จอมนักรบท้าโลก นิยาย บท 1211

ณ ห้องทำงานประธานกรรมการ บริษัทเทคโนโลยีเซิ่งเล่อ กลางดึก

เจียงชื่อนั่งอยู่บนเก้าอี้ทำงาน ตรงหน้ามีชายหญิงคู่หนึ่งยืนอยู่ นั่นก็คือโม่หยวนกับจงหว่านซวน

ตอนแรกคิดว่าจงหว่านซวนจะหายสาบสูญไปตลอด ถึงขนาดออกนอกประเทศไปอย่างไม่ระบุชื่อ คิดไม่ถึงเลยว่าเธอจะมาหาเจียงชื่อเอง

อีกทั้งยังบอกแผนการทั้งหมดของพวกเขาให้เจียงชื่อฟัง

เชื่อได้เหรอ?

สำหรับเจียงชื่อ คำพูดของผู้หญิงคนนี้ไม่มีความน่าเชื่อถือแม้แต่น้อย

เจียงชื่อไม่เชื่อผู้หญิงหลอกลวงที่ตั้งใจตีสนิทและหลอกโม่หยวนหรอก สำหรับผู้หญิงคนนี้ การโกหกนั้นง่ายเหมือนดื่มน้ำ

"ทำไม ผมต้องเชื่อคำพูดของคุณ?"เจียงชื่อพูดอย่างเรียบเฉย

จงหว่านซวนกำหมัด พูดด้วยความเยือกเย็น:"ที่จริงการบอกเรื่องทั้งหมดให้คุณฟัง มันไม่มีผลดีอะไรกับฉันแม้แต่น้อย ฉันจะบอกคุณให้นะ ที่ทำไปก็เพื่อชดใช้ความผิดที่มีต่อเจ้าโง่โม่หยวน ยังไงซะเขาก็เหมือนจะเคารพคุณเอามากๆ "

"ผู้หญิงอย่างคุณ รู้ความผิดของตัวเองด้วยเหรอ?"

ถามอย่างตรงไปตรงมา

แทงใจดำสุดๆ

จงหว่านซวนเงยหน้าถอนหายใจยาวๆ"ผู้หญิงอย่างฉันอาจดูเหมือนคนที่ไม่รู้ความผิดของตัวเอง แต่ฉันเห็นถึงความจริงใจของโม่หยวน ฉัน อยากชดเชยบทสรุปที่สมบูรณ์ให้กับความรู้สึกจริงใจนี้"

ขณะพูดจงหว่านซวนก็จับสร้อยคอคริสตัลไปด้วย

เจียงชื่อพยักหน้า"ผมเข้าใจที่คุณพูดแล้ว คุณไปได้แล้ว"

"ค่ะ"

จงหว่านซวนไม่พูดอะไรมาก หันหลังเดินจากไป

"อาจารย์ คุณจะทำยังไง?"โม่หยวนถาม

"เรื่องหลังจากนี้นายไม่ต้องเป็นห่วง"เจียงชื่อมองจงหว่านซวนที่เดินจากไปพลางพูด:"หยวนเอ๋อ ไปส่งเธอเถอะ นี่อาจเป็นครั้งสุดท้ายในชาตินี้ของพวกนายที่ได้พบกัน"