึงพาพ่อหนีออกไป จะหนีไปอย่างปลอดภัย แทบจะเป็นไปไม่ได้เลย

เจียงชื่อถอนหายใจยาว

ตอนนี้จะผลีผลามไม่ได้

ต้องช่วยพ่อก่อน ทำให้อาการของเขาคงที่ และหาโอกาสเหมาะสม ช่วยพ่อออกมา เปิดโปงธาตุแท้ของตัวปลอม

เมื่อวางแผนเสร็จ เจียงชื่อไม่ลังเลอีก

เขาหยิบเข็มเทพเปี่ยนเชวี่ยออกมา เริ่มรักษาให้พ่อ

อาการของพ่อหนักจริงๆ หนักกว่าคนอายุน้อยที่เคยช่วยครั้งก่อนเยอะมาก ไม่สามารถทำสำเร็จได้ในระยะเวลาสั้นๆ

เจียงชื่อเลือกทำให้อาการพ่อคงที่ก่อน จากนั้นจึงให้ยาตามอาการ

หลังจากฝังเข็มและใช้ยานานถึงสามชั่วโมง ในที่สุดอาการของเจียงห้านเฟยคงที่ รอดจากวิกฤต สามารถหายใจได้อย่างสะดวก

แต่ทว่าต่อไปไม่สามารถใช้ยานั้นได้อีก

วันนี้เขาเจอพ่อครั้งแรกในรอบสิบปี ถึงพ่อไม่ได้ลืมตามองเขา แต่อย่างน้อยเจียงชื่อยังยืนยันได้ว่าพ่อยังมีชีวิตอยู่

ขอแค่มีชีวิตอยู่ ก็ยังมีหวัง!

ไม่นาน เจียงชื่อกลับมาถึงคฤหาสน์ เริ่นจื่อหลันรีบประคองเขามานั่งที่โซฟาในห้องรับแขก แล้วรีบถามว่า "เป็นไงบ้าง เจอไหม"

เจียงชื่อพยักหน้า

"จริงไหม"

"อืม"

เมื่อได้คำตอบเช่นนี้ เริ่นจื่อหลันตื้นตันจนน้ำตาเกือบไหล เธอยกมือมาปิดปาก ร้องไห้ด้วยความดีใจ

เมษถามว่า "ผู้บัญชาการ คุณจะช่วยบิดาคุณออกมาอย่างไรครับ"

เริ่นจื่อหลันเช็ดน้ำตา และพูดอย่างจริงจังว่า "ใช่ ตอนนี้ห้านเฟยโดนขังอยู่ห้องใต้ดิน เราต้องรีบลงมือให้เร็วที่สุด ไม่งั้น ห้านเฟยอาจเจออันตรายได้!"