“ดังนั้น ผู้อำนวยการแผนกเหยา คุณออกอากาศ《การต่อสู้สุดขั้ว》ไปเถอะ เมื่อถึงตอนนั้นรายการของพวกเราสองบริษัทออกอากาศพร้อมกัน สู้กันบนเวที สนุกดี เอาล่ะ ฉันยังมีธุระ ค่อยคุยกัน”
ฉีหยุนเหม่ยวางสายอย่างไม่ไว้หน้าแม้ตาน้อย
เหยาจิ้งโมโหมาก แต่ก็ทำอะไรไม่ได้ ตอนแรกคุณเป็นคนปฏิเสธเธอก่อนเอง ตอนนี้อยากได้กลับมา เหอะๆ จะให้มาก็มาให้ไปก็ไป เห็นคนอื่นเขาเป็นหมาหรือไง?
ทุกอย่างบนโลกนี้ เมื่อคุณสูญเสียไปแล้ว ก็ไม่อาจเอากลับคืนมาได้
เหยาจิ้งปาโทรศัพท์ลงบนโต๊ะอย่างจัง แล้วนั่งลงด้วยความโมโห เมื่อคิดว่าอ้ายฉีอี้จะได้เงินจำนวนมหาศาลจากโอกาสนี้ และเป็นไปได้ว่าพวกเขาอาจเป็นอันดับ1นำหน้าLiangKu TV เธอก็รู้สึกกระวนกระวายใจเป็นอย่างมาก
ขณะนั้นเอง ประตูเปิดออก ถานกั๋วต้งเดินเข้ามา
เขารู้เรื่องที่《หนุ่มๆ รัน!》เปลี่ยนรายชื่อแขกแล้วเช่นกัน ที่มาก็เพื่อคุยเรื่องนี้กับเหยาจิ้ง
เห็นเหยาจิ้งนั่งโมโหอยู่ ถานกั๋วต้งก็พอจะเดาออกว่าปัญหาอยู่ตรงไหน
เขาพูดด้วยรอยยิ้ม“ผู้อำนวยการแผนกเหยา ทำไมโมโหขนาดนี้ล่ะ?”
เหยาจิ้งพูดอย่างไม่สบอารมณ์“ไม่โมโหได้ยังไง?นังสารเลวฉีหยุนเหม่ย เปลี่ยนรายชื่อแขกดังๆกะทันหัน แถมร่วมมือกับอ้ายฉีอี้ หมายความว่าไง?จงใจแกล้งฉันงั้นเหรอ?ถ้าหล่อนให้รายชื่อนี้กับฉันตั้งแต่แรก ฉันจะปฏิเสธเหรอ?เลวจริงๆ เชี่ยเอ้ย!”
ถานกั๋วต้งยิ้มๆ พูดขึ้น“เรื่องถึงขนาดนี้แล้ว โมโหไปก็ไม่ช่วยอะไร ไม่สู้หาวิธีโจมตีพวกเขาดีกว่า อย่าให้พวกเขาออกอากาศรายการนี้ได้เด็ดขาด ไม่งั้นพวกเราแพ้อย่างน่าอนาถแน่ๆ”
“ใครว่าล่ะ?”เหยาจิ้งถาม“พวกเขาเปลี่ยนรายชื่อแขก แล้วเราเปลี่ยนไม่ได้งั้นเหรอ?คุณชายถาน คุณก็คิดหาวิธีเชิญคนดังมาด้วยสิ?”
ถานกั๋วต้งส่ายหน้า“ผู้อำนวยการแผนกเหยา คุณให้เชิญใครมา ถึงจะสามารถสู้กับรายชื่อแขกของ《หนุ่มๆ รัน!》ได้?”
นี่มัน……
เหยาจิ้งเงียบ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: จอมนักรบท้าโลก
บทที่ 1 2 3 หาย...