ทุกคนต่างมองเจียงชื่อด้วยความงุนงง เรื่องมาถึงขนาดนี้แล้ว เขายังเสแสร้งอะไรอีก?
คุณหมอหานก็รักษาให้จนหายแล้ว ทำไมยังเล่นลิ้นอยู่อีก?
จ้าวจื้อไหลถอนหายใจ คิดในใจเจียงชื่ออาจรักในศักดิ์ศรีเกินไป ไม่ยอมที่ต้องแพ้ให้คนอื่น กัดฟันสู้ต่อไป?
แต่ปัญหาคือ ความจริงอยู่ตรงหน้า คุณยิ่งฝืน ก็ยิ่งแพ้อย่างน่าอนาถ
เขาอยากพูดโน้มน้าวให้เจียงชื่อปล่อยวาง ไม่ต้องอะไรแล้ว แต่ทันใดนั้นก็ไม่รู้ว่าควรพูดยังไง
เป็นเช่นนี้ เวลาค่อยๆ ผ่านไป
5นาทีผ่านไปอย่างรวดเร็ว
หานจื่อเจี้ยนมองหน้าฉีหยุนเหม่ยอย่างจริงจัง ตุ่มหนองพวกนั้นหายไป เหลือแต่ผิวเก่าแข็งๆ แกะออกได้ก็ไม่มีปัญหาอะไรแล้ว
ขณะที่หานจื่อเจี้ยนเอื้อมมือไปเพื่อดึงออก ก็ตกใจที่พบว่าผิวเก่าพวกนั้นเกิดขึ้นพร้อมผิวใหม่!
“นี่มัน……”
หานจื่อเจี้ยนตกใจหน้าถอดสี นี่ก็หมายความว่าฉีหยุนเหม่ยมีหน้าสองชั้น?
“คุณหมอหาน ทำไมเหรอ?”ฉีหยุนเหม่ยถาม
หานจื่อเจี้ยนพูดไม่ออก ไม่รู้ควรอธิบายยังไง เขาพยายามออกแรงเล็กน้อยเพื่อแกะผิวเก่านออก แต่ทันทีที่ออกแรง ฉีหยุนเหม่ยก็ร้องออกมาด้วยความเจ็บปวด
“โอ๊ย เจ็บมาก คุณหมอหานคุณทำอะไรเนี่ย?”
หานจื่อเจี้ยนเหงื่อไหลพลั่ก เขารู้ว่าแย่แล้ว ผิวเก่านี่มันแกะไม่ออก
มองใบหน้าที่ไม่เรียบเนียนนั่น ฉีหยุนเหม่ยมั่นใจว่าเสียโฉมแน่นอน
จะอธิบายยังไงดี?
ฉีหยุนเหม่ยไม่ใช่คนโง่ เธอเห็นท่าทีของหานจื่อเจี้ยนก็รู้แล้วว่าไม่ปกติ
“กระจก เอากระจกมาให้ฉัน!”
มีคนเอากระจกมาให้ทันที ฉีหยุนเหม่ยส่องกระจก ใบหน้าสวยๆ ถอดสีทันที ตกใจจนพูดติดๆ ขัดๆ
“ทะ……ทำไม……เป็นแบบนี้?”
ตุ่มหนองหายแล้ว แต่ผิวเก่าที่ตุ่มหนงทิ้งไว้มันเกิดรวมกับผิวใหม่ ทำให้หน้าเป็นหลุมเป็นบ่อ เหมือนดินโคลนที่รถบรรทุกขนาดใหญ่ขับผ่านในวันที่ฝนตก
น่าเกลียดเป็นที่สุด
สำหรับผู้หญิงรักสวยรักงามอย่างฉีหยุนเหม่ย หน้ากลายเป็นแบบนี้ ไม่ว่ายังไงเธอก็ไม่อาจรับได้
“น้ำ เอาน้ำสะอาดมาให้ฉันล้างหน้า!”
มีคนไปยกน้ำสะอาดมาทันใด
ขณะนั้นเอง เจียงชื่อก็พูดขึ้นอีกครั้ง“อย่าใช้น้ำสะอาด!คุณนายฉี ถ้าคุณใช้น้ำสะอาดล้างหน้า เท่ากับใช้กรดกำมะถันล้างหน้า เสียหรือไม่เสียโฉมเป็นเรื่องรองไปเลย แต่ชีวิตอาจเอาไม่รอด”
ครั้งนี้ ไม่มีคนกล้าสงสัยในคำพูดของเจียงชื่ออีก
เขาวินิจฉัยอาการของฉีหยุนเหม่ยถูกถึงสองครั้งติดแล้ว และเพราะฉีหยุนเหม่ยไม่ฟังเขาทั้งสองครั้ง จึงทำให้เป็นอย่างตอนนี้
ไม่ฟังไม่ได้แล้ว
ถ้ายังไม่ฟัง ฉีหยุนเหม่ยอาจเป็นอย่างที่เจียงชื่อพูด แม้แต่ชีวิตอาจเอาไม่รอด
ในที่สุด ฉีหยุนเหม่ยผู้หยิ่งยโสก็ยอมฟัง
เธอถามด้วยน้ำเสียงนอบน้อม“คุณเจียง ฉันเป็นอะไรกันแน่?ทำไมใช้ยาแล้วยัง……”
เจียงชื่อตอบอย่างใจเย็น“ที่จริงชุดยาเมื่อครู่ถ้าใช้กับคนทั่วไปนั้นไม่ใช่ปัญหา แต่จะใช้กับคุณไม่ได้”
“ทำไม?”
“เพราะเกี่ยวกับผลิตภัณฑ์ดูแลผิวที่คุณใช้”
“ห้ะ?”
เจียงชื่ออธิบาย“ผลิตภัณฑ์ดูแลผิวที่คุณใช้เป็นผลิตภัณฑ์จากธรรมชาติแท้ๆ ที่มีความเข้มข้นสูง ใช้ตามปกตินั้นดีมาก ปัญหาคือ มันขัดแย้งกันกับชุดยาที่ใช้ไปเมื่อครู่ จึงทำให้คุณเป็นเช่นนี้ ตอนนี้ผิวทั้งสองชั้นเจริญเติบโตอยู่ด้วยกัน เป็นความสมดุลที่ละเอียดอ่อนอย่างหนึ่ง ถ้าตอนนี้คุณใช้น้ำสะอาดล้างหน้า มันจะไปทำลายความสมดุล ถึงตอนนั้นใบหน้าคุณเสียโฉมแน่นอน!”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: จอมนักรบท้าโลก
บทที่ 1 2 3 หาย...