บทที่ 136 จะเป็นใหญ่
“เจียงชื่อ นายมาแล้ว!” พอเห็นเจียงชื่อเดินเข้ามา ติงเมิ่งเหยนเหมือนเห็นคนช่วย รีบวิ่งไปกอดแขนเจียงชื่อไว้
ผู้ชายคนนั้นมองเจียงชื่อก่อนแค่นยิ้ม ท่าทางดูถูกเจียงชื่อมาก
“นี่คือสามีที่แต่งเข้าบ้านเมียของเธอ---เจียงชื่อน่ะเหรอ?” ผู้ชายคนนั้นถาม
ติงเมิ่งเหยนสีหน้าไม่พอใจ ตอบกลับเสียงเย็นชาว่า “นี่คือเจียงชื่อสามีฉัน เขามารับฉันแล้ว ประธานซุน คุณกลับไปเถอะค่ะ”
เจียงชื่อถามลอยๆว่า “เขา ใครน่ะ?”
ติงเมิ่งเหยนแนะนำให้ว่า “ซุนจวิ้นเฟิง ประธานกรรมการของบริษัทอสังหาริมทรัพย์อวี่ก้วน ร่วมงานกับบ้านติงเราเรื่องการปรับเปลี่ยนโครงสร้างธุรกิจ”
ที่ผ่านมา ซุนจวิ้นเฟิงพยายามหาหนทางแทะเล็มติงเมิ่งเหยนมาตลอด แต่หาโอกาสไม่ได้เลย
เมื่อเห็นล้อรถติงเมิ่งเหยนเสีย เลยหน้าด้านขอส่งติงเมิ่งเหยนกลับบ้าน
ดังนั้นติงเมิ่งเหยนเลยรีบโทรเรียกเจียงชื่อมารับ
ซุนจวิ้นเฟิงมองสำรวจเจียงชื่อจากหัวจรดเท้า เห็นเขาใส่ชุดแบบซื้อข้างทางราคาถูก ก็หัวเราะหยันออกมา
“คุณหนูติง ผมคิดไม่ออกเลยว่า ผู้หญิงสวยฉลาดอย่างคุณ ทำไมถึงแต่งงานกับขยะแบบนี้เนี่ย?”
“ไม่มีเงิน ไม่มีฐานะ ได้ยินว่าอาศัยอยู่บ้านคุณด้วย”
“ถือเป็นความอัปยศของผู้ชายจริงๆเลย”
ติงเมิ่งเหยนตอบกลับอย่างโมโห “ฉันจะแต่งกับใคร ดูเหมือนไม่เกี่ยวอะไรกับคุณนะ?”
“ไม่เกี่ยวครับ ผมเป็นห่วงคุณนี่นา?”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: จอมนักรบท้าโลก
บทที่ 1 2 3 หาย...