จอมนักรบท้าโลก นิยาย บท 118

บทที่118 สองพ่อลูกตัวเสนียด

เธอพูดด้วยน้ำเสียงที่หยิ่งยโสว่า “เปิดร้านอาหาร มีอย่างที่ไหนไล่ลูกค้าไปที่อื่น? ฉันหิวมาก ได้ยินว่าอาหารที่ร้านอาหารยวนยางของคุณเป็นอาหารที่อร่อยที่สุดในถนนสายนี้ ทำอาหารอร่อย ๆ ให้ฉันสักสองสามอย่างเถอะ”

เน่ร์เจิงได้ฟังแล้ว พูดในใจว่าคนผู้นี้ไม่ฟังคำพูดใครเลยหรือนี่?

“ผู้หญิงคนนี้ ทำไมถึงได้คิดว่าตัวเองถูกต้องฝ่ายเดียวนะ?”

เน่ร์เจิงไม่สบายใจเป็นอย่างมาก

เจียงชื่อยิ้มน้อย ๆพยักหน้า “มีคนมาด้วยความนิยมชมชอบ ช่างเหอะ คุณไม่จำเป็นต้องหยุดค้าขายเพื่อนั่งกินเป็นเพื่อนผมหรอก ชื่อเสียงที่สั่งสมมาด้วยความยากลำบาก อย่าทำลายโดยมีเหตุเพราะผมเลย ไปทำอาหารให้เธอเถอะ”

เน่ร์เจิงพยักหน้า “งั้นพี่ใหญ่ คุณรับประทานไปก่อน ผมไปเดี๋ยวเดียวก็กลับมา”

“ได้”

เน่ร์เจิงยืนขึ้นเดินไปทางโต๊ะของฮัวเสี่ยงหรง เดินไปพลางพร้อมกับมองไปที่ฝ่ายตรงข้าม

เดินไปๆ มองไปๆ

เน่ร์เจิงขมวดคิ้ว แม้แต่ร่างกายยังเริ่มสั่นเทา

ผู้หญิงคนนี้......

ขณะที่เขาเดินตรงไปข้างหน้าของฮัวเสี่ยงหรง มีสภาพตกตะลึงงัน เดิมทีอยากจะไปถามอีกฝ่ายหนึ่งว่าชอบกินรสหวานหรือรสเผ็ด ไม่กินอะไรหรือเปล่า ผลก็คือเมื่อเดินไปตรงหน้า กลับไม่ได้พูดอะไรสักคำ

ฮัวเสี่ยงหรงเงยหน้าขึ้นมองไปทางเน่ร์เจิง

“เฮ้ คุณเถ้าแก่นี่มันเรื่องอะไรกัน ให้คุณไปทำอาหารคุณก็ไม่ไป โผล่มาที่นี่ทำอะไร......”

พูดยังไม่ทันจบความ ฮัวเสี่ยงหรงก็ตกตะลึง เธอถอดแว่นตาดำออก ตกใจอ้าปากค้าง เผชิญหน้ากับเน่ร์เจิง

สภาพทั้งสองคนมีความลังเลเล็กน้อย

“เป็นคุณ?”

ฮัวเสี่ยงหรงยิ้มเย็นชา ไม่ว่าอย่างไรเธอก็คาดไม่ถึง ตนเองเพียงแค่ออกมารับประทานอาหารมื้อหนึ่งเท่านั้น มันบังเอิญอะไรอย่างนี้ ได้พบกับอดีตสามีของตนเอง!!!

เน่ร์เจิงก็นึกไม่ถึงเช่นกัน ลูกค้าที่มารับประทานอาหารจะเป็นภรรยาเก่าของเขา

ขณะนั้น สถานการณ์อึดอัดขึ้นเล็กน้อย