จอมนักรบท้าโลก นิยาย บท 1322

สุดท้าย เจียงชื่อทายาบนหน้าฉีหยุนเหม่ยชั้นหนึ่ง จากนั้นใช้ผ้าพันแผลพันไว้ กำชับให้เปลี่ยนยาครีมทุกวัน และจะกลับมาเป็นปกติใน1สัปดาห์

เจียงชื่อเดินไปอีกด้าน แล้วใช้น้ำสะอาดล้างมือ

จ้าวไห่เหรินรีบให้คนแก้มัดฉีหยุนเหม่ย ฉีหยุนเหม่ยเหนื่อยล้าจนไม่มีแม้แต่แรงจะลุก จ้าวไห่เหรินจึงเตรี ยมรถเข็มมาให้ ให้ฉีหยุนเหม่ยนั่งบนรถเข็น แล้วเข็นเธอออกไป

ก่อนจะออกไป ฉีหยุนเหม่ยมองไปยังเจียงชื่อ พูดแค่สองคำ“ขอบคุณ”

ถ้าไม่มีเจียงชื่อ ฉีหยุนเหม่ยคงหน้าเสียโฉมไปแล้ว

เจียงชื่อไม่ถือสาเรื่องก่อนหน้านี้ ขณะที่ฉีหยุนเหม่ยทำให้เขาขายหน้า แต่ยังมาช่วย ช่วยรักษาอาการบาดเจ็บบนใบหน้าฉีหยุนเหม่ยจนหาย มีคุณธรรมสูงมากจริงๆ

บุญคุณอันใหญ่หลวงเช่นนี้ ฉีหยุนเหม่ยจะจำให้ขึ้นใจ วันหลังต้องตอบแทนแน่นอน

เจียงชื่อยิ้มเบาๆ พลางพูด“มีทุกข์ก็มีสุขได้ มีสุขก็มีทุกข์ได้เช่นกัน ที่จริงคุณนายฉีนั้นไม่ต้องเสียใจไป ผ่านการ‘ถอดเปลี่ยน’ครั้งนี้ ผิวคุณจะดูเด็กไปอย่างน้อย10ปี นี่คือสิ่งที่ผู้หญิงหลายคนใฝ่ฝัน ผมต้องพูดกับคุณว่า‘ยินดีด้วย’ครับ”

What？

เด็กไป10ปี？

ประโยคนี้โดนใจสาวๆ ทุกคนที่อยู่ที่นี่อย่างสมบูรณ์ มีผู้หญิงคนไหนไม่อยากเด็กลง10ปีบ้าง？อย่าว่าแต่ผู้หญิงเลย แม้แต่ผู้ชายก็ต้องการคืนความอ่อนเยาว์ให้กับตัวเอง！

หญิงวัยกลางคนคนหนึ่งถามขึ้น“คุณเจียง ที่คุณบอกว่าเด็กไป10ปีนี่จริงไหม？”

เจียงชื่อพูดด้วยรอยยิ้ม“จริงครับ แต่จังหวะความบังเอิญ ไม่อาจคัดลอกกันได้ ถ้าเป็นคนอื่น ผ่านความทุกข์ทรมานขนาดนั้น เกรงว่าไม่ตายก็คงพิการ คุณนายฉีนั้นถือว่ามีความจิตใจแน่วแน่ และดวงค่อนข้างดี”

“เอ่อ……”ผู้หญิงคนนั้นล้มเลิกทันที

เหตุการณ์เมื่อครู่ทุกคนล้วนเห็นกันเต็มตา อยากเด็กลง แต่สิ่งที่ต้องจ่ายนั้นราคาสูงมาก

บนเก้าอี้รถเข็น

ฉีหยุนเหม่ยกลับยิ้มออกมา ฟ้าหลังฝนย่อมสดใสเสมอ แม้เจเรื่องเจ็บปวดเช่นนี้มา แต่ได้ความเด็กลง10ปี คำเดียวเลยคุ้ม！

เป็นเช่นนี้ เธอจึงยิ่งรู้สึกขอบคุณและชื่นชอบเจียงชื่อเข้าไปอีก

จากนั้น จ้าวไห่เหรินให้ลูกน้องส่งฉีหยุนเหม่ยกลับบ้าน รักษาตัว

หลังจากส่งฉีหยุนเหม่ยเสร็จ จ้าวไห่เหรินก็หันไปมองหานจื่อเจี้ยน พูดด้วยความเย็นชา“ไอ้สารเลว เพราะวินิจฉัยผิดพลาด และการจัดยามั่วซั่วของแก เกือบทำให้ภรรยาฉันเสียโฉม！ไอ้หมอไร้ฝีมือ”

จ้าวไห่เหรินยกมือขึ้นเตรียมจะตบ

หานจื่อเจี้ยนตกใจเอามือทั้งสองข้างบังศีรษะ หลบอยู่ตรงมุมห้อง

“รองประธานจ้าว ผมไม่ได้ตั้งใจ คุณปล่อยผมไปเถอะนะ？”

“ปล่อยแก？”จ้าวไห่เหรินถุยออกมา แล้วพูดขึ้น“เห็นแก่การทุ่มเทแรงกายแรงใจหลายปีของแก ฉันจะไม่ซักไซ้ให้มากความ ไสหัวไป ตั้งแต่นี้ต่อไปอย่าให้ฉันเห็นหน้าแกอีก ไม่งั้น ฉันจะจัดการแกทุกครั้งที่เจอ！ได้ยินรึยัง？”

“ได้ยินแล้วครับๆ ”หานจื่อเจี้ยนรีบวิ่งไปทันที ไม่กล้าหยุดแม้แต่วินาทีเดียว

จ้าวไห่เหรินถอนหายใจยาวๆ

จากนั้นหันมามองเจียงชื่อ ในใจว้าวุ่นไปหมด

ก่อนหน้านี้จ้าวไห่เหรินเกลียดชังเจียงชื่อมาก แต่เจียงชื่อกลับช่วยคนในครอบครัวเขาซ้ำแล้วซ้ำเล่า

ทั้งพ่อ แม่ หลานสาว น้องสาว และภรรยาของเขา ล้วนเป็นเพราะเจียงชื่อทั้งนั้นถึงได้มีชีวิตรอดถึงทุกวันนี้ บุญคุณที่เจียงชื่อมีต่อเขานั้นใหญ่หลวงนัก

ทันใดนั้น ความรู้สึกมาเต็ม จ้าวไห่เหรินคุกเข่าลงตรงหน้าเจียงชื่อโดยไม่รู้ตัว พลางพูดด้วยความจริงจังหนักแน่น“คุณเจียง ยกโทษให้ผมด้วย！”

เจียงชื่อตกใจมาก นี่มันอะไรกัน？

“รองประธานจ้าว รับไว้ไม่ได้ รีบลุกขึ้น”เจียงชื่อรีบพยุงจ้าวไห่เหรินขึ้น

เคิดไม่ถึงเลย ว่าจู่ๆ วันหนึ่งจ้าวไห่เหรินจะคุกเข่าตรงหน้าเขา แล้วพูดแสดงความของคุณกับเขา เหอะๆ โชคชะตากลั่นแกล้งจริงๆ

หลังจากจ้าวไห่เหรินถูกเจียงชื่อพยุงขึ้น ก็พูดเสียงดังกับทุกคนที่อยู่ตรงนั้น“ตั้งแต่นี้เป็นต้นไป คุณเจียงเป็นแขกของตระกูลจ้าว！ใครกล้าเสียมารยาทกับคุณเจียง เท่ากับเสียมารยาทกับฉันจ้าวไห่เหริน ฉันจะไม่ปล่อยไว้แน่ ได้ยินกันแล้วใช่ไหม？”