“ ค่ะ ฉันเข้าใจทั้งหมดแล้ว ทำตัวเองให้ดีก่อน เมื่อถึงเวลา ก็จะฟาดบริษัทบันเทิงและวัฒนธรรมผ้าข้องได้อย่างราบคาบ ”
เจียงชื่อยิ้มมุมปากขึ้น “ ไม่ใช่เพียงแค่การไลฟ์เท่านั้น อี้โม่เอนเตอร์เทนเมนต์ของเรา จะต้องเป็นผู้นำทุกภาค จากนี้ไปเมืองเจียงหนานจะต้องถูกครอบงำโดยอี้โม่เอนเตอร์เทนเมนต์!”
…….
หลังจากออกมาจากอี้โม่เอนเตอร์เทนเมนต์ เจียงชื่อส่งคืนโรลส์รอยซ์คันนั้น
คนคันนี้มันหรูหรามากเกินไป เมื่อขับกลับไปถึงบ้านแล้วไม่สามารถที่จะอธิบายอะไรได้ และติงเมิ่งเหยนเองก็ไม่ชอบด้วย ฉะนั้น เจียงชื่อจึงต้องยอมแพ้อย่างไม่เต็มใจสักเท่าไหร่ และไม่ได้ไปเตะต้องมันอีก
เขาเรียกแท็กซี่มาที่ สวนสาธารณะฮัวไห่ในเมืองเจียงหนาน
ที่นี่เป็นที่โปรดของพ่อเขาที่มักจะมา
แม่ของเจียงชื่อเสียไปตั้งนานแล้ว พ่อของเขาเลี้ยงมาตั้งแต่เล็กจนโต ตั้งแต่เด็กล้มลุกคลุกคลานอยู่กับน้องชายเจียงโม่ และพ่อเจียงห้านเฟยมา
เดิมที คิดว่าทั้งสามจะสามารถอยู่ด้วยกันตลอดไป
แค่ใครจะไปรู้ เมื่อเจ็ดปีก่อน เจียงห้านเฟยพ่อของเขาหายตัวไปอย่างลึกลับ และต่อมาน้องชาย เจียงโม่ ก็โดดตึกฆ่าตัวตาย
ตระกูลเจียงในทุกวันนี้ เหลือเจียงชื่อเพียงคนเดียว
เขานั่งอยู่ตรงบันไดในสวนสาธารณะ เงยหน้ามองบนฟ้า
เขาจำได้ว่า ทุกเย็นวันหยุดสุดสัปดาห์ พ่อจะพาเขาและน้องชายมาที่นี่ กินขนมไปด้วยมองเมฆบนท้องฟ้าไปด้วย
วันเวลานั้นมันช่างเรียบง่าย แต่กลับเปี่ยมไปด้วยความสุข
บรรยากาศเดิมๆในวันนี้ยังคงอยู่ แต่ผู้คนในวันวานกลับเลือนหายไปแล้ว
“ เจียงชื่อ? ”
เสียงผู้หญิงคนหนึ่งดังมาจากที่ไม่ไกลนัก เจียงชื่อหันหลังกลับไปมอง บนใบหน้ามีรอยยิ้มที่ฝืนยิ้มออกมา
เขารู้จักกับผู้หญิงคนนี้ดี
นี่คือผู้หญิงวัยกลางคนในวัยสี่สิบปี แม้ว่าเธอจะมีอายุมากแล้ว แต่เธอยังคงรักษารูปร่างไว้ได้อย่างดี
ผิวพรรณก็ดูแลค่อนข้างดี มองไม่ออกถึงอายุที่แท้จริงเลยแม้แต่น้อย
เธอชื่อว่า เริ่นจื่อหลัน เป็นเพื่อนสมัยเรียนม.ปลายของพ่อ แอบชอบเจียงห้านเฟยมานานหลายปี
หลังจากที่เจียงห้านเฟยแต่งงานกำภรรยา และคลอดลูก เริ่นจื่อหลันก็ตกอยู่ในภวังค์อยู่นาน และเป็นซึมเศร้า จนอยากจะฆ่าตัวตาย
ต่อมา ภรรยาของเจียงห้านเฟยจากโลกไปแล้ว เริ่นจื่อหลันทั้งปลอบใจเจียงห้านเฟย และดูแลเจียงชื่อ และเจียงโม่ทั้งสองอย่างยากลำบาก
เรียกได้ว่า เป็นเวลานานมาก ที่เริ่นจื่อหลันทำหน้าประหนึ่งแม่ของเจียงชื่อ
ต่อมา เริ่นจื่อหลันรวบรวมความกล้าทั้งหมด เพื่อสารภาพรักกับเจียงห้านเฟย
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: จอมนักรบท้าโลก
บทที่ 1 2 3 หาย...