จอมนักรบท้าโลก นิยาย บท 1153

หวู่เกาเฟิงดีดนิ้ว ทันใดนั้นมีลูกน้องหลายสิบคนขวางประตูเอาไว้แน่น ใครก็ตามอย่าหวังที่จะเข้าออก

ดูทรงแล้ว หากวันนี้เจียงชื่อไม่เอาเงินออกมา คงออกไปไม่ได้แล้วล่ะ

เขาหยิบมือถือออกมาแล้วพูดว่า "เดี๋ยวฉันโทรไปที่ทางหลวง ให้พวกเขาส่งคนมาทำเรื่อง พ่อหนุ่ม ถ้านายกลัวหรือว่าเล่นกลกับฉัน ระวังหัวเอาไว้ให้ดี"

เจียงชื่อยิ้มเล็กน้อย ขยับเก้าอี้แล้วนั่งลง

"ศิษย์ไปเตรียมเอกสารโอนสัญญาให้พร้อม เผื่อว่าคนทางหลวงมาแล้วจะยุ่ง"

"ครับ!"

โม่หยวนนำโต๊ะมาทันที เตรียมกระดาษ ปากกา และเตรียมเอกสารที่ต้องใช้ให้พร้อม

ที่ดินผืนนี้ตระกูลโม่ไม่สามารถรักษาเอาไว้ได้แล้ว หากว่าเจียงชื่อรับเอาไว้ได้ เช่นนั้นก็มีโอกาสที่จะรักษาร้านอายุร้อยปีนี้ได้ จะต้องไม่ปล่อยให้ร้านตกอยู่ในมือของบริษัทอสังหาริมทรัพย์เฉียงหลง

ไม่นานคุณหน้าที่ก็มาถึง

ชายวัยกลางคนสวมแว่นและสุภาพเดินเข้ามา

หวู่เกาเฟิงยิ้มทันที "คุณหลิน เชิญด้านในครับ"

ชายคนนั้นพูดว่า " ผู้จัดการหวู่สิ่งที่คุณพูดทางโทรศัพท์เมื่อสักครู่นี้เป็นความจริงหรือ? บริษัทอสังหาริมทรัพย์เฉียงหลงยอมที่จะเสียสละที่ดินผืนนี้และให้คุณเจียงชื่อรับต่อหรือ?

เขาค่อนข้างแปลกใจ

บริษัทอสังหาริมทรัพย์เฉียงหลง มองที่ดินนี้มานานมาก ทำไมจู่ๆถึงยอมปล่อยไป?

ปล่อยให้ของที่เกือบจะได้มาหลุดมือไป

หวู่เกาเฟิงหัวเราะและพูดอย่างแปลกๆ "คุณหลิน ไม่ใช่ว่าบริษัทอสังหาริมทรัพย์เฉียงหลงใจกว้างใน และไม่ใช่ว่าเราไม่ต้องการที่ดินนี้ แต่คุณเจียงเป็นคนใจใหญ่อย่างมาก เขายอมออกเงิน1000ล้านเพื่อชิงที่ดินนี้ บริษัทอสังหาริมทรัพย์เฉียงหลง ของเราสู้ราคาไม่ไหว"

1พันล้าน?