สรุปเนื้อหา บทที่ 1290 ผู้อ่อนแอต่างหากที่เป็นผู้ที่แข็งแกร่ง – จอมนักรบท้าโลก โดย ต้วนจื้อเวยหนีซือ
บท บทที่ 1290 ผู้อ่อนแอต่างหากที่เป็นผู้ที่แข็งแกร่ง ของ จอมนักรบท้าโลก ในหมวดนิยายใช้ชีวิต เป็นตอนที่โดดเด่นด้วยการพัฒนาเนื้อเรื่อง และเปิดเผยแก่นแท้ของตัวละคร เขียนโดย ต้วนจื้อเวยหนีซือ อย่างมีศิลป์และชั้นเชิง ใครที่อ่านถึงตรงนี้แล้ว รับรองว่าต้องติดตามตอนต่อไปทันที
สิ่งที่น่ากลัวที่สุดในโลก ก็คือการแกล้งป่วยทั้งที่ไม่ได้ป่วย โดยการใช้กลอุบายของมิจฉาชีพ
เวลานี้คุณต้องใจเย็นๆ แล้วตั้งสติ เมื่อใดที่เราขาดสติ มันอาจทำให้ทุกคนในงานโกรธมากขึ้น ถึงเวลานั้นคิดจะแก้ไขคงยาก
ในที่เกิดเหตุ
เห็นเพียงผู้หญิงที่นั่งอยู่บนพื้นร้องไห้หนักมาก น้ำตาของเธอไหลรินลงมา ซึ่งบอกได้เลยว่าทักษะการแสดงของเธอดีมาก ทำให้ผู้คนที่ผ่านไปมารู้สึกเสียใจไปด้วย
มีคุณลุงคุณป้าใจดีเข้ามาปลอบเธอและยื่นทิชชูเปียกให้เธอ
และผู้หญิงคนนั้นก็ด่าไปเช็ดน้ำตาไป “ไอ้สารเลวบริษัทเทคโนโลยีเซิ่งเล่อ แกเอาผลิตภัณฑ์ที่ไม่มีคุณภาพมาหลอกให้ทุกคนใช้ ทำให้ลูกสาวฉันหมดสติไป แกกับฉันไม่จบกันง่ายๆ แน่นอน!”
เมษเดินเข้ามาถามว่า “คุณป้าครับ คุณแน่ใจหรือว่าลูกสาวของคุณเป็นลมหลังจากใช้ผลิตภัณฑ์ของเรา?”
“แน่นอนน่ะสิ! ลูกสาวฉันสุภาพดีจะตาย เธอไม่มีโรคอะไร แต่หลังจากที่ใช้ผลิตภัณฑ์ใหม่ของพวกแก เธอก็บอกฉันว่าเธอรู้สึกไม่ค่อยสบาย แล้วก็เป็นลมหมดสติไป ไม่ใช่เพราะผลิตภัณฑ์ของพวกแกมีปัญหา แล้วจะเป็นอะไรไปได้อีก?”
เมษถามอีกว่า “แต่ทำไมคนอื่นใช้แล้วไม่เห็นมีปัญหาอะไรเลยครับ? อีกอย่าง.....”
เขายังไม่ทันพูดจบ ผู้หญิงคนนั้นก็ด่าขึ้นว่า “นี่แกหมายความว่ายังไง? นี่ลูกสาวฉันล้มนอนอยู่บนพื้นแล้วนะ แกยังจะมาเถียงกันอยู่? ทุกคนช่วยออกความเห็นหน่อย ลูกสาวฉันถูกทำร้ายขนาดนี้ แต่ฉันพูดอะไรไม่ได้แม้แต่คำเดียวเหรอ? รังแกลูกค้ากันชัดๆ ประชาชนตัวเล็กๆ อย่างพวกเราอยู่ยากขึ้นแล้วจริง!”
การแสดงนี้บอกได้เลยว่าดีมาก
ผู้หญิงคนนั้นทำตัวอ่อนแอน่าสงสาร ทำให้ทุกคนเห็นอกเห็นใจเธออย่างที่ตั้งเป้าไว้
ขณะที่ฝูงชนไม่ได้ใส่ใจ ผู้หญิงคนนั้นเธอแอบยิ้มออกมาด้วยความน่าสมเพช
ชั่วขณะหนึ่งฝูงชนก็โกรธจัด
ทุกคนต่างเห็นใจผู้ที่อ่อนแอกว่า และออกมากล่าวหาบริษัทเทคโนโลยีเซิ่งเล่อว่ารังแกคนอ่อนแอ
“ผลิตภัณฑ์ของพวกคุณมันมีปัญหา แค่ออกมารับผิดชอบหน่อย มันยากมากนักเหรอ?”
“ถุ๊ย! ยังอ้างตัวเป็นบริษัทชั้นนำ เกิดปัญหาขึ้นมาก็หนี นี่มันอะไรกันว่ะ?”
เมื่อพูดจบ เขาเดินไปหาผู้หญิงคนนั้น
ขณะที่เจียงชื่อกำลังพับแขนเสื้อแล้วนั่งลงยองๆ เพื่อจะดูอาการของเด็กผู้หญิงที่นอนเป็นลมอยู่บนพื้น หญิงสาวคนนั้นก็ตะโกนว่า “แกจะทำอะไร? อย่ามาแตะต้องลูกสาวฉันนะ!”
เจียงชื่อพูดอย่างใจเย็นว่า “คุณไม่ต้องห่วง ผมพอรู้ทักษะทางการแพทย์บ้าง ให้ผมดูอาการลูกสาวคุณก่อนนะครับ”
“แกมีทักษะทางการแพทย์งั้นเหรอ? ถุ๊ย! ถ้าฉันยังเชื่อเรื่องไร้สาระของแกอีก ชีวิตของลูกสาวฉันคงแย่แน่ๆ!”
ผู้หญิงคนนี้รีบห้ามไม่ให้เจียงชื่อแตะต้องลูกสาวเธอ
เพราะเธอได้รับแจ้งจากถานกั๋วต้งตั้งแต่แรกแล้วว่า เจียงชื่อนั้นมีทักษะทางการแพทย์ที่ดีเยี่ยมมาก และอย่าให้เขาดูอาการเด็ดขาด มิฉะนั้นความลับจะถูกเปิดเผย
และนั่นเป็นเหตุผลที่ผู้หญิงคนนี้ห้ามไม่ให้แตะต้องลูกสาวเธอ
ด้วยวิธีนี้เจียงชื่อก็ยิ่งยากที่จะจัดการเรื่องนี้
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: จอมนักรบท้าโลก
บทที่ 1 2 3 หาย...