แฮ็กเกอร์?
เหยาจิ้งชะงักไปครู่หนึ่ง ไม่เข้าใจว่านี่มันเรื่องอะไรกัน ต้องโจมตีตระกูลจ้าวไม่ใช่เหรอ?เอาแฮ็กเกอร์มาทำไม?
ถานกั๋วต้งดูออกว่าเธอไม่เข้าใจ จึงพูดด้วยรอยยิ้ม“ผู้อำนวยการแผนกเหยา คุณจำการล้มเหลวทางการเงินเมื่อ3ปีก่อนได้ไหม--patio?”
เหยาจิ้งพยักหน้า“จำได้สิ ตอนนั้นหลายบริษัทถูกโจมตีโดยแฮ็กเกอร์ การเงินล้มเหลวทุกด้าน ราวกับว่ามีหลุมดำปรากฏขึ้นบนท้องฟ้า กลืนกินทุกสิ่ง ผู้คนเรียกจึงเรียกว่า‘patio’”
ทันใดนั้น เหยาจิ้งมองชิวจ่านด้วยความตื่นตระหนก พลางถาม“หรือว่าpatioในตอนนั้น เขาเป็นคนทำ?”
ชิวจ่านพยักหน้า“ใช่ ผมเป็นคนทำครับ”
เหยาจิ้งรู้สึกเสียวสันหลังวาบ
ถ้าเป็นเช่นนั้น ความสามารถของชิวจ่านน่ากลัวไม่น้อย ตอนนั้นมียอดฝีมือจำนวนมากจะจัดการเขา ผลสรุปกลับโดนจัดการเสียเองหมด ตำรวจทำการจับกุม แต่คว้าน้ำเหลว
ความสามารถทางธุรกิจของเขาคนนี้ไม่ต้องพูดถึงเลย
บวกกับแบ็คหลังอย่างตระกูลถาน ทำอะไรตามอำเภอใจได้เลย
ทันใดนั้นเหยาจิ้งก็นึกขึ้นได้ ว่าหลายปีมานี้บริษัทศัตรูของตระกูลถานหายไปอย่างลึกลับ คงเป็นฝีมือของชิวจ่านแน่นอน
ใครจะไปคิด ว่าตระกูลถานเลี้ยงเสือดุร้ายแบบนี้ไว้ด้วย?
เธอถามขึ้น“คุณชายถาน งั้นคุณจะโจมตีระบบอินเทอร์เน็ตของอ้ายฉีอี้เหรอ?”
“ใช่”
ถานกั๋วต้งพูดด้วยความมั่นใจ“อย่างที่ว่ากันว่ายิ่งคาดหวังมากยิ่งผิดหวังมาก หลังจากเห็นวิดีโอโปรโมตของอ้ายฉีอี้ ความรู้สึกของผู้ชมก้ถูกผลักไปยังจุดสูงสุด ตั้งตารอดูรายการออกอากาศ รอดูดาราดังปรากฏตัว”
“แต่ถ้าสิ่งที่พวกเขารอนั้นว่างเปล่า เป็นการดีใจที่สูญเปล่า คุณคิดว่าจะเป็นยังไง?”
เหยาจิ้งยิ้มยก“ผู้ชมพวกนั้นต้องระเบิดออกมาแน่ ไม่ว่าด้วยเหตุผลใด พวกเขาต้องควบคุมอารมณ์ไม่ได้แน่ๆ เมื่อถึงตอนนั้นเกรงว่าคงเกิดความสญเสียที่ไม่แก้ไขได้ กับอ้ายฉีอี้ บริษัทเทคโนโลยีเซิ่งเล่อ และตระกูลจ้าว ต่อให้พวกเขาแก้ไขระบบ และออกอากาศรายการได้ แต่หัวใจที่ถูกทำร้ายไปแล้ว ยากที่จะรักษาให้หายสนิท”
“ถูกต้อง!”ถานกั๋วต้งพูด“ถ้าเราออกอากาศรายการในเวลาเดียวกัน ก็เอาผู้ชมกลับมาได้แล้วไม่ใช่เหรอ?จ่ายค่าโปรโมตอีกหน่อย ให้พวกเขาหมดความน่าเชื่อถือ เมื่อถึงตอนนั้นดูสิว่าจะจัดการพวกเขาไม่ได้?”
เหยาจิ้งดีใจจนแทบบ้าแล้ว
แผนของถานกั๋วต้งชั่วร้ายจริงๆ มิน่าตระกูลถานถึงได้เป็น1ใน3ตระกูลใหญ่แห่งเมืองหลวง
ไม่เพียงอำนาจแข็งแกร่ง อุบายที่เลวทรามก็แข็งแกร่งไม่แพ้กัน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: จอมนักรบท้าโลก
บทที่ 1 2 3 หาย...