จอมนักรบท้าโลก นิยาย บท 1466

เห็นท่าทีเช่นนี้ คนงานพวกนั้นมีหรือยังกล้าเดินหน้าเข้าไปต่อ？ไม่เอาชีวิตแล้วงั้นเหรอ？

“วิ่งสิ!”

พวกคนงานทิ้งอาวุธในมือ วิ่งกันจ้าละหวั่น กลัววิ่งช้าแล้วถูกเจียงชื่อใช้ปืนทำร้าย

ท้ายที่สุด เหลือแค่ฟางจ้งจิ่งและพวกไม่กี่คน

เจียงชื่อขยับปืน เล็งปากกระบอกปืนไปที่ศีรษะของฟางจ้งจิ่ง ไม่ต้องพูดอะไรแม้แต่คำเดียว ฟางจ้งจิ่งคุกเข่าลงกับพื้นทันที นักธุรกิจคนอื่นก็พากันคุกเข่าลงเช่นกัน

คนอ่อนแอกลัวคนแข็งแกร่ง คนแข็งแกร่งกลัวคนไม่กลัวตาย

ต่อให้กลุ่มฟางจ้งจิ่งเก่งแค่ไหน ก็เป็นแค่นักเลงหัวไม้ เทียบกับ‘มังกรจริง’ ราศีแตกต่างกันมาก

ขณะนั้นเอง ตำรวจวิ่งออกมา

ฟางจ้งจิ่งเหมือนเห็นดาวช่วยชีวิตอย่างไรอย่างนั้น ตะโกนเรียกตำรวจเสียงดัง：“สหายตำรวจ ช่วยด้วย ช่วยผมด้วย!”

ตำรวจหลายนายกรูกันเข้ามา จับฟางจ้งจิ่งและพวก

ฟางจ้งจิ่งงุนงง

เขาตะโกนเสียงดังอย่างร้อนใจ：“พวกแกแม่งเป็นบ้าเหรอ？ไอ้ชั่วเจียงชื่อยิงปืน พวกแกกลับจับฉัน？หมายความว่าไงห้ะ？”

ตำรวจนายหนึ่งพูดขึ้น：“พวกคุณถูกสงสัยว่าใช้อำนาจข่มขู่ และชุมนุมคนงานจำนวนมากปิดล้อมคนของราชการ ไปกับพวกเราเถอะ”

คนของราชการ？

ใคร？

ฟางจ้งจิ่งพวกเขาล้วนอึ้ง หรือเจียงชื่อเป็นคนของราชการ？

พวกเขายังไม่รู้สถานะที่แท้จริงของเจียงชื่อ

ใช้อำนาจข่มขู่ รวมพลปิดล้อมเทพแห่งสงครามชูร่า ความผิดสถานนี้ไม่ใช่เบาๆ จำคุก8-10ปีก็ไม่ใช่ปัญหา

เห็นฟางจ้งจิ่งพวกเขาถูกจับไป เจียงชื่อเหมือนยกภูเขาออกจากอก

คนพวกนี้จับตามองแต่เทือกเขาว่อหลงตาเป็นมัน ถ้าไม่กำจัดพวกเขา ไม่รู้พวกเขาจะทำเรื่องร้ายแรงอะไรขึ้นอีก ไม่แน่ถึงตอนนั้นฆ่าแม้กระทั่งเว่ยเหลียงซุนด้วยก็เป็นได้