“ทำไมละ?”
กู้หย่งเลี่ยงพูดอย่างเขินอาย “เพราะเธอสวยและฉลาดมาก ฉลาดกว่าผมด้วย ผม...ผมชอบเธอครับ และผมจะแต่งงานกับเธอให้เธอมาเป็นเจ้าสาวของผมเมื่อผมโตขึ้น”
พัฟ…
เจียงชื่อรู้สึกขำจนแทบจะสำลักออกมา แม้ว่าปกติเขาจะเป็นคนที่ไม่ค่อยแสดงความรู้สึกในใจออกมาทางสีหน้าซะแค่ไหนก็ตาม เขาก็อดไม่ได้ที่จะหัวเราะเมื่อได้ยินเด็กพูดเรื่องนั้น
กู่หลังที่อยู่ข้างๆขมวดคิ้ว และเขินอายแทบตาย ปกติเขาไม่ได้สอนเรื่องพวกนี้ให้ลูกๆนี่ เขาเรียนรู้เรื่องพวกนี้มาจากไหนเนี่ย?
เจียงชื่อไอและตอบด้วยรอยยิ้ม “เกรงว่าอาคงไม่สามารถช่วยในเรื่องนี้ได้”
“เอ๋ ทำไมล่ะ”
“เพราะมีเพียงนายเท่านั้นที่สามารถช่วยเหลือตัวเองในเรื่องนี้ได้ หากนายไม่ตั้งใจเรียนให้ดี เสี่ยวหวินจะดีขึ้นเรื่อยๆในอนาคต และไปโรงเรียนมัธยมชั้นนำและมหาวิทยาลัยที่มีชื่อเสียง แต่นายกลับลาออกตั้งแต่ยังเด็ก เมื่อถึงตอนนั้นแล้วเสี่ยวหวินอาจจะถูกเด็กชายคนอื่นๆแย่งไปก็ได้ ”
กู้หย่งเลี่ยงกำหมัดแน่น
“ถ้าอย่างนั้นผมจะตั้งใจเรียนและไปโรงเรียนเดียวกับเสี่ยวหวินตลอดชีวิตที่เหลือของผม”
แม้ว่าจุดประสงค์จะไม่ค่อยบริสุทธิ์นัก แต่ก็ถือว่าเป็นแนวคิดดี
อย่างน้อยก็เต็มใจที่จะเรียนหนัก นี่ไม่ใช่สิ่งเลวร้าย
ณ จุดนี้ เรื่องยุ่งๆในโรงเรียนก็ถือว่าเป็นอันจบสิ้นลงแล้ว ครูหญิงและลูกของหงเจ๋อถูกไล่ออกจากโรงเรียน และหงเจ๋อก็ถูกลิดรอนจากตำแหน่งครูใหญ่กิตติมศักดิ์ของโรงเรียน
ในที่สุดเน่ร์เสี่ยวหวินและกู้หย่งเลี่ยงก็สามารถเรียนที่โรงเรียนได้อย่างปลอดภัย
ไม่ต้องกังวลกับการรบกวนจากภายนอกอีกแต่ไป
ทุกอย่างจบลงด้วยดี
...
ท้องฟ้ากำลังมืดลงเรื่อยๆ ภายใต้โคมไฟถนนสีเหลืองสลัวมีร่างที่สวยงามเดินคนเดียวบนถนน
มันคือหลิงเหยา
ในฐานะศิลปินคนใหม่ของอี้โม่เอนเตอร์เทนเมนต์ หลิงเหยาได้รับทรัพยากรมากมายและมีชื่อเสียงโด่งดังขึ้นเรื่อยๆ
แต่ในขณะเดียวกัน เธอก็ทำงานหนักขึ้นเรื่อยๆเช่นกัน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: จอมนักรบท้าโลก
บทที่ 1 2 3 หาย...