คำพูดส่วนหลังไม่ใช่ความคิดเห็นเกี่ยวกับการแสดงแล้ว แต่เป็นการดูถูกส่วนตัว!
จวินเสียนโกรธจนสั่นไปทั้งตัว แต่คนเดียวจะพูดสู้4คนได้ยังไง?ยิ่งไปกว่านั้นเธอเป็นผู้หญิงที่ได้รับการสั่งสอนอย่างดี ไม่ใช่คู่ต่อสู้ของคนที่ปากเต็มไปด้วยคำหยาบคายอย่างอาจารย์พี่เลี้ยง4คนด้านล่างเวที
“พวกคุณ!”
จวินเสียนหันหลังเดินจากไปด้วยความโกรธ ไม่อยากอยู่ต่อแม้แต่วินาทีเดียว
อาจารย์พี่เลี้ยงหญิงยังคงตะโกนอย่างตรงไปตรงมา“รีบไสหัวไปซะ อย่าทำให้ผู้สมัครคนต่อไปเสียเวลาขึ้นแสดง นังขยะ”
จวินเสียนเคารพในศักดิ์ศรีตัวเองมาก โดยคนดูถูกแบบนี้ หลังจากกลับมาหลังเวทีก็เขวี้ยงไมโครโฟนทันที แล้วเดินออกไปโดยไม่พูดสักคำ
เมษรีบตามไปทันที
“คุณจวินเซียน คุณอย่าโกรธเลยนะครับ”
“อย่าโกรธเ?จะไม่ให้ฉันโกรธได้ยังไง?คนพวกนี้เหมาะกับการเป็น‘อาจารย์พี่เลี้ยง’เหรอ?ถ้ารู้ว่าจะเป็นแบบนี้ตั้งแต่แรก ฉันจะไม่มาเข้าร่วมรายการนี้เลย!เล่นสกปรก น่ารังเกียจ”
ขณะนั้นเอง เจียงชื่อเดินมาแล้วพูด“พวกเราคิดไม่ถึงจริงๆว่าจะเกิดเรื่องแบบนี้ แต่คุณไม่ต้องห่วง ผมจะมอบผลลัพธ์ที่น่าพอใจให้คุณแน่นอน ”
“ขอโทษด้วย ฉันไม่มีอารมณ์เล่นกับพวกคุณแล้ว!”
จวินเสียนเดินออกจากห้องทันที เมื่อออกมาด้านนอก ก็เห็นพ่อค้าโก่งราคายืนขายบัตรอยู่ตรงนั้น
พ่อค้าโก่งราคาเหลือบมองจวินเสียน แล้วพูดเย้ยหยัน“เป็นไง ล้มเหลวสินะ?ดังคำกล่าวที่ว่า ตามหลังผู้ใหญ่หมาไม่กัด ถ้าคุณฟังผมตั้งแต่แรก ควักเงินนิดๆหน่อยๆซื้อบัตรผมจะเกิดเรื่องแบบนี้เหรอ?”
จวินเสียนพูดอย่างไม่สบอารมณ์“นี่เป็นการคัดเลือกผู้โดดเด่นที่ไหนกัน รวมหัวกันหาเงินชัดๆ!”
“อย่าพูดให้ดุแย่ขนาดนั้นสิ”พ่อค้าโก่งราคาหยิบบัตรออกมาหนึ่งใบ แล้วพูด“ดาราดังที่ไหนไม่เสียเงินบ้าง?เงินแค่นี้คุณก็ตัดใจจ่ายไม่ได้ จะผ่านออดิชั่นได้ยังไง?มา ซื้อสักใบสิ ตอนนี้ยังแก้ไขได้”
“แก้ไข?ฉันยอมไม่เข้าร่วมรายการนี้ ยอมกลับไปร้องเพลงที่ร้านอาหารเล็กๆ ดีกว่าซื้อบัตรของคุณ!”
จวินเสียนทำท่าจะเดินออกไป
เจียงชื่อเดินออกมา แล้วพูดขึ้น“จวินเสียนเดี๋ยวก่อน วันนี้ผมเป็นคนแนะนำให้คุณมา ถ้าคุณกลับไปแบบนี้ ผมก็บกพร่องต่อหน้าที่นะสิ ให้โอกาสผมอีกครั้ง ผมรับรองว่าจะให้ผลลัพธ์ที่น่าพอใจกับคุณ”
ผลลัพธ์ที่น่าพอใจ?
อะไรคือผลลัพธ์ที่น่าพอใจ?
จวินเสียนถาม“คุณจะทำอะไรได้?”
เจียงชื่อตอบ“คุณต้องการอะไร ผมทำได้ทั้งนั้น”
จวินเสียนหัวเราะ“ดี ฉันต้องการให้ตั๋วเถื่อนพวกนี้หายไปจากการออดิชั่นให้หมด แล้วก็เปลี่ยนตัวอาจารย์พี่เลี้ยงปากสกปรก4คนนั่นซะ สุดท้ายฉันต้องการให้หลิงเหยามอบป้าย‘ผ่าน’ให้ฉัน 3ข้อนี้ คุณทำได้ไหม?”
“ได้”
“ห้ะ?”จวินเสียนอึ้ง
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: จอมนักรบท้าโลก
บทที่ 1 2 3 หาย...