เจียงชื่อเขาก็ตกใจมาก พวกงูพวกแมลงพวกนี้เนี่ยนะ ทำเงินได้5-6พันล้านต่อปี?
คิดแล้วรู้สึกเกินไปหน่อย
ดูเหมือน โลกนี้มีสิ่งทำเงินได้เยอะเกินไปแล้ว แม้แต่เจียงชื่อ ไม่ใช่เคยเจอไปสิ่งทุกอย่าง
แต่นี่ทำให้เจียงชื่อรู้สึกเกรงใจ
จริง ๆ แล้วเขาไม่ได้ทำอะไรเลย แค่รักษาสุนัขตัวหนึ่งหายก็เท่านั้น ว่าตามหลัก มันเป็นสุนัขที่ไม่ได้ป่วยอะไรด้วยซ้ำ เหวินหยุนจือถึงกลับให้เขา5-6พันล้านต่อปี
เกินไปแล้ว?
เหวินหยุนจือพูด“ประธานเจียงคุณไม่ต้องเกรงใจ คุณรักษาลูกชายสุดที่รักของฉัน และพูดตามตรง ฉันอยากรามือกับสถานที่แห่งนี้มานานแล้ว เพียงหาคนเหมาะสมไม่ได้ ประธานเจียง วันนี้ได้เจอคุณ ทำให้ฉันรู้สึกว่าคุณเป็นคนที่เหมาะสมมาก”
“นรกอสุราแห่งนี้ ต่อไปเป็นของคุณแล้ว”
พูดถึงขนาดนี้แล้ว ไม่จำเป็นต้องปฏิเสธแล้ว
เจียงชื่อประสานมือ“ขอบคุณมาก!”
เทพแห่งสงครามชูร่าบวกกับนรกอสุรา ที่สำคัญคือ ที่นี่มีคนของตระกูลเชียงดูแลอยู่ สิ่งที่เจียงชื่อต้องทำคือแวะเวียนมาดูแลบ้าง
ไม่ต้องออกแรงอะไร ได้5-6พันล้านทุกปี
ไม่ต่างอะไรกับได้มาฟรีๆ
จากนั้น เหวินหยุนจือกับเจียงชื่อเซ็นสัญญาโอน มอบอำนาจการดูแลและหุ้นทั้งหมดของนรกอสุราให้เจียงชื่อ
“เสร็จแล้ว”
เหวินหยุนจือเซ็นสัญญาเสร็จ ถอนหายใจออกมา แล้วพูดขึ้น“เยี่ยมมาก ได้บ๊ายบายที่นี่สักที่”
ดูออกว่าเธอไม่ชอบของน่าสะพรึงกลัวแบบนี้เอาเสียเลย
จากนั้นพวกเขาก็ออกจากนรกอสุรา
ระหว่างทางกลับ พวกเขาเดินดูไปเรื่อย ขณะเดินอยู่ เห็นคนจำนวนมากรวมตัวอยู่ไม่ไกล และได้ยินเสียงดังออกมา
“เกิดอะไรขึ้น?”เหวินหยุนจือให้ลูกน้องคนหนึ่งไปดู
ครู่หนึ่ง ลูกน้องคนนั้นกลับมาแล้วพูดขึ้น“รายงานนายหญิง ด้านหน้าเกิดข้อพิพาท?”
“ลูกค้าจำนวนหนึ่งให้ฟีดแบค บอกว่าการบริการรักษาและการดูแลของเราเกิดช่องโหว่”
“ห้ะ?”
เหวินหยุนจือสีหน้าเปลี่ยนทันที
ป่าสัตว์โด่งดังไปทั่วเมืองหลวง อาศัยระบบการบริการเป็นเลิศ ไม่งั้น ขายแค่สัตว์เลี้ยงแล้วต่างอะไรกับตลาดนกและดอกไม้?
ตอนนี้มีลูกค้าให้ฟีดแบคว่าระบบการบริการของพวกเรามีช่องโหว่ แถมไม่ใช่แค่จุดเดียว เหมือนมีช่องโหว่ในการบริการทุกประเภท
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: จอมนักรบท้าโลก
บทที่ 1 2 3 หาย...