จอมนักรบท้าโลก นิยาย บท 1219

ระหว่างทางกลับ

หลังจากขับรถออกจากค่ายป้องกันนอกเมือง จู่ๆเจียงชื่อพูดขึ้น:"ไปร้านชั่วคราวของร้านขายยาหงหุ้ย"

เมษถาม:"จะไปดูว่าพ่อลูกตระกูลโม่จัดการร้านไปถึงไหนแล้วเหรอครับ?"

"ไม่ใช่"เจียงชื่อกลั้นอารมณ์พูด:"ฉันจะไปรักษา"

รักษา?

เมษอึ้งไปครู่หนึ่ง แล้วได้สติกลับมาอย่างรวดเร็ว

"ผู้บัญชาการ หรือชาที่ดื่มไปเมื่อครู่?"

เจียงชื่อไม่พูดอะไรอีก ลำพังแค่ใช้'ชี่'ยับยั้งพิษก็ถือว่ายากมากแล้ว เจียงชื่อในตอนนี้ยื้อไว้ได้อีกแค่ครึ่งชั่วโมงเท่านั้น

หากยังไม่สามารถขับพิษออกจากร่างกาย เกรงว่าควเป็นไปตามแผนของเวินรั่วเหอเขาแล้วจริงๆ!

เมษรู้ถึงความอันตรายของสถานการณ์นี้เช่นกัน รีบเร่งความเร็ว มุ่งหน้าไปยังร้านชั่วคราวของร้านขายยาหงหุ้ยทันที

เร็วปานสายฟ้าแลบ

ใช้เวลาไม่ถึง15นาที ก็มาถึงที่หมายแล้ว

"ผู้บัญชาการ ถึงแล้วครับ"

รถจอดสนิท เมษรีบเปิดประตูรถพยุงเจียงชื่อเข้าไปในร้าน

"เถ้าแก่โม่!"

เมษตะโกนเรียก โม่หยวนก็เดินออกมา ทันทีที่เห็นสภาพของเจียงชื่อก็รู้แล้วว่ามีอะไรผิดปกติ

เขาไม่ถามอะไรมากความ รีบเปิดห้องว่างห้องหนึ่ง

ทั้งสองช่วยกันพยุงเจียงชื่อเข้าไปในห้อง

"อาจารย์ คุณเป็นอะไรไป?"โม่หยวนถามด้วยความร้อนรน

เจียงชื่อไม่มีเวลามาอธิบาย เขาพูดแค่สองคำ"กระดาษ ปากกา"

"จะไปเอาเดี๋ยวนี้"

โม่หยวนรีบวิ่งออกไปเอากระดาษกับปากกาส่งถึงมือเจียงชื่อ

เจียงชื่อขีดๆเขียนๆบนกระดาษ เขียนรายชื่อยาจำนวนมาก จากนั้นส่งให้โม่หยวน

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: จอมนักรบท้าโลก