จอมนักรบท้าโลก นิยาย บท 1132

เหลยห้าวกล่าวพร้อมหัวเราะ "อย่าทำให้เราผิดหวังแล้วกัน"

เจียงชื่อกล่าวอย่างมีเงื่อนงำว่า "ฉันเกรงว่าจะยากสักหน่อย เพราะฉันจะทำให้นายผิดหวังอย่างแน่นอน"

สิ่งที่เหลยห้าวหวังจริงๆก็คือ ให้เจียงชื่อตายที่นี่ และเจียงชื่อจะไม่ทำให้เขาสมหวังอย่างแน่นอน ฉะนั้น เขาจะต้อง "ผิดหวัง" อย่างแน่นอน

ทั้งสองมองหน้ากัน ทั้งคู่เกลียดชังอีกฝ่ายอย่างมากจากก้นบึ้งของหัวใจ

เจียงชื่อไม่พูดเรื่องไร้สาระ เขาก้มตัวลง หายใจเข้าลึก ๆ และปีนเข้าไปในโคลนเปียกอย่างรวดเร็ว

ในตอนแรก การเคลื่อนไหวของเขาค่อนข้างเร็ว แต่ความเร็วก็ช้าลงเรื่อยๆ

นี้ไม่น่าแปลกใจ

ขั้นแรกให้ข้ามสิ่งกีดขวางขณะสวมชุดถ่วงน้ำหนัก จากนั้นก็ต่อสู้ แม้จะเป็นคนเหล็กก็สามารถหมดแรงได้

ในด่านสุดท้ายยังต้องมาคลานผ่านด่านโดยสวมชุดถ่วงน้ำหนักอีก โดยมีใบมีดอยู่เหนือศีรษะและโคลนเปียกใต้ร่างกาย ซึ่งเป็นเรื่องยากมาก

เจียงชื่อตั้งใจอย่างมาก และหลีกเลี่ยงใบมีดอย่างระมัดระวัง หลานอยู่ในโคลนดินต่อไปอย่างช้า จนสุดท้ายเขาก็มาถึงจุดที่อันตรายที่สุด นั่นก็คือจุดงูพิษ

จุดนี้มีงูพิษหลายตัวอยู่ในดินโคลน

พวกมันซ่อนตัวอยู่ในโคลนเปียก ร่างกายของพวกมันถูกห่อหุ้มด้วยโคลน และยากมากที่จะมองเห็นด้วยตาเปล่า

เมษที่อยู่ไกลๆกังวลอย่างมาก เขาถามตัวเองในใจว่า หากว่าเป็นเมษเอง แม้ว่าตายเป็นหมื่นครั้งก็คงผ่านด่านมิได้

มันยากเกินไป

ทุกคนเงียบ ดวงตาของพวกเขาเบิกกว้าง รอคอยว่าเจียงชื่อจะเป็นอย่างไร

ทันใดนั้น เจียงชื่อก็ยกมือขึ้นและหยิบใบมีดที่อยู่บนหัวลงมา จากนั้นก็แทงเข้าไปด้านหน้า มีงูพิษตื่นตระหนก มันยังไม่ทันได้อ้าปาก เจียงชื่อก็แทงใบมีดลงไปที่หัวของงูพิษ และปักแน่นเอาไว้กับดินอย่างโหดเหี้ยม

งูพิษตายทันที

เจียงชื่อใช้ของที่มีตามสภาพแวดล้อมรอบกาย ใช้ใบมีดในการจัดการกับงูพิษ

เจียงชื่อใช้สิ่งของที่เดิมเป็นสิ่งอันตรายต่อตนได้อย่างช่ำชอง ใช้อาวุธของศัตรูเพื่อจัดการกับศัตรู เจียงชื่อได้นำเสนอแก่นแท้ของการต่อสู้ต่อหน้าต่อตาของทุกคน

"ดีเยี่ยม!" เมษปรบมืออย่างตื่นเต้น

เจียงชื่อถอดใบมีดมาอีกสอง และฝ่าฟันเข้าไป ฆ่างูพิษไปทีละตัว งูถูกฟันออกเป็นสี่ท่อนละร่วงลงกับพื้น

พัฟ!

จับใบมีดเอาไว้สองใบ ทั้งหน้าและหลัง และปักเข้าที่หัวท้ายของงูพิษให้เข้ากับพื้น

ฟิ๊ว! งูพิษอีกตัวกระโจนเข้าใส่

เจียงชื่อไม่ตื่นตระหนก เขาหลบการโจมตีของงู จากนั้นเอื้อมมือไปจับหางของงูเอาไว้ ราวกับเหวี่ยงแส้ จากนั้นก็ทุบงูพิษลงกับพื้นอย่าแรง

ในชั่วพริบตา งูหยุดเคลื่อนไหว

เป็นเช่นนี้ไปเรื่อยๆ เจียงชื่อได้เริ่มการโจมตีโดยไม่รีบร้อน โดยใช้ทักษะการต่อสู้ที่หลากหลายเพื่อฆ่างูพิษแต่ละตัวอย่างเป็นระเบียบ

ซากงูพิษทั้งหมดค่อยๆ จมอยู่ในโคลนเปียก

เมื่อมองไปที่ศพของงูพิษที่ปกคลุมพื้นดินเอาไว้ เหลยห้าวรู้สึกขนลุกอย่างมาก เขารู้สึกราวกับว่าตนกำลังดูซากศพของตัวเอง

การฝึกด่านสุดท้ายที่มีความยากระดับสูงเช่นนี้ เหลยห้าวเองก็มิอาจผ่านมันมาได้

อย่างไรก็ตาม เจียงชื่อฆ่างูพิษทั้งหมดโดยไม่รีบร้อนใดๆ จากนั้นก็คลานออกมาอย่างปลอดภัย

เขา เป็นสัตว์ประหลาด!

เมื่อมองไปที่ร่างของเจียงชื่อ จนเมื่อตอนนี้ เหลยห้าวเข้าใจถึงความหมายของคำว่า "เทพแห่งสงครามชูร่า"อย่างแท้จริง

ใช่ เจียงชื่อไม่ใช่มนุษย์ เขาคือชูร่าที่มาจากนรก!

ความน่าหวาดกลัวและวิตกกังวลที่เขานำมานั้นทำให้เหลยห้าว ผู้ซึ่งอวดดีและหลงตัวอย่างมาก เมื่ออยู่ต่อหน้าเจียงชื่อ เหลยห้าวดูด้อยอย่างมาก

เหลยห้าวเริ่มสงสัยในตัวเอง ฉันจะสามารถเอาชนะสัตว์ประหลาดตัวนี้ได้จริงหรือ?