จอมนักรบท้าโลก นิยาย บท 140

บทที่ 140 ปกป้องคุ้มครองคุณตลอดชีวิต

“ต่อให้สวรรค์ลงโทษฉันก็จะด่า!” ติงฉี่ซานพูดอย่างโกรธจัด “เขาไม่เห็นฉันเป็นลูก แถมยังกลั่นแกล้งลูกสาวฉัน ก่อนนี้ก็เหยียดหยามเจียงชื่อต่างๆนานา ฉันจะนับเขาเป็นพ่อทำเพื่อ! ถ้าไม่ใช่เห็นแก่ที่เมิ่งเหยนเป็นผู้รับผิดชอบโครงการ ฉันตัดขาดสัมพันธ์พ่อลูกกับเขาไปนานแล้ว”

ติงฉี่ซานยิ่งพูดยิ่งเดือด ด่าออกมารัวๆ

ซูฉินได้แต่ส่ายหัวถอนหายใจอยู่ด้านข้าง

ตอนนี้เจียงชื่อเดินยิ้มเข้ามาบอกว่า “ไม่เป็นไรหรอกครับ ไปเถอะ ผมไปเป็นเพื่อนเมิ่งเหยนก็โอเคแล้วไม่ใช่เหรอ?”

ทั้งสามคนหันมามองเจียงชื่อพร้อมกัน

“ได้เหรอ?” ติงเมิ่งเหยนถาม

“ได้แน่นอน ผมขอลางานสักสองวันก็ได้แล้วนี่นา? ให้เมียที่สวยงามราวกับดอกไม้ไปค้างอ้างแรมกับผู้ชายอื่นสองต่อสอง ผมจะวางใจได้ยังไงล่ะ?”

ใบหน้าติงเมิ่งเหยนถึงมีรอยยิ้มขึ้นมา

เธอเบ้ปากบ่นว่า “ค่อยยังชั่วหน่อย”

ติงฉี่ซานบอก “อืม นี่เป็นวิธีหนึ่ง ให้ชื่อเอ๋อร์ไปกับเมิ่งเหยนละกัน มีชื่อเอ๋อร์คอยดูแล น่าจะไม่เป็นไร แต่พวกเธอต้องระวังตัวนะ ไปที่เขตเหยียนไท่ไม่เหมือนอยู่ในเขตเจียงหนาน ถึงที่ไม่คุ้นเคยนั่น คุยงานเสร็จก็รีบกลับมากันนะ อย่าอยู่ที่นั่นนาน”

“ครับ”

เจียงชื่อรับคำโดยดี

จากนั้น พอทุกคนทานอาหารเย็นเสร็จ ต่างแยกย้ายกันกลับไปนอนพัก

ปิดประตูห้อง

เจียงชื่อสบตากับติงเมิ่งเหยน ไม่รู้เพราะอะไรต่างหน้าแดงกันทั้งคู่

ติงเมิ่งเหยนบอกว่า “เจียงชื่อ คืนนี้...นายนอนกอดฉันได้ไหม? ช่วงนี้ฉัน..รู้สึกไม่สบายใจไงพิกล รู้สึก...กลัวนิดหน่อย”

“อืม”

ทั้งคู่นอนกอดกันหลับ