จอมนักรบท้าโลก นิยาย บท 1115

หลังเที่ยง ในอาคารบริษัทเทคโนโลยีเซิ่งเล่อ

ในช่วงเวลานี้บรรยากาศของภายในบริษัทแปลกๆ เหล่าพวกผู้บริหารต่างพากันหายตัวไปทั้งหมดเลย

ท่านประธานไม่รู้ว่าไปที่ไหน ผู้จัดการก็หายตัวไป รองประธานก็ไม่ได้มาหลายวันแล้วเช่นกัน

ทุกคนต่างพากันกระซุบกระซิบกัน

แต่ไม่ว่าจะเดายังไง มันก็เป็นเพียงการคาดเดาที่ไม่แน่ใจเท่านั้น

พวกเขาจะรู้ได้อย่างไรว่าท่านประธานและรองประธานของบริษัท จะต่อสู้อยู่ที่สวนผลไม้ครั้งใหญ่? ความลับของเมืองใต้ดินนั้น พวกเขาไม่เคยรู้มาก่อน ต่อไปพวกเขาก็จะไม่ได้รู้เช่นกัน

มีเพียงเหมียวถงที่เข้าร่วมการทำงานของเมืองใต้ดิน รู้สึกเป็นห่วงความปลอดภัยของเจียงชื่ออย่างลึกซึ้ง

ทันใดนั้น ลำโพงที่อยู่ภายในบริษัทก็ดังขึ้นมา "พนักงานทั้งหมดต่างหยุดงานในมือไว้ และรีบไปที่อาคารพนักงานโดยด่วน ท่านประธานจะประกาศเรื่องสำคัญฉุกเฉินหนึ่งเรื่อง"

ห๊ะ ?

เหมียวถงเงยหน้าขึ้นมองลำโพงที่อยู่ในออฟฟิศ รู้สึกไม่เข้าใจอย่างมาก

ท่านประธาน? เจียงห้านเฟยงั้นเหรอ?

ถ้าหากว่าเจียงห้านเฟยกลับมาแล้ว งั้นก็หมายความว่าเจียงชื่อพ่ายแพ้ไปแล้ว?

โดยไม่ตั้งใจ หัวใจของเหมียวถงสั่นสะเทือนอย่างรุนแรง ผ่านช่วงเวลาที่อยู่ด้วยกันมาระยะหนึ่ง เหมียวถงเริ่มจากความเกลียดชังตั้งแต่แรกจนถึงตอนนี้เริ่มรู้สึกชอบเจียงชื่อแล้ว

รู้ว่าเจียงชื่ออาจได้รับอันตราย เธอก็รู้สึกไม่สบายใจอย่างยิ่ง

"เหมียวถง ไปแล้ว!" ฉางเซี่ยงตงตะโกนไปทีหนึ่ง

"อืม มาแล้ว"

เธอลุกขึ้นและเดินตามไป เดินตามฉางเซี่ยงตงมาถึงที่อาคารพนักงาน

ในเวลานี้พนักงาน และหัวหน้างานของทุกแผนกต่างพากันมาถึงอาคารพนักงานทั้งหมดแล้ว แต่ละคนได้เข้านั่งในที่นั่งตามแผนกที่จัดไว้ให้

รอจนคนมาครบแล้ว มีเงาร่างที่ดูอายุไม่มากเดินขึ้นบนเวที

ไม่ผิด ซึ่งก็คือเจียงห้านเฟยนั่นเอง

เพียงแต่ว่า.....

เหมียวถงเบิกตากว้างและมองไปที่เจียงห้านเฟยที่อยู่บนเวทีในเวลานี้ รู้สึกมีความผิดปกติเล็กน้อยอย่างบอกไม่ถูก

แม้ว่ารูปร่างและหน้าตาจะไม่มีการเปลี่ยนแปลงใดๆ แต่อารมณ์ระหว่างร่องคิ้วนั้นแตกต่างจากเดิมอย่างสิ้นเชิงเลย

เจียงห้านเฟยคนก่อนหน้านี้ร้ายกาจและเจ้าเล่ห์ เพียงแค่มองก็ให้ความรู้สึกแบบ'เจ้าเล่ห์' แต่เจียงห้านเฟยในเวลานี้ ดูอ่อนแอมีโรคประจำตัว จากรูปร่างนั้นดูอ่อนแอมาก ไม่รู้ว่าเพราะอะไร พอมองดูนานๆ ไปยังจะมีความรู้สึกที่อบอุ่นและอ่อนโยนอีกแบบหนึ่ง

ระหว่างเจ้าเล่ห์กับผู้ชายอบอุ่นแสนดี

มันเป็นความรู้สึกที่ต่างกันอย่างสิ้นเชิง

เหมียวถงตะลึงไปเลย มีความรู้สึกอยู่ตลอดว่าผู้ชายคนที่อยู่ตรงหน้านี้ไม่ใช่เจียงห้านเฟย เหมือนเป็นคนปลอม แต่ถ้าหากเป็นคนปลอม งั้นก็เหมือนเกินไปหรือเปล่า?

อันที่จริงเธอผิดไปแล้ว

คนที่อยู่ตรงหน้านี้ถึงเป็นเจียงห้านเฟยตัวจริง คนก่อนหน้านี้ถึงเป็นตัวปลอม

ต้องคิดไตร่ตรอง!

เจียงห้านเฟยมองไปรอบๆ ผู้คน พูดด้วยเสียงดังว่า "ในช่วงไม่กี่วันที่ผ่านมา พวกเราเหล่าผู้บริหารระดับสูงได้จัดการประชุมภายใน กำหนดการเปลี่ยนแปลงของบุคลากรมากมายหลายข้อ ในตอนนี้ ผมจะเริ่มประกาศให้ทุกคนทราบทีละข้อ"

"อันดับแรก เจียงชื่อไม่ได้เป็นตำแหน่งรองประธานอีกต่อไป ตำแหน่งดังกล่าวจะถูกมอบให้กับนายหน้ามืออาชีพ----คุณมู่หยางอีมาดำรงแทน"

"อันดับที่สอง หลิวจิ่งหมิงก็ได้ถูกถอนออกจากตำแหน่งผู้จัดการทั่วไป ตำแหน่งดังกล่าว จะถูกมอบให้เมษเข้ามาดำรงแทน"

"ต่อจากนั้น แผนกที่สำคัญที่สุดของบริษัท---แผนกวิจัยและพัฒนา หัวหน้าแผนกดังกล่าวฉางเซี่ยงตงหลังจากสั่งย้ายก็จะถูกย้ายไปเป็นหัวหน้างานด้านลอจิสติกส์ ตำแหน่งหัวหน้าแผนกวิจัยที่ว่างออกมา จะถูกส่งมอบให้กับกรกฏมาดำรงแทน

การเปลี่ยนแปลงทั้งสาม ทำให้ทุกคนต่างพากันตกใจอย่างยิ่ง

รองประธาน ผู้จัดการทั่วไป หัวหน้างานแผนกวิจัย นอกจากตำแหน่งประธานบริษัทแล้ว สามตำแหน่งนี้ก็คือตำแหน่งที่สำคัญที่สุดของบริษัทแล้ว

ตอนนี้ถูกส่งมอบให้กับลูกน้องของเจียงชื่อมาจัดการทั้งหมด

ผลลัพธ์นั้นจะเห็นได้ชัดมากขึ้น

เจียงห้านเฟยกล่าวว่า "ข้อสุดท้ายและก็เป็นข้อที่สำคัญที่สุด ผมเจียงห้านเฟยขอประกาศลาออกจากตำแหน่งประธานบริษัทเทคโนโลยีเซิ่งเล่อ ตามข้อกำหนดของบริษัท รองประธานคนเดิมก็คือผู้สืบทอดที่บริษัทกำหนดไว้----เจียงชื่อ จะดำรงตำแหน่งดังกล่าวต่อไป

ตอนนี้ โปรดทุกคนใช้เสียงปรบมือที่ร้อนแรงที่สุด ต้อนรับเจียงชื่อขึ้นสู่เวที!"

บูม!!!

พัฟ!!!

ในสถานที่มีเสียงปรบมือดังฟ้าร้องดังขึ้นมา