จอมนักรบท้าโลก นิยาย บท 1114

ช่วงเช้าของวันรุ่งขึ้น

เริ่นจื่อหลันประคองตัวเจียงห้านเฟยทานอาหารเช้าเสร็จ นั่งรับแสงแดดอยู่ตรงหน้าประตู

เจียงชื่อก็ยกเก้าตัวเล็กมานั่งอยู่ข้างๆ ด้วย ยิ้มและกล่าวว่า "พ่อ พ่อยังจะกลับไปที่บริษัทเทคโนโลยีเซิ่งเล่ออีกไหม?"

เจียงห้านเฟยขมวดคิ้วเล็กน้อย "บริษัทเทคโนโลยีเซิ่งเล่อยังเกี่ยวอะไรกับพ่ออีก?"

"เกี่ยวสิครับ เพราะยังไงปัจจุบันรายชื่อกรรมการบริษัทเทคโนโลยีเซิ่งเล่อก็ยังอยู่ภายใต้ชื่อของพ่ออยู่ พ่อ พ่อต้องกลับไปเป็นผู้นำนะ"

เจียงห้านเฟยโบกมือซ้ำๆ "แค่ไปที่นั่นพ่อก็จะนึกถึงอารองของแก มันจะเสียใจเปล่าๆ ไม่ไป ไม่ไป"

หยุดไปชั่วขณะ เขาก็กล่าวต่อไปว่า "ชื่อเอ๋อ แกไม่ใช่ผู้สืบทอดในนามของบริษัทเทคโนโลยีเซิ่งเล่อเหรอ? งั้นพอดีเลย พ่อก็จะมอบตำแหน่งกรรมการให้กับลูก นับจากนี้ไปบริษัทเทคโนโลยีเซิ่งเล่อก็มอบให้แกไปบริหาร"

เจียงชื่อหัวเราะเบาๆ จงใจถามว่า "ถ้าอย่างนั้นหากบริษัทเทคโนโลยีเซิ่งเล่อมอบให้ผมมาบริหารแล้ว ต่อไปนี้จะทำอย่างไรมันก็ต้องขึ้นอยู่กับผมคนเดียว พ่อ พ่อจะมาแทรกแซงไม่ได้นะ"

"นี่......." เจียงห้านเฟยถามด้วยความเป็นห่วงเล็กน้อยว่า "ชื่อเอ๋อ หรือว่าแกจะช่วยบรรลุความปรารถนาของอารองแกจริงๆ แล้วไปต่อต่อสู้กับคุณปู่ถานหย่งเซิ่งงั้นเหรอ?"

"แน่นอน! ไอ้ชายเลวคนนั้นละทิ้งคุณย่าที่กำลังตั้งครรภ์ไป การกระทำเช่นนี้ถ้าไม่ทำการลงโทษ ความเป็นมนุษย์มันอยู่ที่ไหน? แล้วความยุติธรรมอยู่ที่ไหน?"

"เฮ้ นั่นมันเป็นเรื่องของรุ่นก่อนๆ ลูกแล้ว แล้วทำไมต้องไปยุ่งเกี่ยวกับมันอีกละ?"

"มันจะพูดแบบนี้ไม่ได้ ความแค้นนี้หากไม่ได้ลบล้าง ผมจะกินไม่ลงนอนไม่หลับเลย อีกอย่าง พ่อ ถ้าผมไม่ช่วยบรรลุความปรารถนาให้อารอง พ่อก็คงนอนไม่หลับเหมือนกันใช่ไหม? เพราะยังไงเขาก็ใช้ชีวิตในการ 'ลอบวางแผน' พ่อ"

เจียงห้านเฟยถอนหายใจ "ใช่ ถ้าไม่ช่วยห้านสวินจบเรื่องนี้ พ่อคงจะกินไม่ลงนอนไม่หลับจริงๆ แต่ชื่อเอ๋อ พ่อยิ่งไม่อยากจะให้คุณไปเสี่ยงเลย การที่ไปต่อต้านตระกูลถานนั้น มันจะมีแต่ทางตายทางเดียวเท่านั้น