เช้าวันรุ่งขึ้น
เมษขับรถมายังหอเฟิงหย่าตามนัด รีบรับจวินเสียนไปออดิชั่น《The voice China》
วันนี้จวินเสียนเปลี่ยนเป็นชุดยาวสีชมพูขาว โดยยังคงสวมหมวก มีผ้าคลุมสีขาวปิดหน้า มองไม่ชัดเลยว่าเธอมีหน้าค่าตาเป็นยังไง เห็นแต่เค้าโครงเพียงลางๆ
“คุณจวินเซียน ขึ้นรถครับ”
เมษรับจวินเสียนขึ้นรถอย่างสุภาพบุรุษมาก ไปส่งเธอที่ออดิชั่นด้วยตัวเอง วันนี้เจียงชื่อไม่อยากเป็นก้างขวางคอ ถึงขนาดขับรถไปเองอีกคัน เพื่อให้พวกเขามีเวลาอยู่ด้วยกันตามลำพัง
น่าเสียดาย เมษสูญเสียความช่างพูดอย่างทุกวัน ตลอดทางคุยกับจวินเสียนแค่ไม่กี่คำ
ขณะเขาขับรถใกล้ถึง ทันใดนั้น เห็นถนนข้างหน้ามีสิ่งกีดขวาง รถไม่สามารถผ่านได้ตามปกติ
ถนนสายนี้เป็นทางเดียวที่จะไปสถานที่ออดิชั่น และไม่มีทางอ้อม
เมษหยุดรถ พบว่านอกจากเขาแล้วคนอื่นจำนวนมากก็ถูกขวางทางเช่นกัน บางคนโมโหมาก บางคนก็ขมวดคิ้วเป็นปม
“เกิดอะไรขึ้น?ด้านหน้าซ่อมถนนเหรอ?”เมษถามผู้ชายข้างๆ
ผู้ชายคนนั้นพูดฟึดฟัดด้วยความโกรธ“ซ่อมถนนกับผีนะสิ!ด้านหน้าถูกขวางทาง ไม่ให้พวกเราผ่าน”
“ทำไม?”
“เพราะด้านหน้าเป็นสถานที่ออดิชั่น《The voice China》ของตระกูลจ้าว คนพวกนี้จึงมาขวางทางตรงนี้ เพื่อไม่ให้เราไปสมัคร ใครกล้าฝ่าไปพวกเขาจะทำร้าย!”
เผด็จการขนาดนั้นเลย?
ยังเห็นหัวกฎหมายอยู่ไหม?
เมษถาม“ทำไมไม่แจ้งตำรวจ?”
ผู้ชายคนนั้นหัวเราะหึๆ“เปล่าประโยชน์ ทันทีที่คุณแจ้งตำรวจ ตำรวจมาไม่ทันถึงพวกเขาก็หนีแล้ว พอตำรวจกลับพวกเขาก็มาขวางทางเหมือนเดิม อีกอย่าง พวกเขาจะพาคนที่แจ้งตำรวจไปจัดการ จุดจบน่าเวทนามาก ดังนั้นจึงไม่มีใครกล้าแจ้งตำรวจแล้ว”
เมษถามด้วยสีหน้าเดือดดาล“ใครช่างกล้าขนาดนี้?”
“จะใครอีก?สุนัขรับใช้ที่ตระกูลถานเลี้ยงไว้——เสือเขี้ยวดาบไง!ผมว่านะ นี่เป็นวิธีสกปรกที่ตระกูลถานใช้ลอบกัดตระกูลจ้าว ชินแล้วล่ะ ตระกูลถานทำเรื่องไม่กลัวฟ้ากลัวดินในเมืองหลวง ไม่ใช่เพิ่งเกิดขึ้นแค่วันสองวัน”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: จอมนักรบท้าโลก
บทที่ 1 2 3 หาย...