จอมนักรบท้าโลก นิยาย บท 1470

หลังจากใช้ยาเป็นระยะเวลานานถึง1ชั่วโมง เจียงชื่อก็ดึงเข็มทุกเล่มออก แล้วให้โม่หยวนใช้ผ้าพันแผลพันไว้

เจียงชื่อพูดกำชับ:“ตั้งแต่นี้เป็นต้นไป เปลี่ยนยาทุกๆ3ชั่วโมง ถ้าไม่เกิดอะไรผิดพลาด อีก2วันรอยแผลเป็นก็จะหายดี”

จริงเหรอ?

จวินเซียนมองตัวเองในกระจก มองผ้าพันแผลสีขาวนั่น จิตใจกระวนกระวายอยู่ไม่สุข

จะรักษาหายไหม?

หวังว่าหาย

หลังจากนั้น ทุกคนก็คอยเฝ้าจวินเซียน กลัวเกิดเรื่องไม่คาดคิดใดๆขึ้น;ไก่พาคนกลุ่มใหญ่กลุ่มหนึ่งให้รักษาความสงบของร้านขายยาหงหุ้ย ห้ามไม่ให้คนนอกเข้าใกล้ เพื่อไม่ให้เกิดผลกระทบไม่ดีต่อด้านใน

โม่หยวนทำตามที่เจียงชื่อบอก เปลี่ยนยาทุกๆ3ชั่วโมง ทุกครั้งที่ใช้หลินจือก็น้อยลงไปทุกที

เจียงชื่อไม่กล้าประมาทโม่ชิงฉง เข้ามาดูการเปลี่ยนแปลงของแผลเป็นบนใบหน้าจวินเซียนอยู่ตลอดและยิ่งให้ความสำคัญกับร่างกายของจวินเซียน หากมีสิ่งใดผิดปกติ ก็ใช้ตัวยาในห้องยามาทำการรักษา

ภายใต้การดูแลอย่างระมัดระวังรอบคอบ ในที่สุดสวรรค์ไม่ทรยศคนเพียร ผลลัพธ์ออกมาแล้ว

15ชั่วโมงผ่านไป ขณะถอดผ้าพันแผลออกเป็นครั้งที่5 ในที่สุดแผลเป็นบนหน้าของจวินเซียนปรากฏความเปลี่ยนแปลงที่น่าดีใจ แผลเป็นบริเวณรอบนอกจางลงอย่างมาก และเมื่อเปิดผ้าพันแผล ก็หลุดออกมาพร้อมกับผ้าพันแผล

ผิวสดใหม่เติบโตขึ้นใหม่บนใบหน้า!

“ได้ผล!”เมษร้องออกมาด้วยความตื่นเต้นเป็นคนแรก

ทุกคนเผยรอยยิ้มบนใบหน้าออกมา

ไม่ง่ายเลย เพื่อรักษาแผลเป็นบนหน้าจวินเซียน พวกเขาใช้ทั้งแรงกายและเวลาไปตั้งมากมาย ในที่สุดก็ได้ผลแล้ว

“เปลี่ยนยาต่อ ระวังด้วย อย่าทำร้ายผิวที่เกิดใหม่”เจียงชื่อพูด

“เข้าใจแล้ว!”

โม่หยวนเปลี่ยนด้วยความระมัดระวัง เคลื่อนไหวช้าและอ่อนโยนกว่าครั้งก่อน ไม่ให้จวินเซียนโดนทำร้ายแม้แต่น้อย

ในดวงตาของจวินเซียนมีแต่น้ำตาไหลออกมา

เธอดีใจมาก

ปัญหาที่คอยกวนใจเธอมากว่า10ปี ในที่สุดก็จบลง ในที่สุดก็ไม่ต้องโดนชี้หน้าด่าว่า‘คนอัปลักษณ์’อีกแล้ว สำหรับผู้หญิงคนหนึ่ง เป็นการหลุดพ้นระดับไหนกัน?

ท้องฟ้าด้านนอกฝนตกลงมาปรอยๆ เหมือนน้ำตาของจวินเซียน ที่ค่อยๆไหลออกมา

ด้วยเวลาที่ผ่านไปอย่างช้าๆ และการเปลี่ยนยาครั้งแล้วครั้งเล่า แผลเป็นบนหน้าของจวินเซียนรู้สึกได้ถึงความเปลี่ยนแปลงอย่างเห็นได้ชัด

ยิ่งเบาบางลงเรื่อยๆ

ผิวใหม่อ่อนนุ่มมาก

เวลาผ่านไป ผิวใหม่อันอ่อนนุ่มบนใบหน้าค่อยๆเปลี่ยนไปเกือบเหมือนกับผิวธรรมดา

ใบหน้าของจวินเซียน เหมือนไข่ลวกที่เอาเปลือกออก เนียนเด้งนุ่มฟูมาก

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: จอมนักรบท้าโลก