ประตูใหญ่
เจียงชื่อเคยพบปะพูดคุยกับแครี่ครั้งหนึ่ง
"ประธานเจียง ไม่คิดว่าพวกคุณจะส่งหนังสือแผนการวันนี้ด้วย บังเอิญจริงๆ"แครี่พูด
เจียงชื่อตอบกลับด้วยรอยยิ้มบางๆ:"ใช่ บังเอิญจริงๆ บังเอิญเหมือนมีคนคอยบอกตั้งแต่แรก ว่าคุณกับผมจะส่งมอบหนังสือแผนการอย่างไรอย่างนั้น "
แครี่ยิ้มเช่นกัน"งั้นพวกเราก็เหมือนนั่งรอให้ลาภลอยมาหา?"
"รอให้ลาภลอยมา หรือตกหลุมพรางเสียเอง ไม่อาจบอกได้"
ทั้งคู่หุบยิ้ม สบตากันครู่หนึ่ง จากนั้นเดินเข้าไปในอาคารสำนักงานองค์กรพันธมิตรวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีพร้อมกัน
ขึ้นลิฟต์ไปยังชั้น6 แล้วเดินเข้าห้องประชุม
หยางฉีหรงรอในห้องประชุมอยู่ก่อนแล้ว ทันทีที่เห็นทั้งสองมาถึง ก็รีบสั่งคนให้ยกน้ำชามา ท่าทางดูนอบน้อมมาก
ยังไงก็เป็นคนที่เคยช่วยไว้ การแสดงท่าทางนอบน้อมเป็นเรื่องสมควร
หยางฉีหรงพูดด้วยรอยยิ้ม:"คิดไม่ถึงว่าสองบริษัทจะส่งมอบหนังสือแผนการวันเดียวกัน แถมยังมาส่งก่อนล่วงหน้า บังเอิญมาก บังเอิญมากจริงๆ"
เมษยิ้มเยาะ"บังเอิญจริงๆ ข้อมูลที่เราจะมาล่วงหน้าก็บอกแค่ผู้อำนวยการหยางคนเดียว ไม่ทราบเหมือนกันว่าคนอื่นรู้ก่อนได้ยังไง"
คำพูดที่มีความหมายแอบแฝง ราวกับหยางฉีหรงเป็นคนบอกแครี่อย่างไรอย่างนั้น
แครี่กระแอมสองสามครั้ง แล้วพูดอย่างเรียบเฉย:"พวกคุณเลิกหาเรื่องกันได้แล้ว ใครจะว่างจับตาดูพวกคุณทุกฝีก้าวได้ทั้งวัน?"
เมษยักไหล่เบาๆ"ใครจะไปรู้ มักมีพวกว่างๆที่ชอบจับตาดูคนอื่นอยู่ดีนั่นแหละ"
ในห้องเริ่มอึดอัดขึ้นมา
ทันใดนั้นหยางฉีหรงก็พูดขึ้น:"คือ พวกคุณมาส่งมอบแผนการโครงการไม่ใช่เหรอ?ของล่ะ?"
เมษยื่นแฟลชไดร์ฟให้ "ทั้งหมดอยู่ในนี้"
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: จอมนักรบท้าโลก
บทที่ 1 2 3 หาย...